Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Çanakkale Şehitleri...

Çanakkale’de Gelibolu yarımadasından Ege Denizine bakarken
Mehmetçiklerin Allah... Allah... Nidaları çınlıyordu kulaklarımda
Mehmet Akif’in şiir dizeleri inliyordu iman dolu dudaklarında...
Yurduma nasıl küfür girebilirdi her yerde sömürü yaşatırken
Her adımda kan her adımda kabir ve şehitler yatarken
Yürümeye korkuyordum saygımdan
Kokluyordum toprağı belki yansır diye imanından!

Şanlı Osmanlı beş parasız kalmışken
Asırların otoritesini kaybetmişken
Ölmekten korkmayan
zengin şuurundan
neler öğrendim
Fakir Anadolu kınalı kuzularından!

Çanakkale değil imanımız geçilmez
İslam sancağı sömürüye çiğnetilmez
Ölürdüm yine ölürdüm Allah aşkından
Kainat efendisinin askeri asla yenilmez

Esen rüzgar sanki şehidin okşayışı
Dalgalanırken deniz yükseldi narası
Ormanın kokusu anne şefkatiyle sarsıldı
Gözümden akan yaşlar amazonlar taşırdı
Uyan der gibiydi para için satma vatanı
Sizinle savaşırız görmese de bizi gözleriniz!

Elimiz kolumuz bağlandı Filistin’de, Lübnan’da İsrail
Irakta hak dağıtmak için gelmiş Asker sanki kasap katil
Sancağı tutacak güç yok baksana şehitler ayaklanmış!
Medine’den gelen nur alemi Hak’ın adaletliyle aydınlatmış
Korku sinmiş küfre Ebu Cehiller Bedirlerde paylanmış
Dudaktan kalbe inen iman yaşanırken!

Allah dilerse
Ne yapabilir küfür dirense
Bu sınav cennet kokusu derdinde
Şehitlerin şuuruna sarılsın kefenlerimiz...

Safet Kuramaz