Mustafa Yaralı

[GooD aNd EvıL]

Yabani

Görünüşte Adem amma,tabiatı yabâni,
Aklı,fikri,düşüncesi,zikri bile şeytani,
Okur,yazar,adam olmaz ve illaki hayvani,
İçi başka,dışı başka,insan olsa bana ne.

Sevgi her dem,her nefeste,ömür boyu aranan,
Hissedilen,zevk alınan,gönüllerde korunan,
Hiçbir yara sarmamışta,sarmış gibi yorulan,
Özde değil, sözde her kim,derman olsa bana ne.

Kimi makam,kimi mevki,kim, mülkü melâle,
Kimi rüya,kimi serap,kimi dalmış hayâle,
Meclislerde hoş muhabbet ermeyince kemâle,
Alış veriş,menfaate,irfan olsa bana ne.

Rüzgar esmiş,kar erimiş,bahar gitmiş,yaz gelmiş,
Sarı başak boyun eğmiş,hararetler yükselmiş,
Emek,gayret boşa gitmiş,yine yüzler gülmemiş,
Mevsiminde tane vermez,harman olsa bana ne.

Dostluk o ki.dosta candan,can vermesi yaraşır,
Aynı hazzı,aynı zevki,aynı derdi paylaşır,
Ne etleri,ne kanları Zât’ı Hakk’a ulaşır,
Kınalanmış koçlar bugün,kurban olsa bana ne,

Şimşek gibi parlayıp da,yağmur olup yağmayan,
Her cihette dost güneşi O nur gibi doğmayan,
Arife’yi takvimlere,bir tek güne bağlayan,
El gördü lük adet için Bayram olsa bana ne.

Gözü yaşlı Yakup gibi Yaralıyım yaranlar,
Can Yusuf’um gelmeyince, can derdimi kim anlar,
Gönül yurdu dost sarayı,her gün gönül yıkanlar,
Şu cihanda bir beş on gün sultan olsa banan ne.

19.03.2000 Kurban Bayramı

[GooD aNd EvıL]

Yakınlık

Varlık câhını bırak,Benlik tuzakta yakın,
Sen sana senden uzak,uzak sendende yakın,

Dağlar yamaçta yüce,devler doruk da cüce,
Gündüze gebe gece,doğum şafakta yakın.

Bilinmeyen aranmaz,aranmayan bulunmaz,
Delilsiz yol alınmaz,Hızır sıratta yakın.

Dünyaya doymayana,Allah’ duymayana,
Ateşle oynayana,şeytan azapta yakın.

Her teni bir can taşır,damarlarda dolaşır,
Devri kalbe ulaşır,Allah bu şahta yakın.

Geç git esmada kalma,asarı benim sanma,
Zat’ınla Zat’ı anla,fiil sıfatta yakın.

Namazı tam bilince,Allah’a bükülünce,
Secdede küçülünce.Başlar ayakta yakın.

Beyaz ihram giyene.Beyt’i tavaf edene,
Arafat’ı bilene,kurban felahta yakın.

Şu kainat bir vücut,aşka çizilmez hudut,
Aynel yakına Şûhut,ulu miraçta yakın.

Halefte bir,selefte,can incisi sedefte,
Aşk şarabı kadehte,kadeh dudakta yakın.

Muhammed ev ednâda,esmâsız müsemmâda,
Bir zerre yok cûda da,Vuslat firak da yakın.

Bütün sırlar nihânda,beklide çok âyânda,
Yaralım can cânânda,Emir muratta yakın.

26.03.1998

[GooD aNd EvıL]

Yakışmaz

Sen selâmı kessen de, kesmek yakışmaz bize.
Darılsan da küssen de, küsmek yakışmaz bize.
Çok fırtınalar gördük, kasırgalar yaşadık;
Poyraz olup essen de, esmek yakışmaz bize...

[GooD aNd EvıL]

Yalancılar

Dilsizler yurdunu seyrâna daldım,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.
İbretler içinde hayrette kaldım,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Bir zaman yaşamış,sevmiş, sevilmiş.
Ağlamış,sızlamış,eğmiş,eğilmiş,
Topraktan doğmuşlar,toprağa gelmiş,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Kadını, erkeği, genci, yaşlısı.
Zengini, fakiri,tahtlı t,açlısı.
Korkağı, cesuru, yiğit başlısı,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Büyük umutlarla alıp, satmışlar.
Servetin üstüne servet katmışlar.
Nice belâlardan,şerden kaçmışlar,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Hepside sanırdı bu ömür bitmez.
Alemleri versen derdi ki; yetmez.
Şimdi nasıl suskun itiraz etmez,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Oğlum demiş,kızım demiş,yâr demiş.
Anam babam,eşim dostum var demiş.
Şu dünyadan ayrılması zor demiş,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Kimse malı mülkü getirememiş.
İşler yarım kalmış bitirememiş.
Sözü azrâil’e geçirememiş,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Yem olup çıyana,yılana,kurda.
Gönüllü gönülsüz yatarlar burda.
Gerçi kabul edip inanmak zor da,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Onca peygamberler,ulemâ,veli.
Ayyaşı, sarhoşu,akıllı, deli.
Bir çukura dolmuş şu insan seli,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Başlarına birer hece taşları.
Çok yaşasa yüze varmış yaşları.
Terk-i diyâr etmiş gurbet kuşları,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Ey insan gün gelir seni de yer,yer!
Acılar,sevinçler hep sona erer.
Yaralım,dost düşman bak birer birer,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

11.08.1997

[GooD aNd EvıL]

Dilsizler yurdunu seyrâna daldım,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.
İbretler içinde hayrette kaldım,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Bir zaman yaşamış,sevmiş, sevilmiş.
Ağlamış,sızlamış,eğmiş,eğilmiş,
Topraktan doğmuşlar,toprağa gelmiş,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Kadını, erkeği, genci, yaşlısı.
Zengini, fakiri,tahtlı t,açlısı.
Korkağı, cesuru, yiğit başlısı,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Büyük umutlarla alıp, satmışlar.
Servetin üstüne servet katmışlar.
Nice belâlardan,şerden kaçmışlar,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Hepside sanırdı bu ömür bitmez.
Alemleri versen derdi ki; yetmez.
Şimdi nasıl suskun itiraz etmez,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Oğlum demiş,kızım demiş,yâr demiş.
Anam babam,eşim dostum var demiş.
Şu dünyadan ayrılması zor demiş,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Kimse malı mülkü getirememiş.
İşler yarım kalmış bitirememiş.
Sözü azrâil’e geçirememiş,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Yem olup çıyana,yılana,kurda.
Gönüllü gönülsüz yatarlar burda.
Gerçi kabul edip inanmak zor da,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Onca peygamberler,ulemâ,veli.
Ayyaşı, sarhoşu,akıllı, deli.
Bir çukura dolmuş şu insan seli,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Başlarına birer hece taşları.
Çok yaşasa yüze varmış yaşları.
Terk-i diyâr etmiş gurbet kuşları,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

Ey insan gün gelir seni de yer,yer!
Acılar,sevinçler hep sona erer.
Yaralım,dost düşman bak birer birer,
Hiç biri ölümden kaçamamışlar.

11.08.1997

[GooD aNd EvıL]

Yar DEDİKÇE YARALIYOR

Sevdâlı zülfünü taktı boynuma,
Yar dedikçe,yaraladı yar beni.
Cehennem narını attı koynuma,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

Gücendim olmadı, küstüm olmadı.
Selamı kelamı, kestim olmadı.
Onu incitecek kastım olmadı,
Yar dedikçe, yaraladı yar beni.

O naza çektikçe, kendi kendini.
Göz yaşım sel oldu yıktı bendimi.
Anlatsam dinlemez hiçbir derdimi,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

Her gün yüreğime balyoz indirdi.
Feryâdım artıkça daha bindirdi.
Sürükledi,hırpalayıp sindirdi,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

Dünyaya gelirken yaralı geldim.
Yaralı yaşadım,yaralı sevdim.
Ne derse, emrine hep boyun eğdim.
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

[GooD aNd EvıL]

Yar DEDKÇE YARALADI YAR BENİ

Kendi murat aldı,murat vermedi,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.
Aşkımı kabûle lüzum görmedi,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

Dikeni bağrımda,gülü gönlümde,
Gülmedi bahtıma,bir kez ömrümde,
Pervâne misâli yanıp,döndüm de,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

Her yüzden göründü,hedef şaşırttı,
Yokuşlara sürdü,dağlar aşırttı,
Başımdan belalar döküp taşırttı,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

Kah pazara çekti,bir pula sattı,
Kah bühtan ederek zindana attı,
Kah ağlatıp beni keyfine baktı,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

Sevda hamurunu kanımla kardım,
Verdiği dertlere minnetle sardım,
Önünde eğildim,secdeye vardım,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

Zerre olup konsam dedim süsüne,
Ölmüşüm,bitmişim onun nesine,
Hiç kulak vermedi dertli sesime,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

Kendimi aşkına vurdum vuralı,
O benim her şeyim oldu olalı,
Hiç kimse derdimi bilmez yaralı,
Yar dedikçe yaraladı yar beni.

06.08.2000

[GooD aNd EvıL]

Yaraladı BENİ BENİ

Yaraladı BENİ BENİ

Parçalandı dil aynası,
Yaraladı beni beni.
Boş işlerin boş kavgası,
Yaraladı beni beni.

Yollar yokuş,vadi derin,
Sivri taşlar,oynak zemin,
Yalan yere vaat yemin,
Yaraladı beni beni.

Gönül sarhoş,kafa demli,
Gözler sulu,kirpik nemli,
Bilmem o’mu.sen mi,ben mi,
Yaraladı beni beni.

Dua,niyaz,dilekçeler,
Mazeretler gereçleler,
Prangalar,kelepçeler,
Yaraladı beni beni.

Ömür boyu,gündüz,gece,
Mihnet bizi eze eze,
Hayat denen iki hece,
Yaraladı beni beni.

Edep erkan yüzsüzleri,
Kılıç gibi her sözleri,
Yaktıkları kor izleri,
Yaraladı beni beni.

Yüreğimden gelen sesler,
Heey Yaralı,sözü kes der,
Kirlettiğim mukaddesler,
Yaraladı beni beni.

20.01.1998

[GooD aNd EvıL]

Yaralı DEDİĞİN KİMDİR GÜZELİM?

Aşkın balyozunu gönül örsüme,
Bir lâhza durmadan indir güzelim.
Yada Azrail’in çöksün göğsüme,
Ağrımı temelli dindir güzelim.

Yaşatmak istersen âsûde yaşat,
İlâhi sevginle sar beni kuşat,
Gönlünde ne varsa gönlüme boşalt,
İçini içime sindir güzelim.

Lâtifsin,seversin lâtif olanı,
Padişah edersin seni bulanı,
Ziynetle süslersin aşkla solanı,
Sevmeyene tavrın kindir güzelim.

Al şu yüreğimi et lîme lîme,
Her biri nur olsun nurlu sevgime,
Dayanma gücü ver yorgun kalbime,
Aşkını üst üste bindir güzelim.

Hayat olur dolanırsın kanımda,
İlkbahara döner aşkın canımda,
Esâmem okunmaz senin yanında,
Yaralı dediğin kimdir güzelim.

20.05.2007

[GooD aNd EvıL]

Yaralı KALMAM GEREK

Bir çok sözler eskidi,
Yeni söz bulmam gerek.
“secde et yaklaş” dedi,
O’na kul olmam gerek.

Kandil gibi yağlanıp,
Yüreğimden dağlanıp,
Bir güzele bağlanıp,
Özünü almam gerek.

Fikrim yele gitmeye,
Hayretlerim bitmeye,
Çokları BİR etmeye,
Gayrisiz kalmam gerek.

Neşter yedim sadr’ımdan,
Geçtim dünkü aklımdan,
O güzelin, aşkından,
Sararıp solmam gerek.

Karlı dağları aşıp,
Gök kubbeyi dolaşıp,
Zat’ı Hakka ulaşıp,
Bahrine dalmam gerek.

Aşk ateşim azıktır.
Yiyemezsem yazıktır.
Can, cânana aşıktır,
Uğruna yanmam gerek.

Hançeriyle vursa da,
Yar kalbimi yarsa da,
Kezzap döküp sarsa da,
Yaralı kalmam gerek.

15.04.2003