Ekrem Bozkurt

[GooD aNd EvıL]

Ölü Yıldızlar

Samanyolu…yıldız tozu…eridiğim erguvan…
Döndükçe tekerlekler, çizgi oluyor zaman…
Hıçkırığım büyüyor, her yıldız öldüğünde…
Ortadan yırtılıyor gün/döndü, kargalar şen
Yıldız çiçekleri açıyor, gülşen..
Altın bir toza dönüşüyor sis
Mavi bir yorgunluk akıyor,nehir
Hüzün akşamlarda barınır…*******de.
Kan büyümesi gibi,beyaz giysilerde…
Dolunay çiziyor kendini yeşil gözlerin ufkuna
Saatler kırbaçsız koşturuyor menzile.
Yürek çürük elma tadında…
Ruh koparıyor kendini bedenden
Yıldızlar gökyüzüne gömülürler ölünce…

Günü, şölen gibi paylaşır, kuşlar…

[GooD aNd EvıL]

Ömürü İrdeleyen Dizelerin Işığında Yarattığı Eserden Övgüler Duyan Tanrı

Ömür denen günceyi kaydedip bir plağa
Bu şarkıyı çalarız, beden denen pikapta...
Görüntüler çekeriz, binlerce klip saklı,
Ve binlerce düşünce,anı var... hafızada...

Ruhumuzu yansıtır gönül denen ayna da,
Binlerce film oynar; görürüz,gösteririz...
Atılarak bir zaman, mezarlık, hurdalığa...
Evrenin derin mavi sislerinde eririz...

Çaldığımız şarkının güftesinde nakarat
Bestesinde ses verir yüksek perdeden sırat
Hissedilir...her nota, Yaratıcı’nın sesi...
Ve...her melodisinin sonunda, ölüm es’i...

Ömür...ey, bedenlerin tükettiği melodi!
Günleri bir bir sayan, hatasız...numaratör
Tüm evreni Yaratan; insan da, olsun... dedi...
Kainat bienali sergileyen: Küratör

Var mı, evrenden büyük; benzer... sanat eseri...
Üstelik heykeltraş,müzisyen, sahneleyen...
Ve... binlerce varlığı yaratırken de,seri...
Can verip bağışlayan, lutfedip esirgeyen...

[GooD aNd EvıL]

Özgür Kalan Şiirler

Kimseler ağlamasın...bıraktım düşlerimi
En gizli duygularım “ten kafes”lerden azad...
Dağıldı anılarım...göç eden kuşlar gibi
Bir mezarda bırakıp arkalarında beni
Kurtlara şölen olma vakti gelen, bedeni...

Kimseler ağlamasın...bıraktım şiirimi
Her biri özgür artık,göklerde mi,yerde mi?
Bu beden kısır artık; şiir üre(t) meyecek!
Evrenin bir yerinde unutulacak kendi
Ne şiirler yazdım ben, hep sağırlar dinledi.

Kimseler ağlamasın...yok artık öyle biri
Ruhundan topraklara aktı düşünceleri
Yeryüzünden toplandı bir bir... gölgeleri de...
Şiirleri kabrine ziyarete geldiler
Artık özgür ve öksüz...öksüzdü şiirleri...

[GooD aNd EvıL]

Özgürlük

Özgürlük… ey!
Bana kendini tanıtmayan yabancı…
Yürekte sancı.
Düşlerimin eksik yanı,
İlletime: erken tanı…

Özgürlük…ey!
Saçını tutamadığım rüzgar…
Unutamadığım şehir
Tadamadığım şeker
Uçuramadığım balon
Söylemek istediğim şarkı…
Islanmak istediğim yağmur
Uçurtmamın sonsuz uzunlukta ipi
Çıkışını bulamadığım
Dönenip durduğum yapı…

Özgürlük…ey!
En sevdiğim rengin tonu
Beynimin kemirgen fikri
Savaştaki cesaretim…
Tutsaklığımda…daha bir anlamlı gelen.
Bulutlara kanat sürtmek isteğim…

Özgürlük…ey!
Fikrimi çalan güzel…
Senden… kurtuluşum.

[GooD aNd EvıL]

Özveri

Gözkapaklarının parmaklığında...gölgeler büyürdü...
Dudakların sımsıkı kapalı...rüzgar saçlarını çözerdi...
Karıncalar çekinmezdi,küçük adımlarından...

Ve...soru dolu gözlerin meraklı
Üzülürdün aç açık insanlara...
Yakındı Ekvator’a ellerin...

Senin de,özlemlerin vardı,kendince...
Sen,kendin için yaşayamadın,
Kendi saatin,çalıncaya kadar...

[GooD aNd EvıL]

Parti

Arkadaşlar...
Az önce...toplanıp gittiler...
Anılarını düşürdükleri gelmedi, akıllarına...
Cumartesi, günlerden...haziran...gül, mevsimi...
Mangalda kanatlar haziran gibi kızarıyordu...
Altında oturduğumuz –her halde-asırlık çam ağacı,
Güneş ışınlarıyla... yere... dantel, örüyordu...

Az önce toplanıp gittiler...küle döndü, mangal...
Pişirilmiş etler soğudu...umarım, doymuştur herkes...
Zevkli geçen bir gündü, kanımca...
Aynı fikirdedirler...umarım...

Az önce toplanıp gittiler...
Orman şimdi,sessizliği çoğaltıyordu...
Çatlamaktaydı tomurcukları, güllerin...
Pembe...sarı...kırmızı...patlıyordu...
Hafif bir rüzgar... ruhu, okşuyordu...

Az önce toplanıp gittiler...
Ne iyi insanlardı, onlar! ...
Biz çekildik kendi ıssızlığımıza...
Hanım ve çocuk... yattılar...
Ben de, hırsızlama yazdım,bu dizeleri...
Yalnız oturuyordum, geceye karşı...
Nispet yaparcasına... çayımı, yudumlayıp...

Az önce toplanıp gittiler...
Sıcaklıklarını düşürüp içimize...
Yine gelin...dedik...
Keşke...gelseler...

[GooD aNd EvıL]

Payla(şı) rım Kendimi

I
Senle bütünleşiyordu bütün şarkılar…
Bütünleşiyordu bütün hasretimle.
Kar yağıyordu ıssız sokaklara… usulca…
Usulca bir hayali öpüyordum…
Ben öptükçe kayboluyordu sıcaklığı…
Yeni baştan aranıyordum varlığını
Senin yerine hasretini buluyordum.

Senle bütünleşiyordu her şey
Ben, eksiliyordum…

Senle çoğalıyormuş her şey
Senle güzelmiş anlıyorum
Şimdiden sonra artık
Yarım sevdaları tamamlıyorum…

Dikemezmiş terzi, kendi söküğünü…

[GooD aNd EvıL]

II
Bütün sokaklar sana çıkıyordu
Bütün aşklar benziyordu bizimkine…
Hatamı yüzüme vuruyorlardı
Keşke devirmemiş olsaymışım, arabayı…

Bütün şarkılar …ağlıyordu…
Bütün şairler teselli…
Bütün şiirleri dost…
Geceye düşen lekeydim, kendini ayırabilen
Ben, düşmandım… kendime…

Teslim olarak hüzne…
Kendimi savunmasız ele geçiriyordum…

[GooD aNd EvıL]

Pazl Oyunu

Yarım kalmış bir pazl oyununda
Bütünlüğümü tamamlamak için.yarımı arıyorum.

Elbet yağmurlar yağıyor
Dışarıda rüzgar sert
Benimse içim yanıyor
Yarımı arıyorum.

Sokaklarda kalmamış izi
İmi timi belirsiz...
Bilseler de, kimseler söylemiyor
Yarımı bulamıyorum.

Çiziyor gözlerimi yağmur
Lekeleniyor içimdeki kor.
Rüzgar buharlarımı dağıtıyor
Ben yarım kalıyorum.

İncecik vuruyor beni bıçaklar
Zaman aleyhime işliyor.
Gittikçe kan kaybediyorum
Yarım,yarısını arıyor.

Trenler karanlığa dört nala koşturuyor
Raylar mesafeleri durmaz yığar araya.
Çöller,ovalar,dağlar; girer oldu sıraya
Yarımsız,bütünlüğüm,asla tamamlanmıyor.

Ben seninle; bir, olurum
Sen olmazsan.ben ölürüm...

[GooD aNd EvıL]

Pencerene Bir Kuş Konar Gibi

Sana
Demir atlarla geldim sekerek zamandan
Yıldızları gölge gibi peşimde sürükledim...ayazdı.
Yazdı.uzama zamanı gelmiş gölgelerin.
Hüznün hasadına yetiştim mi, dersin,
Yada şimdi mi, hüzne randevu...
Zilin sessiz, sağır, kapın...

Yüreğin unuttu mu,adımı.
Anılarımı gördün mü,
Bulamadım...

Karlı yıllar,tozlu yollar getirdim... sana.
Ve... yılkı, bir yürek...

İstasyonun taş peron aralıklarına
Bir uçurum gibi düştü, gözlerim...
Seni aranmaların vaktidir çalan
Kavuşmalara hasret yüreğim
Oysa ortalık sensiz...telaşlı.

Gelmedin...görüntünü esirgedin.

Beni yağmur karşıladı bu şehirde
Üstelik şemsiyemi almamışım
Şiirlerim ıslandı, adamakıllı...
Duygularım sel olsa ne çıkar
Çöl, yüreğim...
Kaktüs olup batar dikeni
Anılar, hatırlatır kendini...

Bir parça gökkuşağı getirmiştim
Meteor yağmurundan kevgir...
Çakıltaşlarından yapılmış deniz tuzlu bir kolye...
Kuğu boynuna çok yakışır,çok...
Som altın mavi bir gök,getirecektim... karardı yağmurdan.
Gözlerinin rengini hapsedecektim...

Gözlerimi gördün mü, gözlerimi...
Daha, onları düşürecektim.
Yüreğimi avuçlarına verecektim...

Bu gelişin bir de dönüşü var...
Onlarca kat çarpılarak çoğaltılmış hasretin...
Kendini sürüklemenin ağırlığı
Bir aşkın enkazı altında kalmak da, var...
Çünkü...
Fesleğen kokulu evinin penceresinden...gördüm:
Evlenmişsin...

Savurur, hayatımı...rüzgar.

Pencerene bir kuş konar gibi...