Ekrem Bozkurt

[GooD aNd EvıL]

Analar Ağası Benim Anam

Bir hayatı paylaştırdı altı kardeşe
Bir dişi kuş, elleriyle yuva yaptı…
Hiçe saydı ömrünü, göçmesini unuttu…
Zemheri,kış,kar, soğuk…
Sıcaklığına, yenildi kovuk…

Önce beden verdi, can verdi.
Çabaladı muhtaç etmesin diye…kime kimseye.
Kimseye boyun bükmedi,
Yüzünü bir kez dökmedi.
Sevgisini, ilgisini elinden geldiğince…
_Allah razı olsun_esirgemedi.
Yağmur sonrası toprak kokulum…

Ey gözü sürmelim,eli kınalım
Dağ çiçekleri kokan…sinesi.
Ana eli,öpülesi…

Yüreği bizden önce kanayan.
Canı bizden önce konan.
Bizden önce yanan…bizden önce…
Serçe kuşları kaldıran…
Sığındığım, çınar altı
Üstümde; sevgiden, karaltı…

Anadolu gibi yurt,vatan gibi diyar…
Ağımı alan esintim.
Üstüne tanımadığım, yar…
Senden gayrı yaramı
Kim sarar, nasıl sarar…

[GooD aNd EvıL]

Anı-V-

XV-
Uzun Burunlu Otobüsler

Motor aksamı uzun burnunda olmalıydı
Muavin tarafından
Bir levye sokulup bir delikten
Burnu karıştırırcasına döndürülür
Sigara içen inatçı ihtiyarlar gibi öksürürdü önce,
İlk hareket verilir, motor tekler,bağırırdı
-Bir bakıma, ipten çekilip çalıştırılan
Deniz motorları benzeri-

Aküsü mü yoktu acaba
Belki de marş motoru…

Sonradan burunları düzleşti otobüslerin
Belki de burunları sürtüldü…
Yürüyen bir hangar görüntüsü
Mat gövde haki renkler
Yerini gökkuşağına bıraktı…
Hey gidi teknoloji
Aldı başını gitti
Her türlü konforun yer aldığı
Otobüslerle…
İnsanoğlu kuş misali kanatlandı
Öyle ki,
Trafik canavarları bile türedi…

Bir burunları sürtülmedi, onların…

[GooD aNd EvıL]

Anı-VI-

-XVI-
Yaşlı Oyuncakçı ve Dilli Düdük

İlkokul yıllarımdan silinmeyen bir anı:
Yaşlı bir amca vardı, iki büklüm yürüyen…
Bir ayağı da aksak,hafif topallayarak
Okul vakti kullanıp bizimle aynı yolu
Her sabah, çocuklarla…sanki o da okullu…
Okul önüne gelir…tezgahını kurardı.
Elinde, bin bir türlü ıvır zıvır, rengarenk,
Albenili, çeşit çeşit, oyuncak…
Çantasında …kucak kucak
Kemerine iple bağlı rengarenk balonları
Bir şekilde havada zahmetsiz taşıyarak…
Çantasında bin çeşit düdükler, çıngıraklar…
Ağzında öttürerek lalettayin birini…

Şaşardık…düdüklerle mızıkayla konuşur.
İstediği şeyleri söyletir düdüklere
Ya da nağmeler birer sözcük olup dökülür…
Küçük öyküler bile anlatırdı düdükle…
Hiç görmedim bir daha öyle garip yetenek
İstediği sözcüğü düdüğe söyletecek:

‘’Anne, babam geldi mi’’
‘’ Geldi, geldi…’’
‘’Ne getirdi’’
‘’İnci, boncuk’’
‘’Daha…daha…’’-başka…başka…-
‘’Ekmek… sucuk’’
Şaşılacak öyküler düdükle anlatılır…

Adamın ağzındaki, konuşan dilli düdük…
peşi sıra çocuklar bir hayli şaşkın, hödük…

Meraklanıp alırdık, lakin bizde konuşmaz
Çın çın öter sadece, öykü -möykü anlatmaz.
Dökülmez içindeki kelimeler nağmeye
O kadar çalışırdık heyhat başaramazdık…
En nihayet yenilip düdükten usanırdık…

Epey gördük amcayı sokaklarda…okulda.
Ekmek peşinde koşan iyi bir adamdı o…
Çoktan ölmüş olmalı…Allah rahmet eylesin
Çalacak kimsesi yok…dilli düdük, neylesin…

[GooD aNd EvıL]

Anı-VII-

-XVII-
Cambaz

Biz,düz yolda yürürken tökezlerdik ama, o…
Asfalt,geniş bir yolda yürür gibi rahattı…
İnce telin üstünde…bir adım daha attı
Tek ayağı üstünde hem oturdu hem kalktı…
Bisiklet bile sürdü…ipe un sermedi de(!)

Elinde tartarak bir uzun çubuğu
Adeta… göz görmeyen engelleri, tutarak…
Geçti bir uçtan uca,gerilmiş tel üstünde…

Ama,çocuk aklımdan geçemedi bir türlü…



-XVIII-
Sokakta Yürüyen Dev

Ardında çocuklardan…dağınık bir sürüyle…
Arşınladı sokakları kocaman, iki adım…
Neredeyse iki katlı evlerin boyundaydı.
Tellere değecekti sivri konik şapkası.
Bir palyaço maskesi, makyajı ve…her neyse…
Rüzgarda dalgalanan uzun giysileriyle…
Aktı çocuklarla bir…bir yaz günüydü, güzel…
Ortalıkta bir karnaval havası…şen gülüşler…
Ağzı kulaklarında…yalınayak çocuklar…

Rengarenk balonlara asarak mutluluğu…
Sırık adımlarıyla geçti ömrümün devi…
Yaşamak zor olurdu, hayli küçükse evi (!)

[GooD aNd EvıL]

Anı -IV-

XII-
Tahta Atlar

Yalınayak…bütün gün,
Toprağın tozunu adımlayıp
Sıcak asfalta serip terli,çamurlu izlerimizi
Kuruturduk…

Bacaklarımızın arasında uzun bir değneği
Hayali bir atla, bir tutarak…
Dörtnala
Koştururduk.

Kaptırınca kendimizi
Rüzgarın kamçısını bile hissederek
Yelelerin savruluşunu adeta görerek…
Geç kalmış atlılar gibi…
Doludizgin

Çocukluğumuzdan -bir an önce- kurtulmak istercesine…
Hayata koştururduk…

[GooD aNd EvıL]

-XIII-
Çember

Bir çemberin dönüşünde
Bir değneğin katkısını…
Keşfettiğimizde…
Kim bilir hangi fizik kanunlarını
Bilmeden, su gibi ezberliyorduk…

[GooD aNd EvıL]

-XIV-
Tel Arabalar

Telden kıvırdığımız… boşluğu çevreleyen
Araba tekerleklerinde ve bir araba iskeletinde
Yekpare telden, iki tekerlek ve bir dingilin oluşturduğu
Yine telden direksiyonları…- uzun bir telle aks’a, bağlanan-
Değme şoförlere taş çıkarırcasına maharetli
Döndürürdük
Ağız dolusu motor sesi ile şişirerek yanaklarımızı
Tenha yollarda… -çocuk parkı ne ki-
Çakmaktaş’vari*
Ayaklarımız, en sert fren
Endişesiz, gelecek günlerden…


Ne güzel oyunlar kurardık…



* Taş devri, çizgi karakter

[GooD aNd EvıL]

Anı -VIII-

Radyonun İçindeki Küçük Adamlar


İlkönce, limon ağaçlarını kuruttu yel.
Narenciyeler karardı, batan güneşler gibi…
Masallar yarım kaldı,mutluluk tökezledi.
Kırık aşk şarkıları doğdu taş plaklardan
Radyonun arkası yarınları tükendi…

Sahi…küçük adamlar mı vardı içlerinde,
Yoksa parmak çocuklar mı
Küçük ama zeki, çocuklar…
Bir güzel konuşuyorlardı
Görmesek de,gözlerini …yüzlerini…
Ellerinde oyuncakları var mıydı
Yemek yerler miydi
Okula giderler miydi
Ana hasretine nasıl dayanırlardı
Canları hiç mi sıkılmazdı bir kutunun içinde…

Sonraları…
Bir suretleri de, oldu
Bir pencereleri de.
Evlerimizde, bir kutuda yaşamaya başladılar

Önceleri siyah beyazdı dünyaları…
Sonraları yüzlerini boyadılar…
-birileri-
İnsanların gözlerini boyadılar

[GooD aNd EvıL]

Anı -II-

-Unutttum Sanma Sakın Ucundan Kulağından Çocukluğumuzu Yaşadık Siyah Beyaz-

IV
-Unuttum Sanma Sakın-

Geçti,eski şarkıların çağı...Dede Efendi...
Silindi hafızadan...Hafız Burhan...efendi.
Ney,bile...hatırlamaz...Neyzen Tevfik...efendi.
Ben de bir unutsaydım...bir buselik makamda...
Her akşam Rast’laşırım,gün batarken...hicranla...

[GooD aNd EvıL]

V
-Ucundan Kulağından-

Beyaz tonları sever...şimdi puslu aynalar
Geçti karneli yıllar...çizerek bedenleri...
Bakkallar külah yapar bir bir eski günleri...
Bekçi düdüklü gece...düşürmüş yıldızları...
Beyin bile, üşenir... anılar üşenmez mi...
Hatırlamayı sevmez,kaybolan...gidenleri...
Her biri,karanlıkta... güneşsiz dünyadırlar...
Geçmişin iğnesiyle, taş plaklar çizildi...
Ay tutulması gibi...şimdi... sönük yıldızlar...
Starların her biri: Karartma *******i...
Yıldızlarla taşınır...kayar hep birileri...
Anlamsız savaşlarda vurulur birileri...
Gözlerinde:Öldüğüne hayret eden,bakışlar...