Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Küller İçinde...

insan kadar dünya dünyalar içinde...
dünya kadar oyun oyunlar içinde...

birbir güçlükle ancak çizersin...
bir daire ise sevgi keşisenler içinde...

istenmekle gidilmezse ebede...
ruhum mezara dönmüş ruhlar içinde...

toz pembe hayaller uçuşuyor şimdi
gerçek mutluluk varsa yürekler içinde...

tersine dönmüş dünya cellatlar mazlum artık
masumlar zalim olmuş zulümler içinde...

bülbül gülden geçmiş sonra kendinden
tüm güller kırmızı kan revan içinde...

tüm dünyalar yanmış oyunlar bitmiş...
bir simurg yaşar şimdi küller içinde...


Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Masaldır Aşk

Hep ağladığını sanmaktır aşk!
Ağlamak da imkansızdır çünkü...
Uyumak masal eşliğinde belki ama...
Masalsız uyuyabilmektir aşk...

Yalnız olduğunu sanmamaktır aşk!
Kadehleri üst üste dizip en alttakini çekmektir
Rezilliktir belki de bu rezil dünyada
Geleceğin olmamasıdır birde
Birlikte gelmeyecek günleri saymaktır aşk!

Ölümü öldürmektir aşk!
Ölsem de kavuşamam demektir...
Ölüm ölünce kimse kalmamıştır hoşgörüde herkeste ölmüştür çünkü
Kaçtığını hatırlamaktır sonra
Yazılar ve fotoğrafları beyninde saklamaktır
Sorunsuz yaşamaktır belki de...
Bir hapishanenin bahçesindeki ağaçlar gibi özgürlüğü özlemektir aşk!

Özlemenin ne olduğunu bilmektir aşk!
Gelmesini beklemeden özlemenin
Dokunamayacağını bilerek özlemenin!
İşkencesiz hayatı reddetmektir aşk!
Zamanın mekanın mevsimlerin birbirine girmesidir
Hayalsiz yaşayamamaktır sonra...
Gerçekleşmeyecek hayaldir aşk! ...

Duvarsız ev demektir aşk!
Bomboş sokaklar caddelerdir...
Boğazından geçmeyen lokmadır sonra...
Sevgisizliktir sevginin kıskançlığıdır...
Birlikte gezenlerin saçmalıklarına kızmaktır
Sokakta ağlayabilmektir aşk! ..

Sevgilinin vurdumduymazlığını bilmektir aşk!
Seni umursamamasıdır aşk!
Dilinin varamamasıdır aşk!
Evet haklısın
Bir masaldır aşk! ..

Simurg_b (A.D.)

Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Miniciğim! ..

Miniciğim! ...
Minik minik girdin hayatıma hep...
Ama tüm dünyamı kapladın...
Öylesine büyüdün büyüdün ki ben yok oldum sende...
Sevmekten daha öte bir şey bu...
Aşktan daha kutsal...
Ve bir bebekten daha masum...
Yaratılmış bir insana hissedilenden daha öte bir yoğunluk bu sanki...
Sanki santim santim ilahi kudretin tecellisini görüyorum sende...
Bu dünyadaki varlığın bile ayrı bir anlam katıyor
tüm mahlukata mutluluk oluyor...
Eşya hikmetini gizlemiyor sen varken...
Ölüm sonsuzluk girdabından çıkış yolu buluyor kendine senin bakışlarınla...
Melekler gıpta ile secde ediyor güven veren sukunetine...
Güneş, niye yandığını geçde olsa anlıyor
ve kıyamet hiç gelmese diye gözyaşları döküp
büyük meleklerden yardım istiyor...
Dünya, seni tüm alem görsün diye döndüğünü fark ediyor...
Güneş, ay ve yıldızlar da dönüp dönüp seni bir daha görmek istiyor...
Ve Ay Gel-Gitlerinin sırrını çözüyor,
bu güzelliğe yakın olmak için pervane oluyor artık...

Miniciğim! ..
Dünyayı döndüren sensin evreni sevindiren güzelliğin...
Tüm canlılara hayat veren varlık anlamı sensin...
Ölüleri diriltip, canlıları ölüme yollayan da sen...
Ben ise, senin farkında olan evrenin içinde bir hiçim...
Ama
Senin için
Tüm evreni
Kana boğabilecek bir kalbim var...
Lütfen
Kabul buyur...

Simurg_b (A.D.)

Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Miniciğim...

Ölürüm ölümüm pahasına
Senin için yaşamak adına...
Bakışların yüceltir beni göğe
Yakınlığın azdırır şeytanı
Saçının bir teli için deliler gibi yaşarım
Yaşarım ölümüm pahasına
Bir sen bilirsin
Bir ölümü
Bir de seni ne kadar sevdiğimi
Senden başka herkes
An be an öldürür beni
Ben bir senin için yaşarım
Ölümüm pahasına...
Miniciğim...

simurg_b

Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Mutluluktan Umudum Yok! ..

Uykuyu hatırladığım kadar unutabilseydim seni,
hiç görmediğimi sandığım rüyalarımda,
badem gözlerine bakıp şiirler yazmazdım...

Özledim deme sakın,
mecnun gibi çöllerde değilsen henüz!
Beklerim deme
Ferhat'ın dağları delmeye başlamamışsa eğer
ve asla
seviyorum deme
yaşadığını hissediyorsan hala!

Bir diriliş muştusu üfürene dek İsrafil,
yaşarken kıyameti kopardım bugün.
Mahşerim toplandı hesap kitap için

Mutluluktan umudum yok çoktandır
ama küçük sevinçler bile düşman oldu nedense bana.
Taşlamayın artık ne olur!
Size verecek meyvelerim çoktan tükendi.
Attığınız her laf dallarımı kırıyor.
Koca gövdeme kurt düşürüyor.

Her şeyin merkezinde olmasaydım diyorum bazen,
belki o zaman
intiharım ölüm çemberine sokmazdı hayatı da,
en azından yunus kadar gururlu olup
kıyıya vururdu kendini.
hayat bu gülüm ateştende olsa sığmıyor işte çembere...

her güne bir söz düşer mi bilinmez
güneş durdukça durduğu yerde ama
her söze bir gün düştüğü aşikar
dünya dönmeye devam ettikçe


Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Nasılsın Bu Gün! ..

dünkünden kötü
yarınkinden iyi
iki dünya arasında yine
dün akşam
yüzüklerin efendisiyle buluşunca rüyalarımda
gördüm diğer boyutlardaki sırdaşlarımı
kötü kötü öksürük devam ediyor yine
kulaklarımda değişik bir uğultuyla karışık
hafif halsizlikle birlikte
iştahsızlık ve ağzımdaki ilaç kokularıyla
iyi olmaya çalışıyorum

aslında bugün tam içilecek gün
bir de o olmasa değil mi
yani parasızlık
parasızlık bunaltmaz elbetteki
tuzu biberi olur
herşey var aslında sıkılmak için
bari parasızlık olmasa demeye çalışmıştım
aslında olmayan ama
varlığına kendi varlığımızdan
daha çok inandığımız
o minicik satırlardaki
mini minnacık harfler
ve rakamlar
nasıl oluyor da bir anda tüm varlığı kaplıyor,
oradada kalmayıp tüm varlıkla birlikte
bir anafor oluşturup
sanki herşeyi içine çekiyorsa
bilemiyorum ama,
bilmek belki de bunu bile bilmek
yani bunun farkında olmak aslında
herşeyin bir anda anlamsızlaştığının
mantığını ortaya koyuyor gibi aslında
fffffffffffffffffffffffffffffff
demekten başka birşey yapamıyorum
yazık
yazık hemde çok yazık....
bir bilge kişi olsa
varsam gitsem dizinin dibine
yıllarca rahlei tedrisinde otursam
bana bu sırrı verebileceğini bilsem
kölesi olsam hatta
ama tüm bilgeler bir tek dünyanın bilgesi olmuş
iki dünyanın bilgesini bulamıyorum
bırakabileceğim birşey kalmadı artık,
ama başlayabileceğim çok şey var
saydığın hatta onca dediğin
tüm sorumluluklarım
içinde bırakabileceğim birşey yok
ama başlanabilen herşeye başlayabilirim
yine yavaş yavaş
sonu yok zaten hiçbir yolun,
amaçlar da beyhude aldanışlarmış gibi sanki


sahipsiz kaderler dolaşıyor
yağmurlu şehirlerin ıssız sokaklarında
potansiyel kardeş katilleri cirit atıyor
sıtmaya tutulmuş fikirler arasında
oyuncağını arayan bir çocuk gibi
herşeyin altına bakıyorum bende, binbir heyecanla

Simur_b (P.D.)

Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Ne Varlığımı Anladın Ne Yokluğumu

Ne varlığımı anladın ne yokluğumu... Hep korktun bensiz kalmaktan o ihtimali her fırsatta düşündün... Boş kağıtlara yazıp buruşturup atmak yerine ben “sus sus sus” dedikçe sen hep konuştun. Senin korkun benim korkum oldu sonunda... Ama sen korkularımın bile seninle bütünleştiğini anlamayacak kadar mavi düşlerinle meşguldün hep ayrılık üzerine türküler söylemekle...
Kendini alıştırmak için yormana gerek kalmayacak çünkü ben senin için hep dönülmeyecek ulaşılamayacak bir yerdeydim ve ordan dönmeme hiç izin vermedin sen. Beni tanıdığın zamana andolsun ki sen beni hiç tanımadın... Var olduğun her yer aşkın şehri olacaksa eğer bil ki bu aşk benim aşkımdır.. Ama sen bana hiç aşık olmadın... Korkuların, anıların ve ziyan ettiğin bembeyaz boş sayfaların vardı senin için hep ve şimdi benim aşkımı onlarla yaşamayı hediye ettim sana... Günlerin farkına varmanı sağlayan da benim aşkımdı ama senin benim için bir günün de olmadı... Bana hak vermekten bahsetme istersen ben sana beni sevme hakkı verdim ama sen bunu da kabullenmedin, hazmetmedin ve aldırmadın... Benim aşkım seni büyütmeye yeter ama sen tüm unutkanlığınla her şeyi yaşanmamış saymaya devam et ve yine yarım bırak...
Sen yine korkularınla şarkılı oyunlar oynamana devam et... Aşka aldırma yaşanmışlığına inanma yitirdiğinde farkında olma... Sanki değil doğru... Senin hiç benin olmadı... Çünkü sen benim aşkımı hiç istemedin beni istedin...

Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Neşesi Alınmış Ruhumla Dolaştım...

Pişmanlığım perişan etti gölgemi...
Güneşten kaçar oldu gözlerim
Karanlık da bile başım eğikti hep
Neşesi alınmış ruhumla dolaştım
Gökyüzüne diklenen şehrin
Soğuk sokaklarında...
Yağmur mu yağıyordu
Gözlerimden dökülen yaşlar mıydı
Beni ve dünyayı yıkayan
Yada akan kan mıydı
Tüm hayatımızı kana bulayan
Git deyince neden gittim
Gel deyince gelmezken
Ölüm
Öl deyince ölmezken
Kader miydi bu neden
Kader nedir bilmeden
Gömdün beni
Ey güneş
Henüz gölgem ölmeden
Ve daha hiç
Gülmeden....


Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Neyi'mi Esirgedim..

Özümü
Ömrümü
Umutlarımı
Hayal bile etmeyen
Özlemlerimi mi
Ve saklamaya kıyamadığım
Gerçeklerimi
Acılarım bile sizin içindi
Ne içindi neden di
Hiç
Sadece birazcık saygı
Oda mümkünse
Bi zahmet
Batıla aşina gözlerinle
Gördüğün rüyalarınla
Sabaha ulaşmadan
Yeni bir güne mahkum ettin
Beni *******de...
Ömürsüz ve özsüz
Saygısız!
Evrenin merkezine adadığım
İki damla gözyaşımı
Onu bile aldın ya
Hakkımı helal etmiyorum sana...

Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Normal İnsanlar 1

Boşluğa bakarak konuşurdun hep.. Hep kendinle ama... Kimsenin gözlerine bakamazdın ki konuşacak kimse bulasın... Sen hep böyleydin zaten kimse bir şey yapmadı aslında yamalı bir bohça gibi yada bir hilkat garibesi gibi yada kuralsız noktasız virgülsüz başı sonu belli olmayan cümleler gibi normal insanlardı onlar hep dimi senin için normal insanlar her şeyleri normal insanlar ne kadar da çoktular ne kadar da kimsesizdiler o normal insanlar her birine bir kimse olmak mıydı derdin senin başka işin yok muydu başka düşüncen düşünce diyince neyi niye nasıl ne zaman düşüneceğin belli mi olurdu kafanın içinde konuştukların düşüncelerin değil miydi hep hep her şeyi kendin için yapılıyor sanmadın mı sen sen kendini tanrı mı sanıyorsun demedin mi kendine yüzlerce kere tanrı olsam böyle mi yapardım diye sormadın mı sonrasında fffffffffffffffffffffffffffff lamak mı çözüm çözüm ne ki neyi niye çözeceksin ki hem çözeceksin de ne olacak çözük çözük gezen tüm sorunlar başı boş dolaşan elektronlar gibi duygusal radyasyon saçmayacak mı tüm dünyaya insanların ruhlarını mı kanser etmeye çalışıyorsun kendin gibi mi olsun istiyorsun unutma onlar normal insanlar normal insanlar normal insanlar insanlar mı seni hasta etti sanki sen zaten hastaydın hep hep hasta olmaktı derdin zaten bide çocukken hasta olduğunda kimse ilgilenmiyordu ya seninle belki de onun için hep hasta olmak istedin nefret ettin kendinden hastalıktan insanlardan normal insanlardan insanlardan uzaklaşmak için mi yapıyorsun bunu peki yoksa dikkat çekmek için mi niye dikkat etsinler ki onlar normal insanlar normal insanlar hiçbir şeye dikkat etmezler mi yani ederler belki de normal ederler normal insanlar e ne bekliyordun peki ya nasıl dikkat edeceklerdi ki normal insanlar kim onlar yaaa normal insanlar normal insanlar diyip durdukların kimler onlar senden başka herkes mi sen kendini ne sanıyorsun demiyor musun kendine ne sanabilirsin ki normal insan değilsin hepsi o...

Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir