Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Bir zincirin boşalması
sarı yüzde patlayan avar
boyunda gezen ışık geçir dişlerini
damarlardan em geçen adı

savur ıslak saçları
dola umarsız ummanda

selamsız kan çiçeklerim
yağan yağmur
yalancı kış güneşi
bir bakı/r
mayış! ...

şubat henüz bitmedi
ben yok yüzde

martı yine açılmış avuçta
martı yeni açılmış avuçta

çığlıklar
kahkahalar
kuş cıvıltıları

cam ardı kızgın
çöl sakin
fırtına öncesi

kaktüs mü?

21/2/7
Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Boş anımda gece
kara yastığıma sızmış
ak telli saçlarıma dağılmış uyku
sağ yanımdan
geceme geldi

sırtımı döndüğüm
bir adam
bir o kadar korkunç
bir o kadar sorgulayan...

kapat tığı gözümün
eşliğinde türkü
ana avrat küfürü üç paradan

geçmişim sesi
ardıma düşen ürperti anı
ruhumu vuran damlaya

okurum ezbere
içimden geçer arapça dualar
düşünce sinde
mavi çiçekli duvar
ne ben anlarım
ne şeytanım anlar

götüremedi beni
o gelmeden öleli yıllar olmuştu zaten

17/6/7
Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Boşuna bekleme
kendi bildiği yolda
güvendiği tek pusula
içinde beslenen yıldızın sesi

zamana sırtını dönen
kapalı kutuda kayıp geçmişin
yırtık ağına takılan sakınca
kalıbı belli renkli kılıkta
k/öksüz umut beklenti kapısına
soylu ***in d/ölü
kalabalıkta yalnızlık kabusu
üzerine anlatılan masalda
ters giden ayak izleri

_kimin
bildiği
doğru? _

ilk kaçan düşünce
gölgesiz kara köpek
sarkan memelerini toplar
siyah dantelli sütyen askısı
uygun noktalı yanık rüya
amele izi kalmış omzunda
mevsimsiz sorgu
beşinci mevsimi özler

_kime
nereye? _

ya hiç gelmezse
zamanla sırtını dönen

_bilmez_

tek
gidişi olan yolun
tek gerçeğini unutup
düne kafasını gömen
yalnız yolcular...


yanından akıp giden yaşam

_uyan..._

3/5/7
Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Dar
dürbünlü dar hedef
vizyonda en güzel yaz filmi
geç bahar sancım bitti
ekmek torbasına astım
seni
değil görmek
düşünmek bile istemem

yaz *******i
dar bahçede iki ördek
kitaplarım
minik havuzum
şadırvan
mavi su sesi
yeşil ölü diyarın habercisi
renkli ateş böceklerim nerede
mavi ile kırmızı duramaz aynı yerde
aşk ve mantık düzlemi kapılar dar gelir
bacadan kaçan
düştü mor intihar komandosu
umarım acı çekmeden ölür
sarı paslı özlem suyuna basma
dikkat lazım...
turuncu dişlerim
gün batımı kollar
doğan gece dar rahmime
lacivert şehrim in kanı
bulutsuz göğü
gri köPage Rankingü boğazından b/akar

29/5/7
Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Dedikodu çukuru
bir çukur
ki kaynıyor
ki içine düşmüşsün
salyan boka karışmış
sesin nefrete
gözlerin yitik
bi çare...

bu sen misin? ...

üç kuruşluk menfaate kurban bakire göz yaşı
yeter mi seni kutsamaya?

nafile tükendi sözlerin kirli
dokundu kulağa
yüreğe
mideye
beyine

oysa...
verilecek hesap yok ortada

gereksiz artık kelimeler
herşey boş...

insan doğdun
insan ölüyorsun
insanlığın kenarına dokunamadan

15/7/7
Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Deliliğe övgü (*)
mazinin gölgesi altında
kelebek vadisi avuçları
dudak çatlatan çiçek tozlu dua
nef/esinde buğu yağmur
yedinci günahı
kara tespih kırık çizgi yaldızlı

yeni doğan bir kız
sena’m adı mı?
minik ayaklarına inat
vadiye gerilen köPage Rankingüde ilk adımı
farklı parmak ucunda soytarı
güç farkında değil

kadın olsa
ya erkeği
ağlama
badem göz zehrin öldürür

sunak taşına koydu uyku adağı

Tanrım gülümsüyor

s e n a n l a m a! ...



7/3/7 –sen ağlama-
(*) Desiderius Erasmus
Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Dinlerim...
bir gece vakti
saygı ile beklerken
atılan taşlara can veren şeytan
yüreği burkan düğümde açtı gözü

Arap çölümde mealsiz fırtına
vahiy...
g/özüme giren kum taneleri
kendi et rafımda ateşe pervane

sevgili kokan yastığımda ölüm
düşünce kınalı kan adımdan
kırılacak toprağımda
firari çocuğum...

kalbim şimdi titreyen ellerde
kıblemde geri döndü tavaf
sadakat fikrinden yoksun
bakir içimde bilmediğim yönler
camdan duvar korkularım

sığ yarına
monoton alın yazım
on üç puntosuz kılavuz kaptanın
kara kaplı dört kitapta

anlamak isterse susar dillerim
anlatmak isterse susar dinlerim

11/7/7
Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Dişi gerçek
karanlıkta gebe sallanan dişi
yırtık rahmine sancılı doğan
ilk günü
yaşamadan
bilemez asla ikinci gelişi
ve
çoğu z/aman
bir inci olduğunu bilmeden
b/iter yaşamı
üşür parmakların ucunda
unutulur tek gerçek
ölüm...
Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Dişi uluması sayılar
ışıklı tabelalar sökülmüş
ay var mı bilinmez
çöpe atılan düşünceler
sayılır bir bir

sessizlik
bir ses uyandıran
bir kayboluş neden/siz
bir dişi uluma
bir kapı sesi
bir gülümseme yayılan
bir öpücük alına konan

şeytan
tırnakta kırmızı
detaylar gizli aynada
iş acele karışır
işi yok görünür
çatal dili kuyruğu
hamili yakındır
kim/e inanmayan?

bir şehrimden geçiş
iki kahve molası
üçüncü çay kamışta
dörde böl hesabı
beşi bir yerde yüz görümlüğü
altı patlar bagajda

ters giriş dalyana eve dönüş yolu
düz beyaz ışıklar sakin denize yansır
mevlana...

yürüşe çıkmış şişman kadınlar
dumanı tüten baraka
anteni kesilmiş küçük telefon
mantıksız kahkahalara gebe
aramalar başlar yeniden

bir besmele çeken dil
iki avuç sessiz
üç deyiş hayatta
dört ikinin karesi
beş teslimiyet tanrıya
altı ölüm veda mı yoksa?
yedi taze rüyada
sekiz bayat gün
dokuz hayat başlar

boynundaki gümüş dua mermi mi bana?

ondan geriye kalan var mı?
ondan ileriye kalan var mı?

17/2/7
Zeynep Tavukçu

[GooD aNd EvıL]

Durma/m bir daha
kimsesiz asırlık denizimde
düşünce
gülüşün
gecemden uzak yüzüne y/akarım

sesinde
açan kırmızı çöl çiçeğime
bir b/aşka doğar güneşim

erguvana ilk uçurumda türkü
hırçın lodosla gelen kokusu

sorgusuz
gönüllü vurgunum
yarına tercihim
düne geçmiş korkudan
sessiz günah tohumu
sözünü bekleyen elime
titrerse sesin
bir eyvah yığılan yüreğimi
yüzüne vuran aynada y/akarım

çınar yaprağında yazılı umudum
içimde saklı yasak adına

gelincik yaprağı
saçındaki mor yağmurun
dalgasında kırılan yakamozu
martının gözünde y/akarım

sol omzunda işli dua
mesafesiz siyah orkide
göğsümde uyuyan
sarhoş nefesim
gülüşüne
düşünce
g/özüme g/özünden
y/akarım bir daha

-durma/m-

2/5/7
Zeynep Tavukçu