Kamil At

[GooD aNd EvıL]

Yıldızlar Çalındı

Ceplerinde yıldız taşırdı masumdu
Gezer dolanır, aynı yere gelirdi
Nice derdi vardı, hep çaresini umdu
Bütün rüyalarında değişik ölürdü.

Tenini güneşte gezmekle yakardı
Varıp yetişmeden yerine düşerdi
Gördüğü rüyasını gözünden dökerdi
Rüyalarının sonunda hep yaşardı.

Bir gün yıldızlarını ulu bir ağaca astı
Yıldızlar parlarken altında uyudu
Uyandığında tüm yıldızlar çalınmıştı
İnanmadı sıcakta titredi üşüdü.

Bir okyanusa gitmeye karar verdi
Hayalinden kurtuluğunda şaştı
Yolculuğa çıkar yarı yolda dönerdi
Bundan böyle yaşamı karakıştı.

Kendi kendine söyler şarkı şuydu
Melekler bütün yıldızlarımı çaldı
Taptığım melekler olan varlığımı soydu
Melek diye bildikleri böylece öldü.

Kamil At, yıldızlarını bulacak diye
Umutlarına sarıldı rüyaları bitmişti
Rüyasını bitirdi, kavgası kaldı geriye
Çalanları buldu, sonunda sataştı.

Kamil At