![]() |
|
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57916
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Baba
(Rahmetli babam Muhip Erdener SOYDAN’a ithafen yazılmıştır.) Keşke ben girseydim kara toprağa Sen yaşasaydın baba. Yüreğimize kor ateşler düşürdün giderken Yaşamak, ayakta kalmak, Ölmekten daha bir zormuş. Bunu çok geç anladım. Buralara keşke bir uğrasaydın İki laf ederdik Nasihatlerine çok ihtiyacım var baba. Gitmek var mıydı ansızın. Ansızın bir başına böyle bırakmak. Bilirim, şımartmamak için Bizleri uykudayken öperdin Sabahleyin işe giderken Çocuklarım uyanmasın diye Kapıyı hafifçe çekerdin. Ayağındaki ayakkabı Sümerbank malıydı Bizlerinki ise hep markalı olurdu. Çocuklarım mahcup olmasın diye Eskimeden yenisini alırdın Cigaranın en ucuzunu içer, Üç kuruş tasarruf edebilmek için Hafta içi gazete almazdın Miras olarak kitapların kaldı Onlara dokununca, sana dokunuyorum sanki Elimden hiç düşürmüyorum baba. Dikili bir ağacın yoktu ama, Saygınlığın, kibarlığın vardı Seni tanıyanlar hala anlatırlar Sen farklıydın baba. Vasiyetin hep kulağımda küpedir “Dürüst olun, dürüst kalın” “Benim servetim dürüstlüğümdür” derdin Ben senin kadar dürüst değilim. Kurtlar sofrasında adam harcıyorlar. Dürüst kalınamıyor baba. Kardeşimi 15 inde gelin verdik. Kurda kuşa yem olmasın diye. Almanya’ya, gurbete gittiğinde Büyümeyen kızın yine küçüktü baba. El oğlu rahat vermiyormuş Oysa kızın bana emanetti Çaresizdim. Affet beni baba. Kara toprağa verdiğimizde seni, Ben onyedisindeydim Onyedi bin yerimden yaralandım. Her bir yarama tuz bastım. Sesimi bir Allah’ın kulu duymadı. Sen olsan duyardın baba. Amcalarım, teyzelerim neredeler? Herkes nereye gitti baba. Küçük kardeşimi ne de çok severdin. Daha dün bebekti, Şimdi kocaman adam oldu. Hep seni sordu büyürken Seni yeterince anlatamadım Kardeşlerime sahip çıkamadım Affet beni baba. Kapımızı hiç kimse açmadı. Bayramlarda hep boynu bükük kaldım Babam diye mezar taşını öptüm Elini öper gibi. Mezar taşı soğuktu, Oysa sen hep sıcaktın baba. Annemin gözyaşları hiç kurumadı baba Ben gözyaşlarımı hep içime akıttım. Senden kalan yadigar saatini Halen saklıyorum Emekli olduğunda duvara asacaktın ya, Ben resminle beraber astım Yine hep tebessüm ediyorsun Sen kızarken de sanki gülerdin bize baba. Evlendim… Ben de baba oldum. Ama senin gibi olunmuyor Sen tatlı, sert Ne bileyim işte Bir başkaydın. Sevdiğin şarkılar çıktığında İçim burkuluyor Ağlamak geliyor içimden. Çocuklarımın yanında ağlayamıyorum baba. Yıllar geçse de, sen benim yüreğimdesin Dualarım senin için. Ezelde ve ebediyette kavuşmak dileğiyle Seni dünden de çok seviyorum. Vecdi Murat SOYDAN 28 Temmuz 2005- Saat 00:45 Mihalıççık Vecdi Murat Soydan |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|