Mustafa Yaralı

[GooD aNd EvıL]

KONAK Yerİ_________

Dünya denen şu hana,
Gelmek elimde değil,
Ağlamak varsa bana,
Gülmek elimde değil.

Ne ön ne arka safta,
Aklım var, oda lafta,
İstediğim vasıfta,
Olmak elimde değil,

Bir can ile bir tulum,
Yalnız ALLAH’A kulum.
Ondan O nadır yolum,
Dönmek elimde değil.

Tedbir alsam ola ki,
Taktir bozar zoraki,
Akıbetim nolaki,
Bilmek elimde değil.

Nefse fırsat gel dimi,
Yıkar gönül bendimi.
Kaybedersem kendimi,
Bulmak elimde değil.

Sebep yok ki sebepsiz,
Ölçü yok ki mihenksiz,
Aynaya bakıp,renksiz,
Kalmak elimde değil.

Kemale erdi yaşım,
Toprağa yakın başım,
Kan olsa da göz yaşım,
Silmek elimde değil.

Yüz vermeden Dünya ya,
Has kul olup Mevla ya,
Damla iken derya ya,
Dalmak elimde değil.

Önü hoş,ardı yalan
Ne verse geri alan,
Nerde,nasıl,ne zaman,
Ölmek elimde değil.

Ben YARALI duyunca,
Dön emrine uyunca,
Teni candan soyunca,
Kalmak elimde değil.

12.04.2007…Mustafa YARALI

[GooD aNd EvıL]

İnsanca YARIŞ-

Ne eksik,ne fazla,beni tam anla.
İyiyi, kötüyü,aşkla tamamla.
Oyalayıp durma zanla, zamanla,
İnsanı Kamilin devrini göster.

Kimseyi incitip vermeden zarar.
Yaralar sarmadan, açma yaralar.
Bir garip,bir düşkün,bir yetime var;
Ona yiğitliği,merdini göster.

Eldeki fırsatlar ziyan olmadan.
Ahlâki değerin rengi solmadan.
Umut ver,güven ver,bıkıp yılmadan,
Cahile, cehalet derdini göster.

Eller göz dikerken, yurda yuvaya.
Kaldır ellerini,kaldır havaya.
Söylem değil, eylem gerek duaya,
Ne alıp sattıysan vergini göster.

Haydi boş durmadan bir şeyler yap da.
Aş ver,su ver,iş ver,cana can kat da.
Senliği, benliği temelden yıkta,
Bu halka, hakikat sergini göster.

Zâlime baş kaldır,mazlumla kaynaş.
Acıya ortak ol, çileyi paylaş.
Sözleri desteksiz atma da gardaş,
İnsan ol,insanlık fevkini göster.

Bildiğim tek yarış, insanca yarış.
Yaralıyım beni bilmeye çalış.
Çaylarda eğlenme, ırmağa karış,
Deryâya dalmanın zevkini göster.

[GooD aNd EvıL]

***Yaralı*** 1

İçimde ateşler,başımda yeller,
Derdimin adını ne bilsin eller,
Kime ne söylesem delisin derler,
Şu yalan dünyada yalnız kalalı,
Kalan gönlümde dir,kalan Yaralı.

Nereden nereye, ne ile nasıl,
Bu kaçıncı devran,kaçıncı fasıl,
Zâhir’mi,Bâtın’mı,hangisi asıl
Tevhidin diliyle sorduk soralı,
Soran gönlümde dir,soran Yaralı.

Hikmet sofrasında rızık dan,aştan,
Sedalar duyuldu toprak tan,taştan,
Dedi ki” hayat ı, sil yeni baştan”
Ervah’ı âlemden telkin alalı,
Alan gönlümde dir alan Yaralı.

Karanlık gecede şafak sökerken,
Dikenler içinde güller biterken,
Kuşlar bülbül olup zevkle öterken,
Güneşin ziyası zulmü saralı,
Saran gönlümde dir.saran yaralı.

Kılın kırkta biri,müstakim sırat,
Ya Rabbi o yolu geniş let,kısalt,
Yokluğa erene her şey ne rahat,
Ayrık otlarını yoldan yolalı,
Yolan gönlümde dir yolan Yaralı.

Rahmeti Rahmanla sulandı fikir,
her şeyi kaplayıp dolandı ZİKİR,
Zat’ımız ZAT’ıyla boyandı şükür.
Allah’ı Allah’la andı analı,
Anan gönlümde dir anan Yaralı.

Boşa dolanmışım gölge izine,
Ayna garipleşti,garip gözüme,
Bir ateş düştü ki şu can özüme,
Mürşidi cananı canda bulalı,
Bulan gönlümde dir,bulan Yaralı.

[GooD aNd EvıL]

***Yaralı***2

Ahkamı Şeriat,ahlakı Resûl,
İncelik,nezâket,letâfet,usül,
Kevser ırmağından almışız gûsül,
Lâ mekân iline vardık varalı
Varan gönlümde dir,varan Yaralı

Ferhat dağlarında Şirin sevmişim,
Kendimi Aslıma kül eylemişim,
Her yüze Mecnunuca Leyla demişim,
Ayaklar altına can,baş koyalı,
Konan gönlümde dir,konan Yaralı.

Dışım İbrahim’dir,içim Süleyman,
Marifet ilmine davette her an,
Muhammed dilinde dirildi Kuran,
Hıra’daki O NUR yandı yanalı,
Yanan gönlümde dir,yanan Yaralı.

Yer deniz,gök deniz,beş mevsim deniz,
ONURLA nurlanmış,evrende beniz,
Bir yokluğa düştüm,arı,saf,temiz,
Lâ mekân iline vardım varalı,
Varan Gönlümde dir,varan Yaralı.

Döne döne her şey aslına döner,
Arifin özüyle özdeştir hüner.
Kâh göğe çıkarız,kâh yere iner,
Evednâ bahrine gemi salalı,
Salan gönlümde dir,salan Yaralı.

Kesrette Vahdet var,Vahdette kesret,
Noktayı Kübrâda TEKBİR miş Devlet,
Yokluk denizinde iz olmaz elbet,
Yokluk kapımızı çaldı çalalı,
Çalan gönlümde dir,çalan Yaralı.

[GooD aNd EvıL]

.................mi KALDI? ? ? ?

Yazılar, çizgiler sesimi kesti,
Bize sözden yana nükte mi kaldı?
Sevdânın muhâlif rüzgarı esti,
Nâğmeler dağıldı, güfte mi kaldı?

Kürdilî hicazkâr, Acem-a şîran,
Hüzzam,ağır aksak,gönlümüz viran.
Yörük semâiler, fasıllar her an,
Uykulu gecede, düşte mi kaldı?

Hoş bir mûsikî’den etmem şikayet.
Sûzinak, bûselik,segâh,nihâvent.
Hüseynî,kârcığâr,rast ve nihayet,
Hicaz,mâhur,uşak beste mi kaldı?

Hislerim günahkar,aşkım sevapsız.
Sorum karşılıksız,şiir cevapsız.
Bir günüm olmadı,çölsüz, serapsız,
Beklentim, hayali seste mi kaldı.

Notalarda ritim,sazlarda ahenk.
Tellerde uyum yok,bozuldu tek tek.
Lâleler, sümbüller kurudu renk renk,
Bu solan bahçede deste mi kaldı.

Yanlış mı tanıdım,bilmem ki onu.
Kırılıp dökülür çözülmez konu.
Sormaktan korktuğum sözlerin sonu,
Selamı, sabahı keste mi kaldı.

28.02.2002

[GooD aNd EvıL]

.........Belli OLMAZ

Karanlık ******* sabah olmadan,
Gökler belli olmaz yer belli olmaz.
Zat-ı ulûhiyet Şems’i doğmadan,
Hayır belli olmaz,şer belli olmaz.

Uyuyan gözümüz açılmayınca.
Ak ile karalar seçilmeyince.
Sırat denen köPage Rankingü seçilmeyince,
Cennet belli olmaz,nâr belli olmaz.

Dert yükünü içimizden atmadan.
Deryaları gezip dibe batmadan.
Davetsiz belâlar gelip çatmadan,
Kolay belli olmaz,zor belli olmaz.

Nefs-i küheylana binip sürmeden.
Kervana katılıp yola girmeden.
Arif Meclisinde alıp vermeden,
Sağır belli olmaz,kör belli olmaz.

Yaz bahar ayları ermeden kışa.
Dört mevsimin devri bilinmez boşa.
Cengâver tacını giymeden başa,
Meydan belli olmaz,er belli olmaz.

Esmâdan soyarak cümle âlemi.
Kolay mı secde gâh bilmek âdemi?
Sarrafa varmadan insan mâdeni,
Gevher belli olmaz,zer belli olmaz.

Yaralı’m dostunda kusur ararsan.
Bir gönül incitip onu kırarsan.
Nefsini severde, eli kınarsan,
Ağyâr belli olmaz,yâr belli olmaz.

26.09.1997

[GooD aNd EvıL]

/////////// K e s r e t \\\\\\\\\\\

Süleyman diliyle yedi iklime,
Uçur hüthüt’ünü sal çeşit çeşit.
Cümle varlıkları çağır zikrine,
Onlardan haberi al çeşit çeşit.

Bilinmek isteği muradı Hakmış,
Bunca sıfatları Zât’ı donatmış,
Her şeyi zıddıyla çift çift yaratmış,
Hâlik’ı mâhlukta bul çeşit çeşit.

Hiçbir şey bir başka,şeye benzemez,
Şu gerekli,bu gereksiz denemez,
Herkes okuyamaz,herkes bilemez,
Zarfın üstündeki pul çeşit çeşit.

Acılar,hüzünler,neşeler,zevkler,
Aşkı taşıyacak bir gönül bekler.
Tohumlar,çiçekler,kokular,renkler,
Hikmet toprağında dal çeşit çeşit.

Karada,denizde,gökte ne varsa,
Hayvanlar,insanlar her nekadarsa,
Bilmeyen öğrenir,bilen ararsa,
Allah’ı izhara kul çeşit çeşit.

Şeriat,tarikat,dinler,mezhepler,
Hakikat,marifet,yüce talepler,
Bir sebep içinde bütün sebepler,
Nokta’yı Kübrâ ya yol çeşit çeşit.

Varlığın mimarı nerede saklı?
İnsanın hayretten şaşıyor aklı,
Usta aynı usta,ürünler farklı,
Hakikat dilinden “OL”çeşit çeşit.

[GooD aNd EvıL]

“Bak” DEYİŞİNE BAK

'Bir dost şaire'

Melül mahzun hasretinle dur da bak,
Yakın iken görmediğin gözümü.
Akkor olmuş içimdeki közümü,
Hançer sapla yüreğimi yar da bak.

Hançer sapla yüreğimi yar da bak,
Ney inletir,ne söyletir dilimi,
Sevdan ile mahkum ettin elimi,
Sana kalkmaz bileğimi kır da bak.

Sana kalkmaz bileğimi kır da bak,
Buda ne ki yaptığının yanında,
Asılman gerekse benim yanımda,
Tekme atmam o sehpayı kur da bak.

Tekme atmam o sehpayı kur da bak,
Affın için Hakka verdim dilekçe,
Kaderin örsünden çıkmış bilekçe,
Kıramazsın al balyozu vur da bak.

Kıramazsın al balyozu vur da bak,
Senin için bağlandığım zinciri,
Gönül ırmaklarım denizden diri,
İnanmazsan bir kerecik sar da bak.

İnanmazsan bir kerecik sar da bak,
Suçunu anlayıp bana dönünce,
Toplayıp,çıkartıp, çarpıp,bölünce,
Vicdanınla yüreğine sor da bak.

Vicdanınla yüreğine sor da bak,
Dilin sussun her bir zerren söylesin,
Hâlâ bilmediysen Ayser neylesin?
Yanıp tutuş benim gibi kor da bak.

03/02/2007

[GooD aNd EvıL]

>>>Gönül<<<

Eğlenecek gül ararken,
Daldan dala uçtu gönül.
O gül,bu gül,bikararken,
Dertten derde düştü gönül.

Figan edip ona buna,
Dönüp bakmaz oldu bana,
Dur-duraksız aşktan yana,
Ufukları aştı gönül.

Saz göğsünde tele döndü,
Pişti,yandı,küle döndü,
Coşkun akan sele döndü,
Irmak olup taştı gönül.

Mecnun etti aşkı’ı Leylâ,
Neye baksa hep o peyda,
Ak-pak oldu kara sevda,
Can gözünü açtı gönül.

Eriş,öyle bir erişki,
Ne şaşlık var,ne çelişki,
Akıl almaz öyle iş ki,
Hayretlerle şaştı gönül.

Âyan açık dostu gördü,
Eteğine yüzler sürdü,
Kendine bir duvar ördü,
Sırra kadem bastı gönül.

Tüm engeller kalktı önden,
Döne döne,döndü dön den,
Yaralı’ya altı yönden,
Aşk nûrûnu saçtı gönül.

07/10/1999

[GooD aNd EvıL]

>>Dahası varmı? >>

Şu Dünya'ya gelip,giden,
Biri can'dır,diğeri ten.

Can ALLAH'tan geldi,
ALLAH'a gider,
Ten topraktan geldi,
Torağa gider.

-Daha yokmu?
Daha sı varmı?

07/02/2007