şiirler (6)

[mystical_waynak]

Yağmur yüklü bulutlarla geldi bana
Gökyüzünün gri bir sabahında
Hüzünlü gözlerinde yaşlar vardı
Gülümsedim
İnci tanelerini verdim
Gözyaşlarını takas ettim.
Yangın yeriydi
Alev alevdi yüreği
Avuçlarına bıraktım incilerimi
Aldı
Bastı yüreğinin tam orta yerine
Dağıldı birden bulutlar
Yağmurlar dindi
Eritti yüreğinde incilerimi
Bir top sevda olarak geri verdi.
Gülümsüyordu artık gözleri
Boşveeeer
Hayatı kaptığımız yerden yaşayalım dedi

[mystical_waynak]

[(Müzik,Klip,Mp3,Şiir,Alanı)]
yıldızların hiç sönmeyecek
enda hülya


Yıldızların hiç sönmeyecek

Hani sen hilal olacaktın ,
Ben de karşında duran ve sadece sana ait olan
O en parlak,en canlı ,en güzel yıldız olacaktım.
tüm aşıklar bize imrenerek bakıp ,
Bizi örnek alacaklardı .

Ne oldu bitanem ,
Neydi seni benden vaz geçiren,
Neydi o büyük aşkı bir anda öldüren,
Küllerini uzak diyarlara gömdüren,
Neydi seni benden alan?

Koca bir imkansızlık mı?
Oysa aşkı da ölümsüz kılan
O imkansızı aşmak değil mi?
Ne kadar zayıf çıktın sevgili
Nasıl da yalnız bıraktın sen beni?

Bak ay yüzlü sevgili ,
Sen yine hilal olarak kaldın
Ama karşına başka bir yıldız aldın
Anladım ki sevgili senin için yıldızlar hiç bitmeyecek
Biri söndüğünde diğeri parlayacak.

Ben ise güneşin yerini aldım
Etrafımda kimse yok yalnızım
Senden kalan hatıralarım arkadaşım..

[mystical_waynak]

Sevgilim ...
ecza dolabının raflarında bekle beni
bir tüp diş macunu, bir şişe siyanür
ve zambak kokulu sabunlar

sevgilim
Büyük Millet Meclisi'nde bekle beni
kürsüdeki yerimi ısıt
Güzel Konuşma Dersi vereceğim hiç ağzımı açmadan

sevgilim
iki bilinmeyenli bir denklemde bekle beni
matematik tanrısının sonsuzluk evi
ve akıl hastanesinin sisli bahçesi

sevgilim
bir kedi pençesinde bekle beni
yüreğinde deltalı tırmık izleri
ve karikatür saraylar

sevgilim
polis otolarının fırıl mavi ışığında bekle beni
sakallı kaldırımlar, guguklu saat suçları
ve tarçın kokulu şizofren

sevgilim
Çocuk Kalmışlar Derneği'nde bekle beni
' hepsi pekiyi ' süt dişlerin, korsan gemilerin
ve altını ıslatmış bez bebeğin

sevgilim
bu şiiirin çıkışında bekle beni
saat kulemizi geçenlerde yıktılar

[mystical_waynak]

Sen benim sarhoşluğumsun...
Ne ayıldım, ne ayılabilirim,
Ne ayılmak isterim.
Başım ağır, dizlerim parçalanmış
Üstüm başım çamur içinde
Yanıp-sönen ışığına düşe kalka giderim.

[mystical_waynak]

Beni hasretin vurdu
Sendin düşlerimde gördüğüm
Beni hayata bağlayan
Gözlerimi kapadığımda hayaline daldığım
Güzel gözlerin vardı
Baktıkça umutlandığım
Herşeyim sendin benim
Yaşama sebebim aşkım birtanem

Artık yoksun düşlerimde
Umutlarımın tükendiği demdir şu an
Gözyaşlarım yanaklarımdan süzüldü
Kalbim parçalandı sanki
Beni ne hayat ne isimsiz duygular yenemedi
Ama gel gör ki işte hasretine yenildim

Sen gittin bilmediğim uzaklara
Hayat benim için artık durdu
Sanmaki kurşun yarası
Beni hasretin vurdu

[mystical_waynak]

Seni anlıyamıyorum.,
Nasıl bir oyundu seninkisi.,
Sadece bir anlık duygularımı kaplıydı yüreğin
Yada geçmişin izlerini başkalarında silmek
Acıları dindirmek içinmidir sahte gülüşün
Her defasında açık bir kapı bırakarak
Yüreğimi daha fazla acıtmakmıydı niyetin
Belkide vicdanını rahatlatmaktı
Bana arada uğramaların,
Niye basittir ki bir erkeğin gözünde bir kadın,
Oysa o kadın seviyordur..!!!
Dile getiremesede içten sessizce sevmiştir,
Ve sevgisinden susmuştur
Sırf bu yüzden dir .,
Benim sana böle uzak oluşunu sormayışım
Ve yine yerden yere her vurduğunda
Umursamayışlarında suskunluklarım,
Artık bir ismin bile yok bu yürekte
Anladım ki sevgimi hak edicek kadar da diğilsin,
Vicdanını rahatlatmaya çalışma
Her gelişinde , her arayışında umutlanıyor yüreğim
Artık uzak dur..!!!hayatımdan nefes aldığım her yerden
Bende kaldı sevda sözlerin ,
İçime akan buğulu gözlerin , anıların

YÜREĞİMDEN SENİ ÇIKARTMASI ZOR OLUCAK BİLİYORUM....!!!YENİLDİM VAZGEÇTİM BENİ SEVMENDEN
BİL YETER BEN BİTTİM SENİ BEKLERKEN....
Seni geç anladım ,
geç kalmasaydım uzak tutardım
İlk gün ki gibi kendimi...

GEÇ ANLADIM , GEÇ KALDIM

[mystical_waynak]

Seni başka yaşıyorum bugünlerde
İçimde kahrolası nefretim
Öte yanda bakışlarına kilitliyim
Bir martı süzülüyor Boğaziçi'nden
Ben ağlıyorum iki kelimenden
Sen, sabah mısın
Farkın ne doğan güneşten
Bugünlerde başka yaşıyorum seni
Kısık kısık çığlıklarım içimde
Bir türlü seni sevmiyorum diyemiyorum
Kavgalıyım sevdalarla uzun zamandır
Hasretler pişman olacak yakında
Ama hiç sevdadan korkmadım
Acısı hala paramparça
Bugünlerde senden de öte bir şey var duvarlarımda
Engelleyemediğim
Bir düş aklımda
Artık rüzgarlar dağıtıyor asi saçlarımı
Kahvemsi bir yalnızlık gözlerimde
Boş boş bakıyorum bitmez özlemlere
Ben sevdadan hiç korkmadım
O yıllardır büyüttüğüm çocuk içimde
Samimiyetsiz gülüşlerimin ardında
Bir boşvermişlik
Masumiyet var bütün isyanlarımda
Yılmaz zaferlere teslim ettim asil ruhumu
Ben sevdadan hiç korkmadım
Seni bir başka yaşıyorum bugünlerde
Seni sevmekle bir hayli kavgalıyım.....

[mystical_waynak]

Her nereye baktıysam senden bir güzellik;
Gördüm. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...
Al yanakta rengarenk açmış türlü çiçek
Derdim. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...

Her nereye baktıysam senden bir güzellik;
Gördüm. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...
Al yanakta rengarenk açmış türlü çiçek
Derdim. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...

Ne yaptıysam uğruna değilim hiç pişman,
Dökülmesin gözyaşın aman canım aman!
Sen gül, eğlen, mutlu ol bana kalsın figan
Erdim. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...
Sevince güzelleşti bu alem sevince,
Bende mevsim sonbahar sense açan gonca,
Gönülden köprü yaptım göz göze gelince
Vardım. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...

Seni ister bu yürek baharı solsa da,
Seninle sendir gönül bir gece kalsa da,
En şahane zamandır son nefes olsa da
Sardım. Bu nedir? Dedim. - O aşktır, dediler...

[mystical_waynak]

sen terk ederken bu yüreği,
sebepsizce...
bir ses duyarım içimden;
yüreğimin en derin yerinden;
bir ses…
gitme der…

korkudan bembeyaz olmuş
dudaklarımı ısırırken…
sadece yüreğimin sesidir
yankılanan…

defalarca…
gitme der…
defalarca haykırır
sesi bir ölününki kadardır

ama benden başka
duyan olmaz…

sırılsıklam yüreğimle
saatlerce izlerim seni…

bir ölünün gözlerinin takıldığı gibi
takılır gözlerim…

attığın her adım
bir anımı alır götürür
her adımda haykırmak isterim

sen kayboldukça sensizlik…
sonra yalnızlık…
sonra karanlık…

sonra hayalin çalar kapımı
sensizliği de alır götürür

üç kişi kalırız her zamanki gibi
karanlık…
yalnızlık…
ve ben…

[mystical_waynak]

Yangın yeri gözlerinden düşen kıvılcımlarla tutuştu yüreğim…
Önce ağlayan,sonra çığlık çığlık susan bir ben çıktı karşına…
Ellerimde titrek harfler dolanıyor…
Parmak uçlarım buz kesmiş…
Nefesim öyle yetersiz ki;ısıtamıyorum ellerimi…
Yüzümde geceden kalma gözyaşlarımın izleri geziniyor…
Her biri derin bir boşluk oluşturmuş…
Ellerimi üzerinde gezindirirken parmaklarım kanamaya başlıyor…
Her yanı kan kokusu sarıyor sevgili…
Aşkım kan ağlıyor…
Ben kan susuyorum…
Sen kan sunuyorsun…

Ceplerimde dilime yakışmayan biz kadar susuşlar…
Kimse bilmez ama paylaşılacak kadar bütünleşmemiş bir aşkın susuşlarıydı bunlar…
Anlattığım kadar,hatta daha fazlaydı seni susuşum…
Her an senleşerek geçti bu günler…
Dilime dolanmış tek bir cümle gibiydin…
Gerisini getiremediğim,azıma tıkanıp kalan bir cümle…
Duymak isteyen çoktu seni ve bilmek isteyen çoktu içimi…
Fakat,ben sustum kimse duyamadı seni ve sen yoktun kimse bilemedi beni…
Birbirimizi tutsak ettik yokluğumuza…
Ben sensizlikle paylaştım seni,sen bensizliğin tadına bile varamadan sustun beni…
Bu nasıl bir zıtlık sevgili?
Ve ben böylesi nasıl sevebildim seni?

Bir ses uyanıyor semadan…
Çığırından çıkmış yokluğuna isyan edercesine haykırıyor…
Bomboş bir hayatın ucunda
Sıyrık düşüncelerle sana sesleniyorum…
Ellerimde karanlık,faili meçhul seni sevmelerin ipuçları geziniyor…
Ben demeye kalmadan her yanımı sensizlik sarıyor…
Geceyi büyüten o suskun bakışından sabahın son demine sığınıyorum…
Üşüyorum…
Bir yorgan deyip üzerime örttüğün demli gözlerin ısıtmıyor;daha çok titretiyor bedenimi…
Kan revanım bu diyarda sevgili…
Her dem hüzün…
Her dem sensizlik…
Alışılmış bir ben değil çevremde dolanan…
Leyla diyorlar,garip diyorlar,suskun diyorlar artık bana…
Ah bal tadındaki bu sevda!..

Bir bilinmezin gözlerinden sızan ışık, yollarımı aydınlatır şimdilerde…
Aşkın varlığımı perişan edip yokluklara gömerken
O elleriyle gülücükler çizmeye çalışıyor yorgun suretime…
Ceset ceset üzerimizden ne kadar aşk geçse de
Yılmadan,susuşların suskunluğa boyandığı an için
Birlikte savaşıyoruz sensizlikle…

Ne göründüğüm kadar kelimelere sahibim bu satırlarda
Ne de kelimelerim benden kalan tek şey sana…
Yaşam belirtilerim azalıyor her geçen gün…
Simam daha çok ölü soğukluğunu andırıyor…
Anlaşılası güç durumlarda kendime yetemiyorum…
An geliyor hep susuyorum…
An gelmiyor an’sız kalıp yok oluyorum…
Hamallığını yaptığım acıların ardı arkası kesilmiyor…
Ayaklarım kelepçesine takılıp düşerken yüklendiğim o ardı arkası olmayan acılar üzerime kapanıyor…
Kapı gıcırtılarıyla uyanıyor her susuşum…
Sevgilinin"unut beni"demesinden yıkılıyor duvarlarım...
Bencilce bir seviş…
Çıkıntılarla dolu bir hayat…
Ne çok geç kalmışlığımı düşünüyorum sonra…
Çağımın en geride kalmış kimliğini ben taşıyordum…

Yine aşkımı yağmalıyorlar sevgili…
Gel!
Kurtar seni yaban ellerden…
"içimdesin nasılsa diyemiyorum bak!..
Kopartıyorlar seni;dikenli ellerinin yüreğimi kanattığını umursamadan…
Kurşuni renklere boyuyor zaman senliğimi…
Mermiler yağıyor üzerime yalnızlıktan yapılma…
Ah yar!
Böylesi kırıcı olmak zorunda mı gözlerin?
Devleşen sancılarımı çoğaltma sevgili…
suRetiMde gaRip ifadeLer geZiniYor...
içiMde çoğaLan yaRaLara deRmaN buLamıYoruM...
yoRgunuM...
RuhuMu suSturuYoruM...
Zayıflığımın son belirtileri;göz çukurlarıma dolan gözyaşlarım;boğuyor çirkin suretimi…
Sakat ayaklarım yüzüme gölgeler çiziyor…
Yüzü koyu gizlenmiş yalnızlığımla baş başa kalmak istiyorum olmuyor…
Annemin nefes alamayışının korkusu sarıyor *******imi…
Bir anda zindan oluyor tüm geçmişim…
Parmak aralarından sızan ışıkla yüzsüzlüğümü nurlandırıyorum…
Duvarlar hep kan öksürüyor üzerime…
Siması bozuk ve ölmekten yorgun düşmüş cesetler geçiyor üstümden…
Sağımda,solumda hesap soracak münker ve nekir duruyor…
Ne yana dönsem suretime bir ah çarpıyor…


Bu susuşların içsiz ve duygusuz söylemleri çenemi yoruyor…
Yanı üzere yatan bir beynin içinden dökülebilecek tüm suçlar dökülüyor…
Suçları herkes görmezden gelirken yastığım beynimi suçüstü yakalıyor…
Gözyaşlarımı alnıma akıtan bir acının yarasına gözlerini bastırıyorum…

Gözlerin içime değdikçe yaramın kabuğu kalkıyor ve en sus biçimde kanamaya başlıyor…
Nerde soluk bir bez parçası bulsam etrafına engel diye sarıyorum…
Ama gözlerin…
Durmadan yaramı depreştirme derdinde…
Beklenmedik zaman-sız anlarda çıkıyorlar karşıma…
Bakmakla görmek arasındaki farkı tek senin gözlerinden anlıyorum…
Böylesi iç yakışların kıvılcımıydı gözlerin…
Aşk katili,içimin canına okuyan suskunluğunun adıydı gözlerin…

Kelimeler düğümleşti yine sevgili…
Garip şekiller dönüp dolaşıyor sularımda…
Gökyüzü ağıtıma ortak olma derdine düşüyor…
Maviliğini kirleten duman yüklü kentime lanet edercesine ağlıyor…
Misafirperver topraklarım da gözyaşlarını kabul gününde…
Soluksuz,hiç durmadan çatlamış dudaklarıyla içiyor gelen geçeni…
Feryat figan ağlıyoruz birlikte…
Sonra ruhuma şu anlık cemreler düşüreni arıyor ellerim…
Kulaklarımda bir bayram havası ama içim sus…
Ve ne sussam bilinmezim bana lanet ediyor sanki…
Sensizlikteki iç çekişlerimi yalnız o dinliyor…
İstemiyorum bu kadar içimin acılığını hissetmesini…
Sessiz sessiz yüzümden dökülen damlaları elimin tersiyle siliyorum ki;düştüklerinde seslerini duyup "bu can çekişen de neydi" demesin…
Dinliyorum her dediğini ama,yine susuyorum…
An geliyor kendi acısını tekbirler getirerek kurban veriyor…
Ne sorulsa aşktan yana bilmezliğini öne sürerek kalbini örtbas ediyor…
Israrcı hareketlerime göz yumup bana benden de çok katlanıyor…


Ah bal tadındaki sevda!
İçimi dışımı tuttun!
Kendimde geçtim seni sevdikçe…
Anlayamadım ben senin acılığını…
Öyle doyumsuz,öyle tatlıydın ki!
Meğer tutan bir balmışsın…
Düştükçe içime yok oldum kendimde…
Bırakmadın beni bana…
Halsiz,mecalsiz kaldım bir başıma…
Damarlarıma düşüşünle öyle bağlanmışım ki sana vazgeçemedim…
Acıttın…
Kanattın…
Susturdun…
Ama öyle tuttun ki beni kopamadım bir daha…

Şimdi keskin bir mevsim dönüşümü yaşıyor bedenim…
Bir yanım sonbaharda kalmış,bir yanımsa hep kış…
Bal içimde yeni yangınlar büyütse de duygularım hep soğuk,hep karakış…
Yok sevgili yok…
Bu aciz beden dayanmaz daha…
Kafama yerleşen bu dayanılmaz sancılar sonumu hazırlamakta…
Belki bu sözleri bir yazının uydurulmuş satırları gibi okuyorsun…
Ama öyle değil sevgili…
Ne yazdıysam bunların hepsi aşkının bedeli…
Değer mi dediklerine bir cevap bu da belki…
Benim sana olan sevdam;
Senin için basit,
Herkes için değerli,
Benim içinse;seni en az bu kadar sevdiğimin çaresizliği…