Ayten Özlem Yeşilçalı

[GooD aNd EvıL]

kadınım diyenlere

Ne diyeyim bilemedim nasıl anlatayım kendimi
Ben bir ana dolunun bağrından kopan kimsesizim
Süslü sözler söyleyemem sadece içimden geleni konuşanım
Ne bir kimseden kötülük beklerim nede ben kötülük yaparım
Sabahlarım şu gurbete, ana diye sarıldım şarkılara yar diye
Dinledim ezgileri.
Can diye sarıldım insanım diyen yılanlara
Gurbet acı hayat insafsız kader zalim
Ne kadarda dersek kaderi kendimiz yazarız
Yalan küllüm yalan
Ne kaderi kendimiz yazabiliriz nede istenmeyenlere karşı çıkabiliriz
Sadece kendimize yaparız en büyük iyili gide kötülüyü de
Bilseydik kötülük nerde iyilik kimde yaparmıydık
Sanmam
Sevği diye sarılırı mıydık yılanlara çıyanlara kapılır mıydık
Erkeğim diyen erkek müsvete sine
Dinler miydik yalan oldu benim ömrüm ü
Yazar mıydık yaşadıklarım ızı
Neler yaşadım nelerle uğraştım gurbet elde kadere yenilmemeyi
Ama nafile
Biz özümüzü yaşadık can
Temiz saf yalansız riyasız kadere boyun eğdik
Anadolu inansın saflığıyla temiz ligiyle
Gurbet kadınını yaşadık kadınlığımızla
Bir özümüzden insan istedik hayatımızda
Onu bile yaşatmadı ağız tadıyla felek
Ayrı koydu anadan babadan yoldaştan
Kader dedik çekildik
Yazgı dedik ezildik yetmedi mi felek
Yetmedi mi biz Anadolu insanına çektir diğin
Haykıramayız biz içimiz de ki isyanı
İsyanımız şiirlerimizde gizli
Türkülerimizde saklı
Çok mutsuzum güvenmem artık kimseye
Anadolu kadını değil sadece tüm kadınım diyenlere şiirim
İçinde kendinden bir şeyler bulanlara