Gürbüz Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Gözdiken



zamanın
onca dilimini
sayfa atlamadan
çevirebilen
hatasızlığıyla övündüğünüz
zaman göstericileriniz
ne kadar kıymetli de olsa
zamanın akıcılığı üzerinde
ne kadar söz sahibi olabilir
durdurabilir mi mesela zamanı
tek getirisi
bileğinizi güzelleştirmekten başka
ne olabilir
aksesuar olmaktan
öteye gidebilir mi
ve sizin güzellik uykunuza
onun gibi
acımasızca kim son verebilir
ve hatta
bu adi mekanizma
sabahları öten horozların
makamına
nasıl gözdiken bir vicdansızdır
görmüyor musunuz

[GooD aNd EvıL]

Hezimetin temsilcisi



Omuzlarımı çökertirdi sevdan
ağırdın,
dizlerimde izleri kalırdı
çakıltaşıydı sevdan
ezilirdim
yani ezerdin.
Tank paleti gibiydi de sevdan
izleri kalırdı mecburen.
Üzerimden geçerdin
yağmur niyetsiz bulut gibiydin
sorgusuz sualsiz
sevdanın kurak iklimine
mahkum ederdin beni.
Ve hiç geçilmemiş
ve gezilmemiş
patikalarda
adı bilinmeyen bir bitki gibi
yeşil suyumu bırakırdım toprağa;
hayret ederdim
bu paletler buradan
sadece benim üzerimden
nasıl geçti diye;
bu kadar sessiz
bu kadar sakin
bu kadar en az zaiyat vererekten,
diğer hiçbirşeye dokunmadan
sadece beni yere sererekten.
.....................
Anlıyorum sevdanın karşısında
hezimetin temsilcisiyim.

[GooD aNd EvıL]

Hoşçakal tepkimeleri



yüreğim düştü yerlere.
biçare kımıldanmalar
hoşçakal tepkimeleridir
ölümle yaşam arasında.
ölümün güçlü olduğu
ona prim verildiği bir andır bu.
gözyaşlarım;
sağanak birer yağmurdur.
sağanak yağmurlarda
seni sevdiğim günler
geldi aklıma.
sakalıma kadar
saçının teline kadar
ıslandığımız günler,
saçak altlarında
gözgöze geldiğimiz
günler geldi aklıma.
yüreğimi elinde tutan
doktor at onu elinden
vaktin olduğu zamandır şimdi
ben çoktan ömrümü
şiir karalamalarımı
avucumda buruşturup
attığım gibi atmışım
bu şehrin çöplüğüne.
vaktin olduğu zamandır
şimdi doktor
vaktin olduğu zamandır.
ölümden korkan namerttir
bu işi dallanıp budaklandırmadan
bitirmenin en iyi mevsimidir şimdi.
sararmış yaprak mevsiminin
ardından,
en güzel zamandır şimdi.
yaprakların kemikleşmiş
bedenleriyle asfalta
yapıştığı bu zamanlar.
seni sevdiğim zamanlar
geldi aklıma.
ölümün en güzel yanıda
bu olmalı güzelim.
ona,sana ve hayata
sopasını sırtımdan indirmeyen
hayata müteşekkirim.
derin bir nefes alamamanın
bittiği,
derin bir nefes alabileceğim
zamanın başladığı bir andır
sırtımın kara toprağa
değeceği vakit.
bu andan itibaren gözlerim
asılı kalacaktır mavi gökyüzünde.
................
doktor at artık elindeki yüreğimi
o kımıldanmalar aldatmasın seni
yüreğim çoktan açmış
ayrılık pankartını
ben ölüme çoktan vermişim
rüşvetimi.
pişman olan namerttir doktor.

[GooD aNd EvıL]

İçtik şiirleri



çarmıha takıldı kaldı
düşünçe üretim atölyelerinin
kaderi
ürettiğimiz
üzerine terimizi
akıttığımız
düşünçe motifleri için
olmaz
dediler
bunlar olmaz
öyle söyledi yobazlar
sakıncalı olduğunu
söylediler
çarmıha gerilmeliydi şiirler
sesimizi çıkaramadık
öylesine çoktular
olamazdı şiirler çarmıha
gerilemezdi
içtik şiirleri
tütün gibi
şarap gibi
aziz su gibi
nerede diye sordular
düşünçeleriniz,şiirleriniz
n e r e d e
n e r e d e
azgın bir yaratık gibiydiler
öylesine ateş püskürüyorlardı ki
burunlarından değil
bilmem nerelerinden
parça parça yakıyorlardı
yaşamı
biz onlardan korkmadıkça
n e r e d e
n e r e d e
diye
böğürüyorlar
öfkelerine öfke katıyorlardı
sonra
dağa çıktı şiirler dedik
inandılar
döndüklerinde de
dağ neredeydi
diye
soracaklar
....................................?

[GooD aNd EvıL]

İhtimal dışı haklarım mundardır



ruhum çırpınıyor kurmuş olduğun
çarmıhın kollarında
küt-küt atan yüreğim eziliyor
böyle bir eziyet sahnesinde
başımda dolanıyor çaresizce
hacı kuşları
insanlar çoktan dönmüşler sırtlarını
beni doğuran kutsal insanları arıyor gözlerim
böyle mahşere benzeyen bir günde
yoldaşımdan duyduğum
yoldaş türkülerini
ancak mırıldanıyorum
senin evcilleşememiş intikam rengindeki
sözüm ona hesaplaşma çığlıklarını
arada bir zevk-i sefa renginede
bürünen sesini duyuyorumda
bu halinle de dehşetli gelmiyorsun bana
kızamıyorum sana
anlayamasamda seni
hep bir bildiği vardır diyorum
acı duymuyorum çarmıhın kollarında
yoldaşımdan duyduğum yoldaş türkülerini
ancak mırıldanıyorum
bu dünyada varolduğum
ve seni tanıdığım müddetçe
sırtımda kaldı hep attığın kamçıların izleri
ancak yaşıyordum şiir yazdığım zamanlarda
senden
senin eziyet seanslarından
artakalan zamanlarda.
bütün bunlar yetmediği gibi elinde kılıçınla
şiirimin toplumsal dilini kesiyordun
şiirlerini kişiselleştireceksin
benim hizmetime sunacaksın diyordun
ve o zaman canımı acıtıyordun
elinde olsa söz söyleme yeteneğimi
hafızamdan silip beni kahretmeyi
bile düşünüyordun
bilmiyorum ne istiyordun
özele sipariş kabul etmediğimin
benliğimle alakası olduğunu biliyordun oysa
acı duymuyorum çarmıhın kollarında
yoldaşımdan duyduğum
yoldaş türkülerini
ancak mırıldanıyorum
ben sana da kızamıyorum
ben kendim ettim kendim buldum diyorumda
bu saatte bile pişman olamayışıma şaşırıyorum
sana kızma hakkım saklı bile değil
ihtimaller dahilinde olmayan
hiçbir hakkımı saklı tutmuyorum
ihtimal dışı haklarım mundardır
................
sen yaratanın beni cezalandırmada kullandığı
ant içmiş ceza neferlerinden biriydin sanki
...................
imece usulüyle ölü bedenimi
taşıyor hacı kuşları
çalı-çırpı ve topraktan yapılmış ebedi evime

[GooD aNd EvıL]

İkametgâhım rüzgarda



Can damarımı yırtardınız;
yüreğimi parçalayıp,
bölük bölük gelen yırtıcı kuşların
çığlıklarına teslim ederdiniz ruhumu,
paylaşırdılar sonra,
etimi,kanımı,kemiğimi.
İliklerime kadar işlerdi ölüm.
.........
Hayal görürdüm sanki
az ışıklı odamda;
İstasyonlar karışırdı.
parazitler ve cızırtılar arasında,
bir sarhoş uyuşukluğunda,
algılama güçlüğü çekerdim;
ve algılayamazdım,
uzanıpta düğmesini çeviremezdim
radyomun.
Kaderim hep aynıydı,
kaderime her nedense artık razıydım,
etimi yerdi sanki,
yoldaşlıktan bihaber,
aslında yoldaş olması gereken eşim.
Pıhtılaşmış bağlılık duygularım
artık sulanıyordu;
ve şehrin mikroplu suları karışıyordu,
aklım karışıyordu.
Gözlerimin gördüğü
ince iplikçikti ışıklar.
Zayıf ışıklar oynaşıyordu
sinsice aşındırıp gözbebeklerimi
yoruyorlardı beni;
gözlerimle beraber yoruluyordum yani.
Anlıyordum
ne kadar çabalasanda hayatta
boştu.
Kabahat ya bende
ya onlardaydı.
Yaratılışım belki mevcut
standart kalıpların
ve dökümlerin dışında
illegal bir biçimde gerçekleşmişti.
Belkide aslında onlar haklıydı.
Ah eşim
bu gece sabaha karşı
eşiğinde durdum;
başımın üzerinde az ışık
kümeleri vardı;
sana öylece baktım.
Ve de artık ben anladım
senin nezdinde geçer akçe olabilmem
ve senin beni anlayabilmen
ve senin benim hatalarımı
görmezden gelebilmen,
ancak aynı kandan gelmemizle
olabilirdi.
Ama o zaman evliliğimiz
illegal olurdu,
sen ananla yatarken koyun koyuna,
ben kapıyı vurdum çıktım.
dışarıda bekleyen
rüzgara bıraktım kendimi.
Artık bana değil ona sorun yerimi;
...............
ikametgâhım rüzgarda.

[GooD aNd EvıL]

İnsan prototipi



mülke sevdalı
patlak gözlerimiz vardı
hain hain bakan
timsah gözleri gibi

[GooD aNd EvıL]

İsyan duygum



yanan kocaman ateşin
kolları
tartaklarken kocaman dağın
bedenini
şarabın kan kırmızı
inadına karşı koyamıyorum
uyuşmuş bedenimle
dağın en kutsal ağaçının
altında
küfrediyorum sözüm ona
disipline edilmiş yaşamları
üretenlere
ve aşkı öldüren
fantezi ve gösteri yüklü
beyinlere
ruhumun bahtsızlığına yanarken
bahtsızlığımın ak olan yanı
şiirlerime dayıyorum sırtımı
kocaman ateşin kolları
dağı tartaklarken
ruhuma isyan duygusunu
yapıştırıyordu
taze tayların
güçlü kuvvetli bacaklarına
indirilen kamçılar gibi
izi kalıyordu şaklayan ateşin
ruhumun üzerinde
ve bu ateş uyumakta olan
uyanmaya meyilli isyan
duygumun azığı oluyordu
ah ruhum ve bedenim
bu dünyada varolmanın
önceden sipariş edilmiş
ıstırapların
altında ezilmekten bıkmış
bir şekilde
ve üstüne üstlük pazarlık yüklü
aşklardan yana
tiksinme duygusuyla
ayaklandırıyordu
isyan duygularımı
ateş bu gece adeta
sonu gelmeyen kamçı darbeleriyle
isyanın
mitolojik tanrısını yaratıyordu
yıldız dağlarında
kendi isyankâr ruhunu üflüyordu
uyuşmuş bedenime
.......................
uyuyakalmadan önce
ateşin etrafında
kutsal âyinini yapan insanların
uğultuları geliyordu kulağıma
belli-belirsiz
.....................
ve dağın eteklerinde
dolanıyordu donatılmış
terbiye edilmiş
her türlü lojistik desteği
arkasına almış
hâmlıktan çıkmış
olgunlaşmış
evrim geçirmiş isyan duygum.

[GooD aNd EvıL]

Kahır basıncı



Tarif edilemez tanımsız
yalnızlığımı
bıraktım
herkesin malı olan
aynı zamanda
çok şükür benimde
mülk sahibi olduğum
uykuma.
Tasalarımı
kederlerimi
ve acı çığlıklarımı
kurban edilmiş bir hayvan gibi
çengele asılı bıraktım
ve kesilecek hiç bir çığlığımın
ve acımın
ve kederimin
ne bana faydası vardı
ne de sevab niyetine dağıtılan yoksullara
...............
Birazcık morfindi uykum o kadar
küçük bir serinlik
bir aralık
uyku; canım canımsın
az da olsa benimsin.
................
Rahatlardı kiralık evimin
duvarları
kurtulurdu kahır basıncından
santimetrekareye düşen yük azalırdı
hane halkı suskunlaşır
zavallı eşim saçlarımı okşardı
ben duyardım o bilmezdi
ağlardı için için sessizce
gözyaşları yüreğime dökülürdü
ben ona dökülürdüm bilmezdi

[GooD aNd EvıL]

Kankardeşim cevizağacı



tak-tuk,pat-küt
tak-tuk-pat-küt
aah! dışarıdan bir uğultu
geliyor
birde bu sesler
aah! başım bitkin mecalsiz
geceden kalma başım
yumuşaçık yastığından
kaldıramaz kendini
şeytan bir virüs gibi
uyku kimliğinde girmiş
sanki kanıma
uğultular isyana dönüşür
ölmek üzere olan birinin
feryadına benzer
ama benliğimdeki virüs
engeller
şeytan sevincinden zurna
çalar
bir taraftanda sol duyum
kıvranır durur
'kalk bre mel'un'
ne çare; bir kulağımdan giren
diğerinden çıkmaz yinede
uğultular birikir
vicdanım ıstırabın yalın halidir
anlayamadığım ıstırabımın
sırtında evin balkonuna çıkarım
tak-tuklar bombardımana
dönüşür
topyekün top atışı altında
kalırım
tansiyonum yükselir,şekerim düşer
dudaklarım titrer
kalbim; insanoğlunun dramasının
en uç noktası olan ağlamanın
eşiğindedir artık
sinir iletkenliğimin performansı
artar, saniyede milyonlarca
ağrı yüklü sinyaller, coğrafyamın
en uç noktasına kadar ulaşır
dövülen demir tavında
vücudum ısınır
bir insan nasıl kilitlenirse
bende öylesine kilitlenirim
velhasıl
bir cinayete şahitlik ederim
cinayeti işleyenler insanlar
ölen ise cevizağacıdır
kocaman kocaman yeşil
yaprakları olan
kanlı-canlı hayat dolu
bir ağaçtır yere düşen
kocaman gövdesiyle.
ellerinden tutarım cevizağacının
gözyaşlarım dökülür
yeşil kocaman ellerine
saçlarım ıslanır onun gözyaşlarından
gözgöze geliriz onunla
sarılırım kanı çekilmekte
olan vücuduna
başımı kaldırıp yalvaran gözlerle
bakarım
eli baltalı adama
'ne olur benim boynumuda vur
kankardeşimdi cevizağacı'
........................
aynı günde düşmüştük;
ben anamın rahmine
o da toprağın
onu rüzgar getirmişti
benide anamın söylediğine
göre leylekler
.........................
aynı günde öldük
..........................
kayıtlara geçti suçlarımız onaylandı
cevizağacının suçu;
sararan yapraklarını
komşunun çatısına bırakmasıydı
kar sularının akışını engelliyormuş
diye dipnot geçildi
benimde suçum;
ona yataklık yapmamdı
koruyup gözetmemdi
hükümden sonra,infaza geçildi
aynı günde öldük.
...............