Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Aşkamlar

Kapanmış gökyüzü ışıklarıma,
Hürmet mi nefret mi bu ilk akşamlar?
Özlemin tırmanmış omuzlarıma,
Sevmekten söner mi yanık akşamlar?

Dalgalar durulsa hasret durulmaz,
Durağım sorulsa adres bulunmaz,
Yaralar sarılmaz, kat'i onulmaz!
Çaresiz kıvranır verem akşamlar.

(2)

Umuda bir ışık ufuklarında,
Ufkun hangi dağın doruklarında?
Sanki güneşin kaygısızlığında
Kabarır da bitmez ecel akşamlar.

Açılsa gökyüzü aydınlığıma,
Koyarım hep, yar, ben seni başıma,
Nefretini de basarım bağrıma,
Aşkıma aşk katar güzel akşamlar.

(Çarşamba,08.09.1999/02:53)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Aşkım

Bakma n'olur yüzüme, güzel,
Beni kor ateşlere atma,
Kül olmuşum yana yana zaten,
Beni sev seveceksen, unutma.

Sev beni ben de seni seveyim,
Ver kazmayı, dağları deleyim,
Aşayım yoları ardıma bakmadan,
Karışayım kumlara, çöllerde gezeyim.

Bir endamına bin çalım atayım,
Pembe mendiline zil zurna sarhoş yatayım,
Göğe uçayım, denize uzanayım,
Aşk pazarında sana canımı satayım.

(1997)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Atışma

Siz, ey, Zeki İşbilen!
Elinden her iş gelen,
Kopuzunuz kırılır
Karşınızda ben varken.

Fırsat verin sınıfta
Biraz ders anlatmaya,
Çok çalışırız hergün
Boş ders bulup kaçmaya.

Dersleriniz muhteşem,
Açılır her neşem,
Unutmam asla sizi
Kurtulup da gidersem.

Boş dersiniz olmasın,
O da bizi bulmasın,
Aman ters anlamayın!
İzniniz az uzasın.

Buyrun biraz siz yazın,
Paslı kopuz çıkarın,
Naz yaptım bir an size,
Fırsatı sizde cazın.

(1997-1998)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Avare Ayaklarım

avare dolaşır
ayaklarım

sayıklarım
sen sen diye
gelsen görsen diye

bu gemi nere yanaşır

düşünür düşünür ağlarım
bilmem ne olur
yarınım

boş yere dayanır yaşarım

söz bilmez öz bilmez
durup durup kaçarım
sevmeyi iş bilip
ora bura koşarım

sevdiğime susarım

avare dolaşır
ayaklarım

sevsin diye sevdim
gülsün
sevdiğime yaraşır

ben diyarı koklarım

bilmem niye şaşarım
her yandan haber gelir
duymadığımı duyarım

sensizliğe kayarım

avare dolaşır
ayaklarım

sileceğimi yazarım
yarimin eli yakar

varıp kimi okşarım

avare dolaşır
ayaklarım

zannetme ki kanarım
sinir tutar içimi

kafam yine karışır

avare dolaşır
ayaklarım

seni sever yanarım
bugün olur yarın olur
yüreğini duyarım

aşk maziye karışır

dün gibi bugün gibi
avare dolaşır
ayaklarım

(Pazartesi,15.06.1998/00:05)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Bahar Gülü

Sonbahar rüzgarı kanım nasıl kaynıyor,
Taze yapraklarım dökülür kurunun yanında,
Bir kırıntı aşkım sökülür gururun yanında,
Bitmem ben asla, köküm gövdem yaşıyor.

Diyar diyar rüzgar, sokak sokak yaprak,
Her şehir rüzgarlı, bütün yollar kurumuş.
Bir ben varım yokluğundan yorulmuş,
Sen, bahar, gidince beyaz bana kalacak!

Bana bir bahar çiçeklerin açtığı,
Ne arkasındaki fırtınalara ağlayan
Ağlayıp ağlayıp da ne yakasını yırtan;
Bu bahar olmalı ki gönüllerin taştığı...

Seviyorum bir gülü ilkbaharda açan,
Seviyorum ben onu, tertemiz.
Yüzüm fırtınadan kalma yılmaz bir beniz,
Kalbim bahara kollarını sonsuzca açan.

(Pazartesi,13.10.1997)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Baharı Bahane

elimde ne sen kaldın
ne de tatlı hatıran var

gülü veren gülistansa
laleyi lalezar
her bahçe ayrı kokar
her çiçek bir diyar

ne kış girmeli zara
ne de mağribi bahar

duyardım bahçeler
eskiden hoş imiş
çiçekleri ağacı
suyu toprağı yemişi
ekilişi biçilişi
dünyalarda yok imiş

dinletemedik
coştular aman dost
sen ek bizi sen biç
bu bahçe ski bahçe
bu bahar eski bahar
bu diyar inan ağyar
gel bizi al bizi
bir kuruduk zarda
çatlamadan sula bizi

bilemediler
bilmiyorlar
bilemezler
gelseler girseler
şu bahçeyi görseler
en güzeli seçseler
en güzeli sevseler
çiçek diye çiçeği
ağaç diye ağacı
meyve diye meyveyi
ayırmadan sevseler

yok yok yok

elimde ne sen kaldın
ne de tatlı hatıran var

kokmuyor her bahçe
inan kendi dilince
tutmuyor elim
tutamıyor
çiçek yüzlü baharı
kesildi ayağı kırıldı o zaman
ne bahardı ne de yaz
püskürüyorken ayaz
dünyayı tutan belim
sardıydı ya herkesi
sonu olmayan elim
işte herkes ağlarken
bize sevinen
ardımızdan yuh çekip
zehirler saçan zaman

ne kış girmeli zara
ne de mağrib-i bahar

çiçeklerin çiçeği kim
ya çiçeği çiçek eden
eğer bunu bilmezsen
kalkıp onu sevmezsen
çıktın da gittin hadi
dönüp geri gelemezsen
çiçek şahı küsüverir
çiçekçi seni eziverir
bakılmaz yüzüne
bir de tükürürler üstüne
-hem gül bahçen hem el bahçen-
ne yaparsın ne edersin
inan beni üzersin
gel bahçeni bil
gül bahçeni bil
öl bahçeni bil

bilmem nere gidersin

gülü veren gülistansa
laleyi lalezar
her bahçe ayrı kokar
her çiçek bir diyar

zor değil
tekrar gerçeği bulmak
koşarcasına coşarcasına
eski dostlar misali
boyunlara sarılmak
sıra sıra gelince
sevip sevip hem korkmak

kalsın elimde kalsın
payım olan ne varsa
bahçemi çiçekli
ağacımı meyveli
isteğimi geçerli
beklentimi ümitli koyun
aradan zaman geçse de
girmesin hiçbir yabani
sahipsiz -sandıkları- bahçeme
ellemesin
ellemesin hey çiçeğime
ben de küserim sonra
ipsiz sapsız otlara
süzülürüm habersiz
bozuk bostanlarına
alırım bahçemi alırım
güllerimi yollarımı
sonra çiğner gelirim
çürümüş saplarını

sabır sabır sabır

ne kış girmeli zara
ne de mağrib-i bahar

(Cumartesi,21.03.1998/01:00)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Bana Temiz Gel

Bana temiz gel, doğduğun gibi,
İçindeki saflığın varlığı gibi.

Asil duygularını silmesin kötülük
Cihan gibi değişen kalbinde,
Çiğnenmesin özgürlüğün, alınmasın hayallerin,
Yönetilme, düşmanına bırakma kendini,
Girme hastalığa,uzaklaşma uygarlığından,
'Ben' i ara 'ben' i unutma,
Satma kendini, satma!
'Dolar sizin, Mark sizin.' dedirtme,
Aslını bul!

hatırşinas ol, doğru yaşa,
Seni bu güne getirenleri sev,
Geri alma verdiğin sözleri,
Su katma bir daha, pişmiş bu aşa,
Amacını söyle, arzın nedir?
Bugün için mi yaşıyorsun?
Sinemayı sever misin, ne tür kitap okursun?
Bize yabancı olmasın, sanatta tarzın nedir?

Dünü unutma! ...
Haberin var mı az sonradan?

İnsanlık için, insanlar için
Herşeyini herkesle paylaş,
Kuralları aşma.

Yardımcı ol, dilek tut,
Dertleş, saldırma, korkma.
Geri dön, ilerle ve durma;
Girdinse yola, gel yanıma.
'Ben' de budur ruhunda!

İşte böyle gel, olduğun gibi,
Ruhundaki saflığın varlığı gibi.

(Çarşamba,17.09.1997)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Başaşağı I

Kupkuru duyguların ıslaklığında
Bir damlacık nem dolusu yangın,
Zifiri *******in aydınlığında,
Çekirdekten semaya günaydın!

Günaydın, ilk darbelerin son hedefi!
Uğul uğul afetler ve en yavaş ışık hızı!
Bu havalar hem açık hem sisli,
Unuttum uçarken yoldan kaldığımızı.

Uyan gönül, bu dümdüz yol arapsaçı!
Bu yağmur değil, değil bu güneş!
Mutluluksa eğer yaşadığım sancı,
Ben yanlışım; lakin herşey güne eş...

Kupkuru günaydın gece yağmurlarına!
En doğru hata: Ben ve biz.
Bu ovanın labirent topraklarında,
Alim doğmuşuz, birşey bilememişiz.

(Salı,15.06.1999/00:05)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Başaşağı II

Sevmeyi kendim öğrendim,
Hissettiğim gibi, ölmeyi.
Bir duygu seline kapıldım
Ki
Kazdım kendi elimle kendi çukurumu...
Kazdım kendi elimle kendi çukurumu...
Ki
Bir duygu seline kapıldım.
Hissettiğim gibi, ölmeyi.
Sevmeyi kendim öğrendim

Bir adi kelimeyi bölmüşüm bine,
Gelmedi gelmeyecek yine!
Yandığım kadar sevdim,
Sevdiğim kadar gittim,
'Ey koskoca köyün Ulu Sahibi! ' dedim,
'Gözlerimi fersiz bırak ama... lakin onu kör koma,
Kapat onun yolunu benden başkasına'
Dedim, denmez olsaydı 'sevda' denen,
Yandım ki küllerim ta güneşe savruldu
Yandım ki küllerim ta güneşe savruldu
Dedim, denmez olsaydı 'sevda' denen,
Kapat onun yolunu benden başkasına'
'Gözlerimi fersiz bırak ama... lakin onu kör koma,
'Ey koskoca köyün Ulu Sahibi! ' dedim,
Sevdiğim kadar gittim,
Yandığım kadar sevdim,
Gelmedi gelmeyecek yine!
Bir adi kelimeyi bölmüşüm bine.

Bir ışık vardı önümde, aşkla yanan
Masum bir yüreğe kurban,
Şimdi, sevda masalım.
Gel, sevimli goncam
Dur, sevimli goncam
Dön, sevimli goncam
Git, sevimli goncam
Şimdi, sevda masalım,
Masum bir yüreğe kurban.
Bir ışık vardı önümde, aşkla yanan.

Yalnız sevgi mi kalır gönlümde,
Aşk, denen dünyam vardı,
O aşk alındı elimden,
Dindi rüzgarım ebedi.
Dindi rüzgarım ebedi,
O aşk alındı elimden,
Aşk, denen dünyam vardı,
Yalnız sevgi mi kalır gönlümde!

(Salı,22.02.2000/01:45)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Başaşağı III

Geri dönmüyor zaman...
Dönmüyor sevdalar, sevdalılar;
Resimler terk edilmilş, rüyalar sapsarı,
Alem tersine döndü, aynalar asude:
Ayak ucumda asuman, başım toprağa erik.

Rıfat İlkaya