Ali Kaybal

[GooD aNd EvıL]

Şerife Karı

Üç çocuğu yetim kaldı, baba ölünce ansızın
Çocukları sardı, gölgesine sığındı ağacın
Yüzünde gülücükler saçtı, içinde yandı yangın
Hiçbir ihtiyacını eksik etmedi çocukların

Çocukların neşe bahçesiydi, ihtiyar dul kadın
Şefkat damlıyordu yüzünden, çiçeğiydi baharın
Dostu; eskimiş yüzü, üstüne çektiği yorganın
Bakan, çileyi görür yüzünde, Şerife karının

Gününü görmek ister, yaması çoğaldı fistanın
Sırtında izi eksilmedi, yük çektiği urganın
Göz nuruyla hazırladı çeyiz, hazırladı çıkın
Gelinini getirdi, düğününü yaptı oğlanın

Meğer yeni başlamış çile, tadı kaçtı yaşamın
Oğlanı kaybetti, sözünden çıkmaz oldu hanımın
Haddı hududu olmaz, Şerife karıya kızmanın
Kaldırıp hırs ile vurmaktan, kulpu koptu kazanın

Hüseyin çıkar evden, nişanı takılır kızın
Nasılsınız diye sorar, gözüne bakar damadın
Çileyle nasır bağlar yüreği Şerife karının
Acıyla, içine ateşi düşmüştür yalnızlığın

Ahmet’ ini düşürmedi dilinden, yıllarca angın
Haber getirir diye esmesini bekledi rüzgarın
Ayaklar yürümez, ağlamaklı, yerden kalkmaz alın
Bastonu elinde, hali düşünülmez ihtiyarın

Bir gripinle gideceğini sanır acıların
Unutmak ne mümkün acıyı, hasretiyle evladın
Göz görmez, el tutmaz oldu, dermanı kesildi canın
Umudu yok, güneşi güzel görmek istiyor yarın

Baharlar geçirdi, sıcağı hiç bilinmedi yazın
Uzaklardan haber bekledi, desinler; gözün aydın
Hazan kapıya dayandı, düşmesi başlar sızının
Suyunu akıtacak, topağı çekilmedi damın

Gelir diye, her an açılmasını bekler kapının
Gözünden yaş süzdürür, sigaradan çıkan dumanın
Kamışı döküldü, yıllarca oturduğu hasırın
Hatırı yok muydu boğazından geçmeyen lokmanın?

Karşılığı gelmez oldu, gönderilen bir selâmın
Söylediği duyulmaz oldu, verilen her selânın
Kız hastanede bekleşir, oğlansa canından sıkkın
Gözleri açık gitti, hasretle bekleyen ananın

Hiç kimsenin yaptığı yanına kâr kalır sanmayın
Ektiğini biçer herkes, şaşmaz adalet Allah’ın
Ahmet’im şimdi döndün eve, anadan vardı ah’ın
İşin duaya kaldı, kolay iflah olmaz hâlın

Sakın duayı eksik etmeyin Şerife karının
Pamuk yüzlü anası, kalbi şefkat yüklü anamın
Çile sarmakla geçti dünyan, âhiret olsun kârın
Cennet mekan Şerife karı, anasıdır anamın

Ali Kaybal