Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Bir Ben Ağlamıyorum

Bir Ben Ağlamıyorum


Gecenin Ortasında, Gökyüzü Ağlıyordu,
Billurlaşmış Damlalar, Düşerken Yeryüzüne.
Sensizliğin Acısı, Çökerken Yüreğime,
Bir Ben Ağlamıyordum… Birde Suskun Dudaklar.

Güneş Şaşkın Ve Mahzun, Mehtap Bundan Habersiz,
Yıldızlar Soruyorlar,Gece Neden Çok Sessiz?
Karanlığın İçinde,Ben … Ben Değil Miydim Ki,
Bir Ben Ağlamıyordum, Birde Suskun Dudaklar.

Gençlik Mevsimi Bitti,Şimdi Artık Sonbahar,
Mehtabın Ömrü Bile, Gece Sabaha Kadar.
Diyor Ki Gökhan Sonsel, Bütün Sevgiler Ağlar,
Seven Kalpler Konuşsun, Sessiz Kalsın Dudaklar.

Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Bir Gün

Bir Gün


Bir Gün Gelecek, Sende Yaşlanacaksın,
Yüzüne Yılların, Yorgunluğu Sinecek.
Güvenme Gençliğine, Sende Paslanacaksın,
O Yeşil Gözlerinden, Yaşlar İnecek.

Bir Gün Gelecek, Anılar Da Terk Edecek,
Unutacaksın, Geçmişte Yaptıklarını.
Tüm Güzeliğini, Zalim Yıllar Yok Edecek,
Hatırlamıyacak Erkekler…Sana Taptıklarını.

Bir Gün Gelecek, Yaklaşacak *******in Gölgesi,
Gelecekten Umut Yok, Sanma Vardır Çaresi.
Etrafında Dost Kalmadı, Tükettin Sen Herkesi,
Açlığından Yem Yapacak, Seni Fındık Faresi.

Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Bir Avuç Serinlik

Ufacık bir damlayım ve bir avuç serinlik,
Gözlerimden akan nem, gözyaşının kendisi.
Bazen ılık bir yağmur, bazen bir kar tanesi,
Bulutlarla bembeyaz, göklerin efendisi.

Çatlamış toprakları, susamış yaprakları,
Kurumuş dudakları, ben çok iyi bilirim.
Usul usul yağarım, yanan her bir yüreğe,
Ufacık bir damlayım ve bir avuç serinlik.

Dağlardan akan kaynak, ben nehirin sesiyim,
Canlıların yakın dostu, suyun ta kendisiyim.
Ben olmasam yaşanmaz, hayatın damarıyım,
Ufacık bir damlayım ve bir avuç serinlik.

Şu koskoca evrende , her canlı beni bekler,
Yeşerir kızgın çöller, açar bütün çiçekler.
Beni ararsan eğer , her damlada bulursun,
Ufacık bir damlayım ve bir avuç serinlik.

Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Bir Gün İnanacaksın

O yüreğin tertemiz, sanki bir çocuk gibi,
Nereden bileceksin, sen acı gerçekleri.
Sen taptaze bir çiçek, bende hazan mevsimi,
Kurumuş yaprak gibi, yıllar savurdu beni.

Benden gün eksildikce, sende gençlik bitecek,
Her zaman kavak yeli, esecek sanıyorsun.
Bu gün güzel diyorsun, yarın korkunç gelecek,
Bir gün yaşlanacaksın, sen bunu bilmiyorsun.

Ölüm bize ne yakın, nede bizden çok uzak,
Hayat akan bir sudur, zaman ise bir tuzak.
Ümidini kaybetmiş, içimdeki hayaller,
Gözlerimde yaşlar var, kalbimde sonsuz keder.

Yazık olmuş boş geçen, o güzelim yıllara,
Karlar yağmış bir anda, simsiyah saçlarıma.
Yeter artık...mutluluğu, gölgeleme kaderim,
Yıllar boyu hep ağladı, gözlerime ne derim?

Sen her sabah sevgimle, kalkıp uyanacaksın,
Sana bu güç verecek, yeniden doğacaksın.
Bir bebeğin çıkarsız, masum sevgisi gibi,
Gerçekten sevdiğime...bir gün inanacaksın.

Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Bir Haber Gönder

-BİR HABER GÖNDER-

Çok çok uzaklardan, mavi okyanuslardan,
Esen deli rüzgarlarla, bana bir haber gönder.
Kümeleşince o bembeyaz bulutlar, içimde bir ürperti,
Belki bir yağmur yağar...yağar da ıslatır ümitlerimi,
Bahar gelir, kuşlar öter, dolaşır kelebekler,
Ve bir gün olur...belki dönersin...

Sisli ufukların ardında, dolaşırken dünyayı,
Düşün...binlerce aşk gecesini, bir haber gönder.
Senden haber alırsam eğer, çimlenir düşünceler,
Sarmaşıklar gibi uzar...uzar, sarar bu bedenimi.
Ve bir gün beni hatırlar...belki dönersin...

Şimdi uzaklardasın...kalbimin soğumuş kabuğu gibi,
Kutupların ortasında olsan da, bir haber gönder.
Bir kuşun hafifliği ile uçar, koşar gelirim sana,
Üşüyen ellerini...ellerimin içinde, yanan avuçlarımda,
Canlı bir eldiven gibi ısıtır... hayata döndürürüm.
Canım gibi, şerefim gibi, namusum gibi, inan korurum seni.
Bir tanem... sen gelemesen de, ben gelirim yanına,
Sadece...bir haber gönder, bir haber gönder bana...

Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Bir kadın Var

Bir kadın var gözlerimde,
Yalnızlık kadar ürkek.
******* kadar sakin,
Umutlu ve coşkulu...

Bir kadın var yüreğimde,
Benden daha çok çılgın,
Benden daha sabırsız...

Bir kadın var gözlerimde,
Yüreğinde gül damlası,
Gözleri suya düşmüş,
Parlak bir ay parçası...

Saçlarının kokusu,
Sanki çiğdem çiçeği,
Bir kadın var...bir kadın var içimde...

Bir kadın var içimde,
Sesi sevgiyle dolu.
Çiçeklerin içinde,
Renklerin armonisi...

Kendinden gayet emin,
Erkeğini koruyan,
Benim sevgili eşim,
O benim kadınımdır...


Not: bu şiiri sevgili eşim,
Hanife SONSEL”e ithaf ediyorum.

Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Biraz Şansım Olsaydı

-BİRAZ ŞANSIM OLSAYDI-

Biraz şansım olsaydı, beyaz bir gül olurdum,
Sen renkli bir kelebek, dallarıma konardın.
Öpüşürdü yapraklar, o nazik bedeninle,
İpeksi kanatların,sevdasıyla yaşardım.

Biraz şansım olsaydı, dönmezdi böyle dünya,
Belki güneş batmazdı,kararmazdı gökyüzü.
Sonbaharlar olmazdı,dökülmezdi yapraklar,
Ve ben senin gölgeni, bu denli aramazdım.

Biraz şansım olsaydı,geç gelirdim dünyaya,
Saçlarım daha siyah, yüzüm gergin olurdu.
Tutardım ellerinden,okşardım saçlarını,
Ve ben seni sevmenin, mutluluğunu yaşardım.

Biraz şansım olsaydı,rest çekerdim dünyaya,
Düşünmezdim *******...******* neden siyah.
Yıldızlar neden sönük, bulutların ardında,
Ve ben yorgun olmazdım, seni böyle sevmekten.

Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Bitecek Hüzün

Bitecek Hüzün


Aşk Çiçeklerim, Gonca Gonca,
Gülde Hasret,Sende Sevda.
Dün Gece, Hayal Bahçemde,
Can Çekişen,Bülbülü Gördüm.

Ilık Ilık Esecekse Rüzgarlar,
İlkbahar,Dudaklarda Kahkaha.
Bahçemde Kopunca, Fırtınalar,
Ben, Mevsim Mevsim Ölürüm.

Gözlerinde Nem,Kalbinde Hüzün,
Hazırlamış Valizini, Yine Sonbahar.
Solmasın Sararmasın,O Güzel Yüzün,
Bitecek Bu Hasret,Dönünce Bahar.

Açacak Gelincikler,Gönül Bahçemde,
Gülecek Kahkahalarla,Ağlayan Yüzün.
Gülü”Ne Bülbüller,Şarkı Söylerken,
Bitecek Bu Ayrılık…Bitecek Hüzün.

Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Boş Umut

Umut dolu gemilerim,
Demir atmadan geçti.
Yalnızlığımda, her gece,
Sarmaş dolaş, kalmışım.

Şimdi mevsim, ilkbahar,
Her yer günlük, güneşlik,
Bu aydınlık,günlerde,
Yapayalnız kalmışım.

Bir gülüşe, hasretim,
Nerde,aşk dolu sözler?
Gerçek sevgi ve aşka,
Acıkmış...susamışım.

Şimdi, yorgunum artık,
Seyir defterim doldu.
Hayat denen, bu yolda,
Tek başıma, kalmışım.

Nuri Gökhan Sonsel

[GooD aNd EvıL]

Bu Bir Yaşantı

ÖDÜLLÜ UZUN MANZUM HİKAYE

- BU BİR YAŞANTI- 1

Bir yudum sevgiyi, ararken gönüllerde,
Sonsuz şefkati sordum, bilinmeyen yerlerde..
Yüzümdeki beliren, sahte tebessümlerle,
Tüm gerçeği anladım, en soğuk *******de.

Yırtık pantolonumun, paçaları sökülmüş,
Havlamaya hazır, tabansız pabuçlarım.
Lime lime olmuş, bu fedakar ceketim,
Yakasız gömleğimin, düğmeleri dökülmüş.

Dağılmış saçlarım, kirli yüzüme düşmüş,
Rüzgarın uğultusu, hala kulaklarımda.
Gözlerim şiş şiş, şimdi uykusuzluktan,
Saçaklardan akan buz, benim gibi üşümüş.

Neden bunca dolaşma, bu neyin gezintisi,
Barınacak bir yer lazım, gecenin felsefesi.
Gece şimdi ağlıyor, ıslatıyor her yeri,
Ve içimde bağırıyor, açlığın ezintisi.

Yanımdan bir kadın geçti, yakası kürklü,
Sonsuz bir hayret, vede dikkatle baktı.
Ben hiç içinde...hiçsizliğimden utandım.
O benim korkunç, halimden ürktü.

Ben bir zavallıyım, korkutacak ne yaptım,
Üzerine saldırmadım, kötü söz söylemedim.
Utanç-usanç dolu yüzümü, saklamak için,
En karanlık ve tenha, sokağa saptım.

Sokağın ötesinde, bir kahve gördüm,
Bakmakla yetindim, o buğulu camından.
Cebimde olmayan, bir yüz kuruş düşündüm,
Yutkundum...yutkundum, ağlayıp geri döndüm.

Bir çeşme gördüm, sokağın en başında,
Musluğunda damlalar, gözyaşım gibi.
Boş bir tabut duruyor, camiin avlusunda,
Son yolcusu rahmetli, bilinmez kaç yaşında.

Yatsı namazı bitti, dağılırken cemaat,
Çıkarılmış o tabut, aynı yerde duruyor.
Şu yorgun gözlerim, bilet keserken düşe,
Bu sandıkta uyumak, değişmez bir kanaat.

Sabah ezan okundu, ben içinde bir hiçtim,
Yeni doğan gün gibi, bende doğdum yeniden.
Bir adama rastladım, elinde iki simit,
O iki simidini yedi, ben...iki bardak su içtim.

Göğe açtım ellerimi, hep yalvardım allaha,
Kurtar beni yüce rabbim, bıktım artık vallaha.
Neden bu yalnızlığım, olmuyor isteklerim,
Bitmezmi ki bu ceza, yetmez mi çektiklerim.

Gözlerimde kanlı yaş, karnım aç yüzüm solgun,
Hiç mecalim kalmamış, bedenim artık yorgun.
Kalbim durmak üzere, üşüyor donuyorum,
Miğdemi susturacak, çare bulamıyorum.

Ellerimde titreme, gözlerim kararıyor,
İçimdeki bu açlık, susmak nedir bilmiyor.
Kenarda çöp bidonu, etrafında kediler,
Mırıldanarak sanki, yiyecek var dediler.

En sondaki köPage Rankingünün, o dik merdivenleri,
Sanki bir ışık gibi, gökyüzüne yükseldi.
Tüm gölgeler uzarken, sabah yaygın ışıkta,
Bir ömrün daha bitti, bütün serüvenleri.

-SON-

Nuri Gökhan Sonsel