Yerin Dibine Batalım

[вσυя∂¢αη]

Sevgini Sun

Yüreğinin en derin hücresinde
Hissediyorsun sevginin sıcaklığını
Paylaşım denen yüce hazzı
Yakala yüreğim.
Sun onu,sevgini sun;
Yüksek bir ağacın en tepesindeki yaprağına
Yüz binlerce göz gibi bakan yapraklara,
Yağmurlara ve ağlayan bulutlara..
Yücelt sevgini en tepeye
ve paylaşıma,
Hak eden aşık yüreğe,
Sevmesini bilene sun...

[вσυя∂¢αη]

Başkaldırı





Geçti beyim
O hüsnü kuruntular
Sen neysen ben de oyum
Sevgimi istiyorsun
Önce sen ver
Güleryüz mü dileğin
Önce sen göster
Yeter artık
Gururumda sürdürdüğün saltanat
Sabrettikçe yüklendin
Ne kol koydun ne kanat.

Ne darılman ne gitmen
Sanmaki umurumda
Var git gönlünce yaşa
Kalmasın gözün dışarda
Saman gibi suyun üstünde sen
Altında kalan ben oldum hep
Ağır ol artık beyim
Kadınsam kadınım
Ezilmeye değilim sebep.

[вσυя∂¢αη]

Üzülme

Ola ki zamansız göçüp gidersem
Gün olur da hatırına düşersem
Andıkça yüzünde güller açsın dost
Gülücükler gönder yüreğinden dost

Bir garip deliyim, aşkınla varım
Artık bu dünyayı terktir kararım

Sen güldükçe bana cennet olacak
Yokluğunda bana yoldaş olacak
Andıkça yüzünde güller açsın dost
Gülücükler gönder yüreğinden dost

[вσυя∂¢αη]

Özlüyorum

Zaman yine gece yarısı,
Ve ben yine seni çok seviyorum,
Uyku girmese de gözlerime seni hayal ediyorum,
Özlemiyorum desem de seni çok özlüyorum.

Ben sana hiç yalan söylemedim,
Başka birini hiç sevmezdim,
Bekledim bekledim belki affedersin dedim
Özlemiyorum desem de seni çok özlüyorum

Geliyorum diyorum ama gelemiyorum
Seviyorum diyorum ama itiraf edemiyorum,
İsmini haykırmak istiyorum ama haykıramıyorum
Özlemiyorum desem de seni çok özlüyorum

Bana alçak diyorsun,
Benden nefret ettiğini söylüyorsun
Seni özlemedim diyorsun,
Özlemiyorum desen de beni çok özlüyorsun

[вσυя∂¢αη]

Sessiz Senfoni

Ellerin vardı, sıcak ve masum.
Ellerin, hayal gibi, düş gibi...
O zaman talihime yardı ellerin.
Beyaz bir gecede, iki kuş gibi,
Omzuma nasıl da konardı ellerin?..

Hangi rüzgarlarda şimdi kimbilir?
O değirmen altı, o zümrüt koru,
İlk dörtlü yoncayı bulduğumuz yer,
Ya o çapkın çapkın kestanecikler!...
Hani bir yerleri çimdiklenir hafifçe,
Kanardı ellerin!
Mendilimi sarardım üstüne,
Avcumda sahici bir hasta gibi
İncecik incecik yanardı ellerin!

Bazan kızar hırçınlaşırdı birden;
Ruhumu kaldırır, kaldırır boşlukta,
Oysa bilmez miyim atamazdı!
******* sonsuzdu, ******* derin;
Bir şeyler düşünür anlatamazdı
Kahrından kaskatı donardı ellerin!

İnsan, soyununca hissediyor,
Gittikçe katılaştığını yerin!..
Tanıdık bir film geçiyordu gozlerimden,
Gel gör ki, en güzel yerinde,
Ansızın kopardı ellerin!

Sonra, dört yabancı el,
Dört yorgun omuz,
Mezat kapısında bir kuşluk vakti,
Çekince ipini mesafelerin;
Ayak uçlarıma yığıldı sonsuz!..
Bir tünel gerindi sefil, kapkara!
Bir yokluk hıçkıra hıçkıra güldü!
Büyüdü göz çukurları kırık heykellerin!
Böyle bilmediğim uzak yollara,
Beni bırakmasa ne vardı ellerin!

Romanımız, ne kadar güzel başlamıştı,
Ve işte böyle sonu!..
Şimdi, ışıklar sığ,
Gölgeler derin...
Mor sarmaşıklarla örtük balkonu,
Kafur kokusundan, od ağacından,
Dört arşın geceye sardı ellerin…

[вσυя∂¢αη]

Dönüş

Çok oldu değil mi?
Ya da çok geç kalındı.
dönüşe giden yol.

Beklenildi.
olduğu gibi yaşamın içinde,
günün sıradanlığında,
Belki de
Bir bardak su içimine kadar.

Ama özlenildi bir umutla,
özlenildi bir çırpıda
özlenildi
bu dönüşe giden yol
varılana dek...

[вσυя∂¢αη]

Yunus'u Sevenler

Yunus aşkı bendedir
Der Yunus'u sevenler
Gece gündüz nicedir
Bir Yunus'u sevenler.

Sözünü anlayarak
Eder bal damlayarak
Ekmeği tuz banarak
Yer Yunus'u sevenler.

Gönle yasak selamet
Aşık eder ibadet
Cehennemi bir cennet
Gör Yunus'u sevenler.

Cana yakın erenler
Daha söz söylemezler
Alnında birikenler
Ter Yunus'u sevenler.

Yunus'dur sözün özü
Mustafa ateş közü
Türkçesiz bakar gözü
Kör Yunus'u sevenler...

[вσυя∂¢αη]

Dile Düşme

Dile düşme, dile düşme,
Badem gözlüm, dile düşme,
Bilesin; bu aşktan, bu sevdadan,
Fayda yoktur ikimize,
Boşuna dile düşme...

Dile düşme, yanarsın,
Bir ömür boyu ağlarsın,
Sebebi bende arayıp,
Bana intizar eylersin...

Dile düşmek kolay sanma,
Düşmem diye de, aldanma,
Aşk dile düşürür insanı,
Ateşler alır her yanı,
Bir gün anladığında bunu,
Çok geç olur; dile düşme...

Dile düşme, dile düşme,
Sevdiceğim, dile düşme,
Söylüyorum işte sana,
Söyledim diye de küsme,
Bir yar için; dile düşme...

25.02.2004 Taşkışla/Taksim

[вσυя∂¢αη]

Ayrılanlar İçin

Yollarımız burada ayrılıyor
Artık birbirimize iki yabancıyız
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet her şeyi unutmalıyız

Her kederin tesellisi bulunur, üzülme
İnsan ne kadar sevse unutabilir
Mevsimler, gelir geçer, yıllar geçer
Sen de unutursun bir gün gelir

Hiç yaşamamışçasına, hiç sevmemişçesine
Unutursun o günlerimizi, *******imizi
O günlerce *******ce sevişmelerimizi

Her şeyi evet her şeyi unutabilirsin
Hatta bütün yazdıklarımı satır satır
Kalırsa, içinde bir derin sızı kalır

[вσυя∂¢αη]

Hicazkar Senfoniler




Bir eylül feryadıysa terkedilişler
Bu uyançlarım nereye payidar?



Değmediğinde yüreğe bahar kokun
Bir yalnızlık demi olur sensizlik
Sarsılırken Geyşa kalıntısı süzülüşler
Saklanır gizler kimono kuşanımlarına

Durursa viran bağlarım gün korkularında
Yakar gözlerin acıyı çığlık çığlık

Sazlar suskun figanlar dökülmekte dudaktan
Bir alaturka Nalan saçılmakta pervasız
Ne etse gecedir hüzzam içimsemeler
Ne etse nihai fermandır fasıl haykırımları

Zemheri tutulmuş mevsim dizginlerinde
Doğa kırmızı gülün aliyle hınca hınç
Zaman mıhlanıp kalmış sorgusal haykırışlarda
Selam salar Melankoli gün bağlamlarına

Bir hicazkar gönül sızarken sevdaya
Damıttığı umut düşleridir körpe aşkların

Ahir sevgilerin gardenya buğularında
Tuval üstü jale olur rüzgar oynaşmaları

Yaşamak
Bir Pazar kahvaltısı

Yaşamak
Tan yerine yazmak sevdayı

Yaşamak
Vokalinde “yalnız aşklar senfonisi”yle
Aşk kere ölürken

Öykü öykü sarmaktır zamanı