Vedat Aktaş

[GooD aNd EvıL]

Gecenin Öteki Yüzü

(küçük sokak çocuklarının anısına)



Akşam oluyor gene
Bilinmeyen geceye doğru.
Esiyor ince ince,titreyen küçük bedenlere.
Yürür çıplak ayaklar,görünmez kaldırımlarda.
Ben bir sokak çocuğuyum,üzeri yırtık.
Karanlık; gecenin işi midir,Yoksa...?
Kurum bağlamış zifiri yüreklerin mi?
Görünmez karanlıkları sen aydınlat öğretmenim.

Ben bir sokak çocuğuyum,
Annemi bilmem,babam hiç olmamış.
Sen annem olur musun öğretmenim?
Okşanmamış yanaklar bilmez şefkati.
Sırtımı,sopalar sıvazlar her zaman.
Sen beni dövmezsin değil mi öğretmenim?

Ne mavi önlüğüm oldu,
Ne beyaz bir yakam..
Kalem yerine bıçak verdiniz elime.
Ne renkli beslenme çantam oldu,
Ne de küçük su mataram.
Kapılardan uğurlayanım da olmadı.
Akşam meraklı gözlerle bekleyenim de..
Bana,racon öğrettiniz,alfabe yerine.
Tebeşir yerine,tiner verdiniz elime..
Kurtarmaya gücünüz yeter mi,öğretmenim?

Gece olunca güneş doğar bizim için.
Siz,mutlu sıcak yuvalarda..
Biz,gene o bildik kaldırımlarda..
Mendil,mendil..! Mendil ister misin abla?
Sonra üniformalı bir tekme,topuklara.
Acıma be abla! Unuttun mu?
Ben sokak çocuğuyum,
Hepsi vız gelir bana..

Ben sokak çocuğuyum.Bu vatanda,
Tacizi de bilirim,tecavüzü de.
Allah bile unutmuş beni,sahi nerde?
Kıstırıldığım zaman bir harabede,
Hani taş ederdi,gökten taş yağardı?
Kararmış yürekler,gözler kör..!
Sen,böyle bir geceyi..
Aydınlatabilir misin öğretmenim?