Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Mavi

Fırtınalı bir savaşın yorgun bıraktığı gözlerde,
Saklambaca dönen hayatlar oynaşırdı sayısız.
Avuçlarına her dokunuşunda parmak uçları,
Rengin serinliği akardı,
Kendi bedeninin gölgesinden kayıtsız.
Yorgun bir mavinin maviliğinde başladığı hayata,
Acı bir gülüşle dökülen o bir damlasında,
Soldu gitti şimdi her şey bir vefasız.

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Mavi Dondurmalar Ülkesinde

Bize mavi dondurmalar ülkesinden
Üşüyen bebeklerin ağlamalarını dinletiyorlardı
Konçerto çalınırken piyanosundan
Hafif hafif
Parmakları tuşlara değen bir kadın
Oldukça naif
Süzülen bir kuğu gibi salınıyordu
Bir o yana bir bu yana
Bir bahar ülkesinde
Martılarla kanatlanıyordu adeta denizin üstünde
Musikisiyle dönerken kendi iç aleminde
Bir adam bir kadını düşlerinde
Nasıl hayal ederse
Bir masal nasıl kurgulanırsa ve o hayalin gölgesinde
Mavi dondurmalar ülkesinde
Üşüyen bebeklerin ağlaması gibi dökülüyordu her şey içimize
Şimdi buza kesmiş bir hüzün
Nağmelerin sıcaklığında bir uzayıp
Bir kısalarak
Erimiş birer damla göz yaşıydı yüzünde kadının süzülen
Adam
Oturmuş kıyısına denizinin
Balık sürülerinin kaçışmalarına dalmış
Gidiyordu.
Mavi dondurmalar ülkesinde artık
Üşüyen bebeklerin sesleri yoktu
Hiç duyulmuyordu
Musiki
Kendi ölümüne koşan bir yangın aleviyle
Tuşlarına dokunan kadının
Parmak uçlarının kavuran sıcaklığında
Adeta
Büyülenmiş kalmıştı bu mavi dondurmalar ülkesinde

Üşüyen bebeklerin ağlamaları
Musikinin yazılmış buzdan notalarıydı artık
Mavi dondurmalar ülkesinden
İçimize
Şimdi
Bizimle birlikte bir bir erimekte.

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Mavi Gül

Gül,
Dudaklarını her öpüşümde
Etinden lezzetini sağdığım,
Yanaklarına her sarılışımda
Teninden kokusunu aldığım.

Gül,
Her gülüşünle;
Bir yanın bir yarım Ay,
Diğer yanında iki yarım Ay,
Üçüz yarım Ay’larla dökülsün gamzelerine.

Gül,
Tomurcuğu sende açılsın,
Yaprakları benle solsun.
Gül,
Rengin
Gül,
Gülüşün
Gül,
Tadın
Gül,
Kokun
Gül,
Varsın senin her şeyin olsun.

Gül,
O sendeki,
Gül,
O bendeki,
O mavi gül olsun..

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Maviliğini Özlüyorum

Kavgaların,sevdaların kızıl,
Süzülmüş rengidir acı türkülerde.
Yaşamak mı devamlı bununla? ..
Özlüyorum gökyüzünün buluta sarmaş, denizin köpüğüne kıvrılan,
Kutsanmak için tapınağında ruhu bedenine dolanmış,
Yüreğinin sessizliğini dinleyen bir kadının maviliğini.

Dökülüverdi akşam bir kadife yumuşaklığında,
Akıverdi tülün hafifliğinde titreşerek üstüne,
Çivit renginde ve boydan boya.

Acaba hala dinleniyor mu?
Sükunet limanında rüzgârla kanatlanan bir o yana,bir bu yana
Kendine yeten şarkılarında.

Artık gözlerinde bir zümrüt pırıltısı
Ve yüreği heyecan kıvılcımı! ..

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Mayısa Düştü Gün

mayısa düştü gün
hüzün sıcak
sımsıcak şimdi yüzünde
gülüşünde mayıs karanfilleri
gezinir
kalabalık kollar
kol
kola yürüyorlar.

Düştü mayısa gün
mayıs
şimdi sıcak
sımsıcak! ..

nisanın mayısa düştüğü gün
yürüyor
kalabalık kollar.
acılarını taşıyarak yüreklerinde! ..
her bir gözbebeğine
bir
karanfil
atmak için
şimdi mezar olan o meydanlara! ..

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Mecburiyetim Oluyorsun

Gözlerinden bana kalan
Her şey şimdi bir seyir
Ve bir ay tutulması oluyor;
Gözbebeğinin içinden yansıyan
Her ışığından derin bir soluk alıyorum.
Kehribar renginde,
Salkım salkım saçlarının arasından
Aniden dökülen çingene gülüşünle,
Dudaklarının ucunda çelme atan
Kırmızı kıvrımlarına takılıyorum,
Donuyorum kalıyorum.
Olmadığın o anlarında bile
İşte öyle;
Yetimliğinde sensizliğinin,
Biçâre kalıyorum.
Sessizliğin karıştıkça suskunluğuna
Mecburiyetim oluyorsun da
Senden,
Bir türlü vazgeçemiyorum.

Yaşanmış her bir yüzünün çizgilerinde
Tek tek seni arıyorum.
Her yüzün bir başka, her ömrün bir bahar sanki.
Yanaklarına düşen hüzünde bile,
Biliyorum,
Tanıdığım o buğulu gözlerini buluyorum.
Ama asıl kor alevi yakıcılığında,
Düştüğünde sen içime,
Mecburiyetim oluyorsun da
Senden,
Bir türlü vazgeçemiyorum.

Zamansızsın
Sabırsızlığım bundan biliyorum.
Her kayboluşun bir tükeniş oluyor,
Belki de ölümü mü bu, çoğalan bir aşkın
Farklılığımızdan doğan benzerliği,
Senle yakaladım dediğim bu seferde,
O bir damlan buhar olup uzaklaşıyor,
İşte esasında tam da o zaman,
Mecburiyetim oluyorsun da
Senden,
Bir türlü vazgeçemiyorum.

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Mevsimsiz Gelen Bir Aşk

Biliyorum senin işin başından aşkın,
Ev bark işlerin var bir de.
Bir o kadar da benim.
Bunca telâşenin ortasında hayatın,
Üstüne üstlük,
Büyüsüne kapılmış iki ara bir dere misali şaşkın,
Farkında mısın?
Deli divânesi olduk senle biz bu aşkın.
Bilmiyorum
Farkında değilsindir nerden bileceksin,
Burada kışlar âniden geliyor apansız.
Aklıma işte o an düşüyor iç kanamaların,
Alıp başımı vuruyorum sokaklarına kendimi bu şehrin,
Islanabildiğim kadar ıslatıyorum yağmurla.
Senin burun kanatların,.. her kımıltısında,..sokulgan bir kedi gibi,
İstanbul olup benimle,.. kokuyorsun sanki her bir defasında.
Orda çok uzaklarda gözlerin mahmur dalıyorsun,
Biliyorum,..ağlıyorsun.
Üşüyor,ellerin,gözlerin,.. yüreğinle içten içe üşüyorsun,
Boğazında bir müteharrik ağrı,..hiç durmuyor.
Bir kuş gibisin her çırpınışınla yükseliyor ateşin
Soluk alışlarında bile zorlanıyorsun, …üzülüyorum.
Bu aralar erken bir baharla mı aldanıyoruz sevgili? ..
Galiba mevsimsiz bir aşk bu ve tam da ortası kışın;
Ne sen, ne ben nerden bilebilirdik? ..
Hele bir de hızla çarpacağını,
Bu kadar bize alesta, böyle bir sevda fırtınasının.
Mevsimsiz gelen bir aşk işte bu.
De ki
Zamansız yakalandık! ..

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Minnacık Bir Aşk Kuşu

Minnacık bir aşk kuşu her gün
Penceremin camında;
Ağlıyor ağlıyor…
Yüreğindeki bu yangın neden içimi bu kadar
Dağlıyor? ..
Bu aşk kuşu kendi hayalleriyle mi
Oyalanıyor?
Aynı bahçenin güllerinden,
Aynı denizin dalgalarından,
Aldığımız günden beri
Kokusunu birlikte bir sevdanın.

Ah minnacık aşk kuşu
Hadi,
Bırak kanatlarını benim rüzgârıma;
Kafesin sonsuz gökyüzü,
Yüreğinde esen hep aşk coşkusu olsun.

Ali Arslan

[GooD aNd EvıL]

Muamma

Gülümsediğinde,

Masumiyetine karışan bir mahzunluk

İstisnasız çöküyor gamzelerine.

Bir papatyanın tam da göbeğine tutunan

Kabarık tohumları renginde,

ve sarı bir hüzünle.

Bakınca,

Her defasında farklı bir yüzüne

Ağlıyor cümle bedenim.

İmkansızlığını haykıran bu sevdanın,

Kızıl alevleriyle tutuşurken,

Bütün bunlar illa da

Sen gülümseyince nüksediyor nedense,

Aynı vaktinde her bir akşamın.



Gülüşüne kıvrılan çizgilerinde

Okunan bir geçmiş açıyor içini hilafsız,

Her cümlesi kan renginde,

Sararmış bir defterin yapraklarında.

Anlatma boş ver şimdi

Söyleyeceklerinde değildir,

Ben de git gide çoğalan senin değerin;

Senden sağılan hazzın,

Suskunluğuna dolanan muammasındadır aslında

Bu aşkın.

[GooD aNd EvıL]

Muradım

Seni aklımdan çıkarırsam aşkım
Eğer darağacında astıklarında beni
Veda ederken hayata ve sana
Gecenin karanlığında kanım donsun!
İlk sen bak olur mu beyaz giysilerime
Lekesi kalmışsa celladın ilmeğinin
İlk sen yıka onları olur mu aşkım
Muradım senden tek bu olsun.

Ali Arslan