![]() |
![]() |
#8 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57917
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Can Suyu
Bir valize doldurdum tüm düşlerimi Üzerimde bir ömür boyu umut Hayallerimiz karşılaştı yolda Konuştuk ayak üstü oradan buradan Meğer yolumuz bile aynı çıktı Yetmedi yaşanmışlıklar,ne varsa Yetmedi mutlu olmaya,az da olsa Oysa çok şey istememiştim hayattan Kendi adıma. Biraz sevgi,biraz yemek,bir tas su Su kesildi! çiçek kurumaya yüz tuttu Rengi sarardı Her gün bir yaprak koptu dalından Bir sonbahar akşamı,kendini sokakta buldu Haklıydı belki atılmakta, Kuru bir saksının,kendine bile hayrı yoktu Yağmur başladı sonra,tam her şey bitmişken Eylül yağmurunda,yeniden can buldu Umut buldu hayata,kurumuş çiçek O yağmur ki ona,can suyu oldu. İşte dedim,benim hikayem,güzel yabancı Ya sen,hangi rüzgarları aldın arkana? Bir çocuk yaşarmış çok eskiden Adını bilmez,yüzü gülmez mi gülmez. Düşlerini kaybetmiş Rüya bile görmez Baharda doğmuş,hazanda solmuş Bir gün yolda bir çiçek bulmuş Çiçek o kadar mağrur, Bir o kadar da üzgün durur Alır çocuk usulca,incitmeden Sever onu aniden,hiç düşünmeden Çocuk bakar,çiçek susar Çocuk sever,çiçek solar Çiçek hayata küsmüş, Çocuk dünki yetim Bir valize doldurdum tüm düşlerimi Üzerimde bir ömür boyu umut Ne garip şey değil mi şu yaşamak? Anlayamamışken ne kendimi,ne dünyayı Hayallerimiz karşılaştı yolda ayak üstü Meğer düşlerimiz bile aynı çıktı |
![]() |
![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|