Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

Haykırış
Nedir seni engelleyen durduran
Öfkene mi kızdın bana mı kızdın
Gül bülbüle kızar mı söyle
Bülbül olmasa gün anlamı ne

Göçmen kuşlar döndü yuvalarına
Kara kış bitti bak bahar geldi
Şimdi desem ki baştan yeniden
Yollar uzanmasın bitsin bu hasret

Geç mi kaldık yoksa gül bahçesine
Ne şafaklar söktü kara *******e
Yüreğimde başladı fırtınalar
Bülbülün tek dileği gülü kurumasın
Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

Hicran Eyle
Senin o masum duruşun
Varya beni mahzun eder
Kalb kalbe karşıdır derler
Gelde beni hicran eyle

Gönül telimden çaldılar
Şu kalbimi ud sandılar
Dertlerden derde saldılar
Gelde beni hicran eyle

Gülü bülbüle sorsalar
Der onsuz gelmez baharlar
Bitsin içimdeki kışlar
Gelde beni hicran eyle
Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

İlham
Masam düzgün durmuyor kalemi kırar
Yandaki küflü duvar vermiyor ilham
Yüreğimdeki sesler dile gelmiyor
Aklımla gönlüm anlaşamıyor

Benimkisi volta atmaya benzer
Canım sıkılınca yüreğim daralınca
Alırım yanıma bir kağıt kalem
Döke bildiğimi yazarım elbet

Ağaç içtiği suyu dalına verir
Rüzgar estiği an dayansın diye
Bu gece ayaz titretir beni
Eğer heves yoksa kır şu kalemi
Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

İsimsiz
Beyaz karlar altında isimsiz bir mezar
Ne ağıt yakanı ne dua okuyanı
Baş ucunda dikili yaprak dökmüş bir ağaç
O kendine mi yansın dikilene mi yansın

Kaç isimsiz mezar var kocaman mezarlarda
Kim bilir ne umutlar beklemişsin hayattan
Ne aşklar yaşamışsın ne acılar çekmişsin
Her şeye evet deyip isimsiz mi kalmışsın

Bir damla göz yaşı ister miydin kendine
Kırmızı beyaz güller ekilsin mi bendine
Senin sevdiğin varsa hatırlasın mı yine
İsimsiz kalmayı sen mi seçtin kendine
Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

İstanbul
Taşın,toprağın altındı senin
Uçsuz bucaksız denizlerin
Kaç kişiyi yuttu; denizlerin,madenin
Ne işim vardı,bilmem ki benim
İstanbul…

Vapurun, tramvayın, trenin
Asya’yı Avrupa’ya bağlayan köPage Rankingülerin
Çözülmez senin bu trafiğin
Bu kadar insanı kaldıramaz,çökersin
İstanbul…

Güzel İstanbul’um olmuş kurtlar vadisi
Medeniyetler beşiği,özgürlük abidesi
Her tarafı bataklık budur Fatih Mehmet’im
Bugün gidiyorum,döneceğim elbet geri
Çulsuz bir garip değil,güçlüyken senin gibi
İstanbul…
Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

İstanbul Kazan
Açılmayan gül’dü,Bizans’ın ellerinde
Dört tarafı çevrilmiş,kafeslenmişçe sine
Açtı 53’lerde kan kırmızı rengiyle
Duyurdu tüm dünyaya ben,İstanbul’um diye

Sığmam artık bendime,cihana haykırarak
Kırdı duvarlarını,denizleri aşarak
Dolduruldu boşluklar sanki; ayrı bir vatan
Geliştikçe gelişti İstanbul oldu kazan

Dediler ki ekmek yok,siz gidin İstanbul’a
Masmavi denizleri,gök yüzünde dumanla
Güneşi göremezsin Üsküdar’a varmadan
Ömür yetiremezsin çünkü; İstanbul kazan

Galata kulesiyle Hazerfan’a yaraşır
Top kapı sarayıyla sultanlara yakışır
Ucu görünmez surlar Çin seddiyle yarışır
Doyurur tüm alemi çünkü; İstanbul kazan

Destansı tarihinle taht kurdun gönüllerde
Tanıttın Türkiye’yi dünya ülkelerine
Barınamaz sende boş gezen,birde yatan
Kim kepçe söyleyin çünkü; İstanbul kazan
Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

İsyan
Sensizlik kadar benlikte zor tek başıma
Sabah gidip akşam dönmeyen yola
Sordum damarımdaki akan boşluğa
Yok,yok bir damla yağmur yağsın içime

İlaç olur kanayan yüreğime
Ah, ah bulut olup yağsan üstüme
Gözlerime sordum geceyi hüzünle
Karanlık ve uzun dedi sessizce

Aklım isyan etti yeter
Yeter dedi daha fazla düşünme
Boşuna taşları üst üste koyarak
Set yapamasın akan sonsuzluklara
Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

Kabus
Gecemdeydin yine ihanet kadar hain
Ne ruhsuz bir o kadarda zalim
Bir korku duvarı kabustu sanki
Gözlerimi körledi şimşek gibiydi

Bütün baharlarımı kışa çevirdin
Ne gündüz ne gece rahat vermedin
Dost musun düşman mısın düşünürümde
Bari kabuslarını bana gösterme

Aklını kaybetmiş deliler gibi
Bir sağa bir sola koşarım her an
Uzaktan bir ses çağırır beni
Bu zamanki bütün sevgiler yalan
Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

Karışıktı
Biraz huzur ver bana rahatça uyuyayım
Kafamdan çıkarıp,ta düşlerime alayım
Eşkalini görmeden işkence çekiyorum
Beni sana bağlayan nedir bilemiyorum

*******im karışmış nahoş gündüzlerime
Bir anlam verir misin acep şu sözlerime
Bir nebze kül kadar vicdan olsaydı eğer
Mecnunu atmazdınız ıssız çöllere elbet

Yaren bir ben kalmışım gökteki yıldızlara
Tek başına kalıpta dalmayan rüyalara
Gözlerimde uzaksın beynimde bir canavar
Hayalimde parlaksın düşlerimde gardiyan

O kadar uzak gözlerin var ki sonsuza götürür beni
Anlatamam karışık düşünceler ki yokluğa götürür beni
Affet düşlerindeydim belki sendeydim kızma
Sorma bir boşluktayım izah edemiyorum
Kendimi kaybetmişim nerde bilemiyorum
Abdullah Gültekin

[GooD aNd EvıL]

Karma karışık
Of of bitti yine karanlık bir gün
Çöktü üstüme yalnızlığım
Masada duran tek sigara
Ben ona bakarın,oda bana

Uzanmaktan korkar gibiyim
Yine kabuslar bitmeyen *******
Hüzün dolu bir günün sonunda
Kaldım tek başıma,bom boş odada

Dizeler avutmaz beni,boşuna
İçim kıpır kıpır arayışlarda
Gözlerim yanıyor uykusuzluktan
Ne olurdu hayal değil,gerçekte olsan
Abdullah Gültekin