Özgür Köktürk

[GooD aNd EvıL]

Eğilmem

Zamanın ardında kalan
Herşeyden öte bir avuç yalan
Bilemem ya nereye götürür beni
Nereden alır, sürükler
Her gözyaşına tutsak olamam
Yoksun artık, sana bağlı kalamam
Yine de sensiz olamam
Olamam...

Hep bir giz vardı aramızda
Hep saklı kalmıştı
Çağlara ayak uydurmuştu
Asırların koynundaki sürekli hasretler
Yeşerten umutları sevdaların gücüydü
Gece gibiydi
Gün gibiydi
Yaşananlar düş gibiydi
Sen miydin acıyı öldüren
Senden aldığım iksir miydi
Neydi ki içimizdeki sır
İşte bunu bilemem
Bilemem...

Sen salıver deli sevdanın dağlarına saçlarını
Özlemlerin hoşluğuna bırak yüreğini
Rüzgârın sarhoşluğuna
Ellerin incinmesin
Dikenli gülleri koklamak için eğildiğinde
Almasın karanlıklar tertemiz benliğini
Düşlerin solmasın
Sen benimsin
Benim kalacaksın
Yalnızlığa boyun bükemem
Bükemem...

Eğilmem!

[GooD aNd EvıL]

Düşsel Bir Kurmaca

Kuru bir yağmur yağıyor
Duru bir yalımın çemberine
Beceriksiz bir intihar şaşkınlığında...

Ben beni benden alıp
Bensiz diyarlara giderken
Her yağmur yeni bir hüzün salıyor
Hüzünler sel oluyor
Selde boğulup gidiyorum umarsızca
Yine yaşıyorum
Umutsuzca...
Ecel Geçiyor

Açlığa uzanan yüzlere tafra
Nerede İbrahim, nerede sofra
Kinlere bilenen dostluklar safra
Kudurmuş köpekler salya saçıyor

İnsan kisvesinde binlerce yalak
Dökülen kanlara doymuyor sunak
Diş artığı kene sevdalarda bak!
Candan cana sanki yollar açıyor

Her soluk alışta yeni bir bölüm
Her kırılan gönül ayrı bir zulüm
Ne yandan gelirse gelsin bu ölüm
İçimde kırılan düşler kaçıyor

Sözlerim sustukça çağlıyor hayret
Beni benden soran çakal bin suret
Gel yüreğim vazgeç, boşuna gayret
Kan sızan topraktan ecel geçiyor

[GooD aNd EvıL]

Eskimeyen

Gece denizin gecesi
Dağlar umudun dağları
Özlem senin özlemin
Ben yine aynı ben

Dostlar yalancı dostlar
Sevda garip sevda
Gönül eski gönül
Ben yine aynı ben

Eskimeyen...

[GooD aNd EvıL]

Eylül

Öfkeliydi bulutlar göklere
Yerin dibine girmişti yer utancından
Kasvetine sığınmıştım üşümelerin
Gönülsüz gönlüne esen fırtınada
Rüzgârın değil kederimin uğultusuydu çığlıklaşan
Gelen eylüldü ikliminde sevdanın
Yağmurları sundu
Susuz gözlere gözelerinden
Gelen eylüldü gitmeyecekti
Gitmedi...

Dokundu saçlarının matemine
Gözlerimin kanını içti
Yuvalandı bir bahar akşamına
Eylülcesine eserek...

İstanbul da eylüldeydi
İzmir de
Dağlar da, deniz de
Ben de eylüldeydim
Ben de! ..

Bahara satma sevdayı
Eylül alıcı geldiğinde
Bahar bilmedi baharlığını
Umutlar eylüle kaldığında

Kan değil, irin değil
Yağmur yağıyor sicim sicim
Bu yağmur da benden olsun
Yağmurlara kanmışken gözün
Bu yağmur da benden
Eylül eylül yağarken hüzün...

Hüzün
Saf, katıksız
Arı
Berrak
Eylülle gelen
Eylülsüz gitmeyen...

[GooD aNd EvıL]

Eylül Kınası

Çığlıklarım içime suskunlaşıyor her soluk alışımda
Sanmayın acısız geçiyor günlerim
Akmıyor göz yaşlarım yalnız kalınca

Yaşıyorsam inat ölüme
Seviyorsam çare sevgisizliğe

Eylül kınası yakıyor saçlarımı
Kime ağlar ki bulutlar
Düşümde kim var ki senden başka

Hazeranlar açıyor inat sonbahara
Seviyorum işte kana kana...

[GooD aNd EvıL]

Ezgin Bir Tını

Bir hüzün yaşadığımız
Kırılgan bir şarkı
Ezgin bir tını
Çözülmemiş bir aşktı
Yarım kalmış mısralarda...

Sana dair umutlarım
Bana özel özlemlerin
Yarına ait düşlerimizin
Kollarına atılamadı

Bir nazlı fidandın sen
Her gün su isteyen
Bense bir yağmur damlası
Sadece bir yağmur damlası...
Yetmedi sana
Kuraklğına
Düşemedim toprağına...

Ben derdimi yanmadım
Sen halimden anlamadın
Yaprağına dokunsam rüzgârın savururdu
Gözlerine dalsam ateşin kavururdu
Yanamadım
Sen de susuzluğuna
Kanamadın! ..

[GooD aNd EvıL]

Fuhuş Koridoru

Hiç böyle hoyratça harcanmamıştı sevda
Aşk hiç bu kadar değersizleşmemişti
Fuhuş koridoru sokaklarda
Hiçbir sevgi sözcüğü bu kadar kolay tüketilmemişti...

Yalınayak yürüyorum leş kokan bulvarda
Duvarlarda insan kanı...
Yürek burkan şehvet çığlıkları
Titreyen nefeslerin iğrenç buğusu
Salya sümük sevişkenliğinde caddelerin
Cam kırıklarıyla deşilmiş yürekler...

Çirkef tutuyor eller
Dudaklardan balçık damlıyor
İrinle yıkanıyor bedenler
Her kelimeden küfür akıyor
Yağlı parmaklar dolanıyor karanlık saçlarda
Göz gördüğüne isyankar
Dil utancından lâl...

Usanç taşıyor tırnak dipleri
Leş torbası kaldırımlar
İlenç deryasına saplanmış devran
Döngüsünde çamur, girdabında katran...

[GooD aNd EvıL]

Gece Dörtlükleri

Gece yarısı düşer aklıma gözlerin
Düşlerimi parçalar kırılgan yüreğin
Seni söyler yazdığım dizelerim
Gece yarısı düşer aklıma gözlerin

Ve bu gecenin tam ortasında
Yine sana döner sözlerim
Beni alıp sana götüren yollarda
Gecenin ortasına şiir gibi düşerim

Gecenin sonuna doğru yaklaşırım
Gece bitmez sesin gelmeyince
Ben yine hayallere düşerim
Güneş doğmaz yüzün gülmeyince

Gece bitti ben yine buradayım
Sevdalım, şiirimle başbaşayım
Sorma beni geceye, güne
Ne güneşte, ne yıldızdayım

Bitti sandım geceyi karanlık silinirken
Ufkumda ağarmıyor güneşimi görmeden
Sayıklamalar sardı beni hayaller içinde
Gece bitmemiş dostlar şafağın kıyısındayken

Gecede kaybolmaz direncin
Gecenden kaçsan geceme düşersin
Bu coşkunluğa pay biçemem
Umudumu üleştiren gecemdesin

Gecenin soluğu ensemde nefes nefes
Benim bendimi geçmiş sınır sınır
Bu nasıl yürek, bu gece ne enfes
Canım canıma düşmüş kıpır kıpır

Yıldırım düşer yüreğimin ortasına
Gece çarpar geçer umutlarımı
Sayıklamalar sarar düşlerimden kalan
Bugünümü, dünümü, yarınımı

Gün geldi yüreğe gecenin içinde
Gül kokusu sindi her zerresine
Yaşadım, umutlandım, mutlandım
Sevdamı söyledim her dizede...

[GooD aNd EvıL]

İnsan Nasıl Utanır?

El alır göz utanır,
Ağız yer dil utanır,
Bunlar nasırlanmışsa,
O yüz nasıl utanır.

Nefsini kollamazsa,
Helal,haram bilmezse,
Hak yolunda olmazsa,
O kalp nasıl utanır.

Doğru yolu bulmazsa,
Namazını kılmazsa,
Hakka aşık olmazsa,
O kul nasıl utanır.

Hep rüşfet yese insan,
Günah söylese lisan,
Defalarca tükürsen,
O yüz nasıl utanır

Seyfet bu kadar yeter,
Anlayan alır satar,
Kalmamışsa namus ar,
O zat nasıl utanır.

[GooD aNd EvıL]

İnsan Neyin Sahibidir?

Gururlanma inan değmez,insan neğin sahibidir.
Derdine derman bulamaz,insan neğin sahibidir?

Ölümler öldürülmedi,derde derman bulunmadı,
Zenginler huzur bulmadı,insan neğin sahibidir?

Mide hasta yenilmiyor,yemekten zevk alınmıyor,
Bir çok sırlar bilinmiyor,insan neyin sahibidir?

Vizon kürkle ağlayanlar,tahtından inen krallar,
Hak batılı bilmeyenler,insan neğin sahibidir?

Her şey sahibine döner,karanlıkta rahmet arar,
Sinelerde iman varsa,insan onun sahibidir.