Kağan İşçen

[GooD aNd EvıL]

Başı sonu yok sensizliğin
hatıra defterinde unutulmuş gül kurusu
canının istediği yerde bulabildiğin yıldız düşmüşlüğü ben
üstünü çizdiğim dizelerimde kaybolan hangimizdik
bilmecelerde seyreden bir yanı vardı özgürlüğümüzün
orman uğultusu büyülerdi gözlerimizin şaşmışlığını
bir nehir yatağında büyürse nasıl
anlardık taşkınlığı içilmemiş gözyaşlarında yanık hava
doğa bize sunardı ölümlülüğünü biz sahte bakışlara kürek
kanatlanmış yangınlara mahkum susamışlığım
ellerimde samanyolu
tutuksuz yargılanmak üzere salıverilmiş sensizliğe
poliste kimliğim sarhoş resmimle bozuk
fesleğen konuşuşlu sorgularda adını attım içime
bir gece göğünü paylaştım çaktırmadan
toplama kampında kalmış kalbimin hastalıklı arayışı
başı sonu yok sensizliğin
kumar samimiyeti hayat ellerinsiz
hilesiz tek sevmek seni
hurdasız ulaşmak rüzgarına
terkedilmişlik bahçesinde
seninim sadece