Bolat Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Sen Hiç Yaşamadın Biliyor musun?

Sen hiç yaşamadın
Biliyor musun?
Ne sancılarına katlandı,
Annen. Nede, armağan etti
Seni,Dünyaya.
Ne de çocukluğun geçti,
Bu çamurlu sokaklarda.
Doyasıya oynayamadın,
Evcillik,sek sek,
Bir saklambaç oyununu.


Ne bir önlük,beyaz yaka
Ne okula kitap taşıdın.
Nede bir demet çiçek öğretmenine.
Sen hiç yaşamadın, biliyor musun?

Ne genç kızlığı öğrendin
Hayat okulundan.
Ne bir yüzük oldu parmağını saran.
Ne de bir gelinlik giyebildin.
Sen hiç yaşamadın, biliyor musun?
Ayak izlerin kalmadı hiç,
Bu köhne mahallenin
İki arşınlık sokaklarında.

Sen hiç camlara çıkmadın,
Ben kapınızın önünden geçerken.
Sen hiç o ağacın altına gelmedin,
Ben, her nisanın,
Sabahında beklerken.

Ne saçların savruldu,
Kapılıp rüzgarlara.
Nede gülücükler toplandı,
Yanaklarının çukurunda.
Sen hiç yaşamadın, biliyor musun?

Sen! Sevdanın adısın bence.
Yanık bir türküsün dudaklarımda.
Sen! Her gece karanlığında,
Yüreğime saplanan,
Çılgın bir sevdasın.
Belalımsın sen, biliyor musun?
Söz geçiremediğim,
Çaresizce kıvrandığım kollarında.

Damarlarımda bir zehirsin.
Her nefes alışımda,
Bedenimi saran.
Tutkumsun sen, biliyor musun?
Tütün gibi alışkanlığım,
Saplantılarımsın beynime çivilenen.
Sen! Aşkın sembolü,
Zincirlere bağlanmışlığımsın.
Sen! Anlatamadığım duygularım,
Söyleyemediğim sözümsün.
Sen hiç yaşamadın, biliyor musun?

Ne fark eder ki yaşasan da.
Ömür bir nefeslik,
Bir anlık yol ayrımında.
Her şey bitecek bir gün,
Ya bir sabah, yada bir gün batımın da.
Ne fark eder ki yaşasan da,
Sen bir yanda, ben bir yanda...
Ne fark eder ki yaşasan da.