Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

Beton Etkisi

Elimde olmayan nedenlerle var ettiğim
Şapkası eksik yumuşak g
Ne kadar sert kalırsa hayatta
Tutundum türk dil kurumuna
Ağız tadıyla iki laf ettirmediler
Sıkıştım gereksiz sözcüklerin arasına
Şapkasız çıkılmaz bazı yaz günleri
Ve atasözleri gayet örnek olur bu yaz mevzuuna
Damlaya damlaya göl olduğunu gördüm
Bilemedim ilk kez yağıyorum
Ve tuzlu
Ama senden düşünce beton etkisi yapıyor
Bu yumuşak (g)
Su…

Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

Bilmece

.................................................. .............mustafa ahmed'e...(dört yapraklı yonca)


imleci tümleç bu cümle
gözleri delgeç biçare
solumda soluklan bazı
pasaklı bir karış yeraltı
üstünü aklımda çıkardı...

Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

Bilmece aslında...

...gözleri düşüyor,sessiz ve yorgun...
___'parmak uçlarında yürümektir aşk.' dedim. ' öğrenemedim' dedi.güneşli bir güne uyanmak acıtır mıydı insanı.yüz hatlarını daha da belirgin kılan,onca kırıklık,gidenlerin bıraktığı çizgiler ve bir çocukluğu özlemek.
___yansımasında yalan vardı.bu ışık süzmesinden sıyrılamayan 'varlık'; yokluğun belirtisiydi...'varlık' yalanın ta kendisiydi.sustum, dökülmüştüm saçlarımdan.tanımadığım yollardan geçerim gece yarıları...
___'ama en çok kendimden geçtim' dedi
___haklısın.bir şerit en çok ikimizi ayırıyor bu yolda.bakamadım.uykusuzluk baş ağrısı yapıyor, ağrılar acılar beni senden soğutuyor.hem senden gökyüzünde de var.ve gitmek; insanlık için büyük adımlar gerektiriyor.
___'tüm bu suçların failisin,gözlerimin içine bak.'
___sanığı olduğum suçların tek tanığısın(sana geldiğim sürece) .bensiz yoksun,benim için.sendeki ben ben sana gelmedikçe de yok,bilirsin.
___' her başarılı gölgenin ardında bir yalan yatar...'
___büyük sözler etmeyi severdi,kendi dilinde...kafiyesiz özlerdi, almak isteyip de alamadığı oyuncakları.ve çocukluk arkadaşları mühim yerlerdeydi artık.söylemişti, bu sıralarda büyümeyecek bir adamdı...
___'güzel müzikler dinliyorsun,iyi filmler seyrettin...inanmaktan vazgeçmediğin şeyler için savaşmaya hazırsın.bu yaralara melhem, çok kazanılacak şehir var,karşılaşmadığın ülkelerde...'
___bugün yağmur yağdı \\\ duasız hem de \\\ günahı ben oldum \\\ ıslanmayarak \\\ saatlerce yürüdüğüm halde...

renkli sokakları yoktu şehrin.bu ortaklık yani renk ve şehir, yüzyıllar önce çimentoyu icat edenlerce bozuldu.
savaş mı? ? ?
çıktı tabi.çevrene baksana...görmüyor musun? ? halen sürmekte...

___ben en çok sana bakarken ıslandım dedim.'neyim ben? ' dedi.
tüm bu şekiller ve anlamları gereksiz...tek bir bakışımla, bu satırlardaki en küçük bilek hareketlerini dahi gözlerinde görebiliyorum.ahmaklık bu...tüm bu çaba...

sen sadece bir.......

Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

Bir aşk şiiri

Uzunluğu öznel yargılara bırakılmış bir ömürde
Genel geçer aşklar yaşadım hep
Ve bu talan yalandı
Bize kalan hep ayrılık tümceleriydi sığ sularda.
Aldandığım çok olmuştur ama
Aldatmadım asla.
Kandığım yalanlar zaten fazla pembeydi
Bize kalan hep realist tümceleriydi hayatın
Büyüdüm haberi olmadı kimselerin
Belki ben doğru zamanda fark etmedim.
Büyüdüm sonuçta…
Biriktirdiğim ne varsa
Kandığım, yandığım
Nefret ettiğim hatta
Sana geldim…
Öylece...
Tüm varlığımla…
Açığa çıkmamış ne kadar sır varsa içinde
Keşfetmek için geldim…
Hep ordaydın belki
Sana yazılmış bu ömrü bekliyordun
Ki bu ömür hazır adanmaya adına…
Hiç kimse böylesi güzel bakmadı bana
Yüreğin,
Umduğun, korktuğun ne varsa
Her şeyinle sen saklı bu gözlerde
Kimse böyle huzur vermedi
Hiçbir yüz bu kadar anlamlı gelmedi canıma
Sen kanım…
Cümlelerim yoluna…
Sana aittir yazdığım ne varsa
Kara bir özgeçmişe açılan yeni beyaz sayfa
Ve hazır bu yürek seni sevmenin hasadına…
Böylesi güzide bir aşkın yangını
Sen hayatımın kadını
Sonu olmayan bu yolda
Diğer yarımsın…
Attığım her adımsın…

Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

Bir k(ez) gisini dinle şehrinin

Sesime s
*Es*
ki mahaller
*de*
ğişen kokusu yolların
Canıma can kat
*ar*
alarında yiten aşkların…
Nefesim olur
olmaz kesilir uykusuz nöbetlerim
*de*
sen ki
sen
*bana*
ait senin
*dir*
hem dirhem yiter yok
*san*
a yazılan çakıl taşlarıyla ve su çekil
*se*
n
*ben*
Senimdir…
Nefesim sen olursan rü
*ya*
kındır…
uykusuz bir çocukluğa inat küller
*im*
gesiz bir hayat mektubu hiç yazılmay
*an*
Ka
*ra*
nzalarda unutulur yatacak yeri olmayanın varoş şeh
*ri*
Yakar bakışları insanın…

Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

Biz

biz en çok seni susuyoruz aslında
alkol hakimiyetindeki topraklarda
en çok ahmet arif'i seviyoruz biz
ankara'da...
mezesiz sofralarda en kolay aşık olanız
ve en çok senin adını anarız ilticai akşamlarda
en eski sevgiliyi en çok özleyen
yine en çok yenilerini unutanız
biz en çok senin için yazarız
hüzün olsun diye içilen belirli gün ve haftalarda
yaz olmasın diye kış günlerini dualarız
çünkü en çok üşürken örteriz sensizliği üzerimize
ve sırf içinde 'sen' geçiyor diye
sensizliği bile severiz
biz...

Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

Bu Kalp Ne İçin Var Ki Zaten?

usulca çekil kanıma
dolaş hüzünle uyuşan damarlarda
ne zaman bu yürekten geçsen
arınırsın günahlarından
bana takılır yalanların
sen yeni yanlışlar için
başka tenler dolaşırsın
sonra yine kan...
revan...
içimdeki sen.

bu kalp ne için
var ki zaten...

Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

CaDı! ! !

cadı
çıktı karşıma
ormana girmedim daha
kaybolacağım ya...
ekmek bile var yanımda
yol bulmak için mi?
bulunabilmek için mi artık?
ki sonradan öğreniyoruz
ekolojik sistem kurbanı oluyor ekmeğim
doysun tabi hayvanlar...
cadıya soruyorum neden burdasın
hani evine geleceğim
beni kandırıyosun
(ve kim kanmaz ki çatısı meyveli pasta
kapısı çikolata olan evin
güzel sahibine)
yoksa cadım hikayeyi mi bilmiyorsun?
meğer atmışlar cadıyı evden
kiradaymış o...
hayat şartları diyor
geçinmek zor...
ekmek bulamıyoruz
pasta yiyoruz diyor...
ev sahibi ondan atmış meğer
eve dalmış karı
ve kapı pece bırakmamış üstüne
ev bakıyoruz sonra
beğenmiyor fakat...
teyzecim nerden bulacağız sana öyle ev?
keşkülden
sütlaçtan...
hamurla saldırdık
tutmadı
kaldı bizim cadı dışarıda...
şimdi part time çalışıyor fal ve meteroloji durumlarında...
ev tutmuş bir artı bir
ve cadımıza en çok
elektrik faturası koyuyor...
ve son kez diyor ki
' bu ülkede cadı olmak zor'
haklısın cadım ya
haklısın...

Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

Cankurtaran

bir şehirde boğulmak
belki yarım milyon ışığın içine
belki girdabına
(gündüzleri iş yapamayan hırsızlarca
gözlerine kara çalınan)
gecenin...

kafiyeleri evde unutulan bir şiir gibi
bastırılmış bir hüznün notaları yazılır
gökyüzüne
ve sol anahtarı yıldızlardan oluşmaktadır...

boğulmak vardır
cankurtaran 'can'ıdır boğulanın
ki zaten adını burdan alır...

'can'ı kurtaracaksa
boğulmaz mı insan
yarım milyon şehrin içinde
tek bir ışığın matemine...

bir şehre boğulmak...
sen böyle maviyken
öyle kolay
saçlarında adressiz bir 'can'ı
'kurtar'
şu 'an'...

Kürşat Uçar

[GooD aNd EvıL]

Canlı Bomba 1

İlk ve son işimdi. Bir yıl boyunca yaşamak istediğim her şeyi sağlamışlardı bana ve karşılığında nasıl bir anlaşmadır ki bu; canımı veriyordum. Çok yabancıydım eylemlere, siyasete ya da teröre… Elimde olmadan kendimi ortasında bulduğum teklifin, bir yıllık menfaatim karşılığı esiriydim ve anlaşmadan tam bir yıl sonra, bugün, borcumu ödemenin zamanı gelmişti…

Saat üçtü. Bir saatim vardı, dörde kadar istediğim her an eylemi gerçekleştirebilirdim, eğer yapamazsam saat tam dörtte eylem kendiliğinden gerçekleşecekti. Bırakıp gidemezdim çünkü onlarca kişi tarafından izleniyordum. Kalabalık bir sokaktaydım ve zamana inat kalabalık gittikçe artıyordu. Herkes bir şeyler düşünüyordu. Belki her biri farklı bir şeyi, çok acı, çok komik, çok hüzünlü şeyler… Peki ya ölümü düşünen var mıydı aralarında? Yanımdan geçen küçük kız çocuğuyla göz göze geldik, bunu yapamazdım, en doğru anı nasıl seçecektim? hamile kadınlar vardı, gençler, yaşlılar, çocuklar geçiyordu önümden ve ben tam ortada düşünememenin verdiği iç sancısıyla susuyordum. Sanırım en doğrusu gözlerimi kapamaktı. Ve pimini çekmek yüzlerce hayatın…

Yaşadıklarım geçiyordu gözlerimin önünden ama yönetmen azrail değil bendim, sanırım kısa olmasın diye film şeridi faslım kırk beş dakika önceden başlamıştım, ne çok şey yaşamışım dedim gülümseyerek kısa bir ömre sığdırmak zordu bunları ki her ölüm erken denirdi nerede biri kaybedilse… Sonra son yılıma geldiğimde film kopuyordu. Yaşadıklarım arzuladıklarım ne saçma şeylerdi. Bir an gözlerimi açtım ve şaşkınlığımın nedeni saatti 15.57…

Titriyordum, kalabalık biraz daha artmıştı. Üç dakika sonra her şey sona eriyordu. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Her şeyi kadere de bırakabilirdim. Bazıları için şanssız bir gün olacaktı, başka çarem yoktu… Beni izleyenlerle göz göze geldim yine, tedirginlerdi. Yanlış bir şey yapacağımı düşünüyorlardı belli ki… Onlar tedirgin olduğuna göre yapabilecek bir şey olmalıydı, onlar için yanlış bir şey… Tamamında silah vardı ve herhangi bir hatada olabilecekler çok açıktı.

Saat 15.59…

Kürşat Uçar