Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Akşam Güneşi

Bir akşam güneşi ufkumda duran;
Görünmez ışığı gözle sevdiğim.
Öyle duygular ki, dünyama vuran,
Tarifi imkansız sözle sevdiğim.

Bir yanda kaderim, umut bir yanda,
Hayatım takılı kaldı zamanda.
Ansızın karşıma çıktığı anda,
Mutluluk vadeden yüzle sevdiğim.

Bu buruk sevinci içime salıp,
Bilmem ne istedi gönlüme dalıp.
Nasılsa gidecek başını alıp,
Bir yaprak misali güzle sevdiğim.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Arzuhal

Sahipsiz başını vurma taşlara;
Hatayı ne onda, ne bende ara.
Karşına dağ gibi engeller çıkar;
Bu dünya daha ne sevdalar yıkar.

Ezilmiş arzular kalır elinde;
Mecnun’un kaderi eser çölünde.
Susarsın, umutlar susar ardından;
Kaçarsın suçlular gibi yurdundan.

Zor bir bekleyiştir yarınlar bize;
Kaybolan fırsatlar vurunca yüze.
Artık geç, anlayıp dönsen de geri;
Başlayan, oyunun en acı yeri.

******* yeniden yasa bürünür;
Yaşadığın hayat bomboş görünür;
Teselli ararsın bir ömür boyu;
Kara talihimin böyledir huyu.

İçlenme, gözlerim yaşla dolsa da;
Gelemem, gelecek yerim olsa da.
Ben yaktım kendimi, bari sen yakma;
Mutluyum, çaresiz halime bakma.

Nasılsa silinmez izi yılların,
Sana uzansa da sonu yılların.
Savaşma gücümü yitirdim bugün;
İçimde ne varsa bitirdim bugün.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Aşk

Bir duyguydu yaşamalar içinde;
Yüreğimi kaplamıştı yarası.
Ve bir korku gözlerinde gördüğüm,
Rengi uzun *******in karası...

Damla damla yağmurlarla güneşe
Getirdiği ferahlıktı baharın
Kıpırtısı çiçeklerin üstünde
Gün doğarken esen ılık rüzgarın

Kağıtlarda yarım kalmış şiirler
Ve bir şarkı düşünceme takılan
Umutlarla başladığı o yerde
Bir hayaldi acılarla yıkılan


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Ateşler İçinde

Günlerdir seninle uğraşıyorum;
Yaşadığım acı hiç eksilmiyor.
Karanlık yerlerde dolaşıyorum;
Gözlerin önümden gitmek bilmiyor.

Dermanım kalmadı ayaklarımda;
Kollarıma ölüm meleği bindi.
Yazacak gücüm yok parmaklarımda;
Göz kapaklarıma balyozlar indi.

Yüreğimde sevgin savaş veriyor;
Her geçen gölgeyi sen sanıyorum.
Bir hayal uğruna ömrüm eriyor;
Ateşler içinde kıvranıyorum.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Baba-1

Bütün anneler
Gözü yaşlı mıdır
Annem gibi?

Ya bütün babalar
Gökyüzünden mi izler
Çocuklarını?


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Baba-2

Dedemle güreşirken
Düşündüm bugün:
Dedeler kadar büyük müdür,
Babaların elleri?

Ve çocukların,
-Dedeler gibi-
Babaları da yıkmaya
Yeter mi güçleri?


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Bana Beni Anlat

Bana beni anlat anne;
Yıllar öncesine dayanır ucu.
Göğsümde bir kalp atımı hasret;
Hayatım yalnızlık, hayatım acı.

Çöller geçtim, kervanlar yüklendi omzuma;
İçimde ölenleri yeniden yaşat.
Bir ben kaldım, ıssız, viran, çaresiz...
Bana beni anlat!

Dağlardan, denizlerden, yollardan başla;
Vefasız sevgililere inat.
Kapanmayan yaraları anlat anne;
Bana beni anlat!


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Bekleyiş

Gel diyorsam özlediğim içindir;
Umudumu tüketir gelmeyişin.
Gururu ayaklar altına alıp,
Geleceğin anı hayal edişim;
Çok sevdiğim içindir bekleyişim.

Gel diyorsam özlediğim içindir.
Ayrılır ayrılmaz başlar yıkıntım;
Dört duvarla yapayalnız kalırım.
İçimden bir nehir boşalır her gün;
Ben her gün bir kez daha ölürüm.

Gel diyorsam özlediğim içindir;
Bu yüzdendir gerçeklerden kaçışım.
Ama sen, yine de gelme istersen;
Usanmadan saatlerce beklerim;
Çok sevdiğim içindir bekleyişim.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Bekliyorum

-Bekle demiştin-

Bekliyorum,
Yüreğimde yokluğunun acısı.
Belki paramparça, belki çaresiz,
Yıkılmadım, ayaktayım bak.

Bekliyorum,
Yine hayalin yüklü sırtıma.
Yine mahsun, yine dolu gözlerle
Yaşıyorum, sensizliğe inat.

Şakaklarımda titrek ellerim,
Söküp atıyorum karanlıkları
Ama dalgın, ama umutsuz;
Bekliyorum on üçüncü ayları.


Ayşe Korkmaz

[GooD aNd EvıL]

Bendeydin


En acılı anlarında zamanın,
Yanımdaydın, benimleydin, bendeydin.
Yokluklarda, korkularda, yollarda,
Terk etmedin, el attığım yerdeydin.

Özlemleri hep içimde sakladım;
Sever diye yıllar boyu bekledim.
Yeri geldi, yüreğini yokladım;
Ses vermedin, çünkü ayrı teldeydin.

Hayal oldun şimdi esen yellerde;
İnsanlığın, doğruluğun dillerde.
Adın kaldı bıraktığın güllerde;
Hayatımda hep bir adım öndeydin.


Ayşe Korkmaz