Gürbüz Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Kapitalizmde istikrar



İstikrar; bugünlerde ne çok kullanılan bir kelime oldu değil mi? Önüne gelen bu kelimeyi kullanıyor,ağzından hiç eksik etmiyor.İstikrar, istikrar ve yine istikrar.Amma çok seviyormuşuk bu kelimeyi de ben farkında değilmişim.Sihirli bir kelime sanki; onu kullanmadan olmazmış gibi sanki ve yine sanki sanal anlamda entellektüel kimliğe bürünmenin olmazsa olmaz kuralı gibi.Belkide büyük adamlardan piyonlarına emirler geliyor tamim edilmek üzere ve belkide şöyle diyorlar'oğlum şimdi moda bu,istikrar kelimesini alabildiğine çok kullanın ve kullandırın yanınızdaki emir alıcılarınıza da söyleyin tamim etsinler memleketimin en ücra köşelerine kadar yayın bunu duymayan kalmasın'
Hoş ve yapıcı bir kelime,kulaklara ister istemez öyle geliyor.
Nasıl olsa bu halk sormaz ki neyin istikrarı,istikrar mı istikrar işte.
İşlerin yolunda gittiğinin en büyük göstergesi, işlerin yolunda gitmesi değildir,pratik önemli değildir,siz teorik anlamda istikrardan söz edin yeter.
Peki bu istikrarın pratik anlamda tecellisi de bu arada mümkün olmuyor mu sanıyorsunuz; hemde nasıl hemde en kralından bir tecelli.
Bunun tabii istikrar kelimesini nasıl algıladığınızla direkt bağlantısı var.
Mesela istikrarın en basit anlamı mevcut düzenin sekteye uğramadan devam etmesidir.
Burada akabinde hemen şu soru akla gelmektedir Peki mevcut düzenin tanımı nedir? Mesela şu olabilir mi mal ve mülk sahiblerinin ve sermaye sahiblerinin kazanma yetilerini yitirmeden devamlı surette üzerlerine koyarak yola devam etme yeteneklerini kaybetmemeleri olabilir mi? olabilir.Peki bu pratikte istikrarın varlığına delalet midir? Evet delalettir.
Durum böyle olunca farklı tanımlamalar getirmeye kalkarsanız vatandaşın da kafası elbette karışır bu da bizim suçumuz olsun! !
Vatandaş benim bu anlattığımın kapitalizmin istikrar tanımı olduğunu nereden bilsin ki.Birde üstüne üstlük onları ezme pahasına.Çünkü kapitalizmde istikrarın ayakları vardır ve bu ayaklar,hayatını emeğiyle geçinen insanların üzerinden hiç inmez,onları ezebildiği kadar ezer.
Benim zavallı vatandaşımda memlekette istikrar var sanır ve o kelimeyi en çok kullananları iktidara getirir ve yine kendisi farkında olmadan hergün biraz daha köleleşir,biraz daha kan kaybeder.Kendi geleceğinden çok çocuklarının geleceğini farkında olmadan ipotek altına sokar.Ve ne acıdır ki kendi kan emicilerini alkışlar saf saf.

[GooD aNd EvıL]

Kara sevda mağduruydu



Ölüme yatmanın zamanıdır şimdi.
Yatırın beni musalla taşına.
çoktan koydum kefenin cebine,
unutma ve dilimin tutulma
ihtimaline karşı;
içi serin dualarla dolu kitabı.
................
Gürgen yapraklarıyla örtün bedenimi.
...............
sessizce,ağlaşmadan ve isyan etmeden yaradana,
bana dualarda okuyabilirsiniz.
sessizce,ağlaşmadan ve isyan etmeden yaradana,
bana beddualarda okuyabilirsiniz.
Size bırakıyorum bunu,gücenirsem nâmerdim,
el yapımı, iyice pişmiş, olgunlaşmış,
toprak bir testiyle;
bir öksüz çocuk su döküverirse toprağıma,
anam avradım olsun balından yenmez,
böyle bir ölümün.
Nazımında dediği gibi;
çocuklar sever ölü törenlerini.
bırakın alabildiğince eğlensinler,
bolca verin irmik helvamdan,
gücendirmeyin onları.
Bırakın alabildiğince dalga geçsinler,
topaçlarla oynasınlar,
bir ölü töreninde şenlensinler.
Canları isterse asker selâmıda versinler,
omuzlar üzerindeki tabutuma.
İtişip kakışsınlar,kimisi daha ağırbaşlı,
kimisi deli fişek,yaramaz bir şekilde,
uğurlasınlar beni.
Bilirim ben onları,siz bıraksanız,
onlar bırakmaz;
gürgen yapraklarıyla örterler bedenimi.
Ve akıllıdırlarda ne yazacaklarını,
bilirler mezar taşıma.

[GooD aNd EvıL]

Kavram yorgunluğu



Tabiatttaki veriler aklımı karıştırıyor
Bilinçaltımda saklı bazı şeyler
sanki
En son varılacak nokta dediğimiz
noktanın
aslında hiçbir zaman
varamayacağımız bir nokta
olduğunu biliyor olmama
rağmen
ve bu beni korkutmasına
rağmen
O verilerden ipuçları yakalamaya
çalışıyorum
Hiç kimsenin çözemediği
ve asla çözemeyeceği
o büyük soruyu çözmek
için
Bir yüzsüzlüktür yaptığım
Beynimin her giriş tuşuna bastığımda
Kavramlar kaplıyor atölyemi
Bir zaman sonra
dövemez oluyorum demiri
Ne elim tutuyor çekici
Ne kolum kalkıyor
ben isteksizleşiyorum
vücudum halsizleşiyor
Düşünce atölyemin bir kenarına
yatırıyorum yorgun vücudumu
Velhasıl demir tavında dövülemiyor
Beynimin kılcal damarları durgun
hücreler yorgun
Beklemeye alıyorum kendimi
yapacağım yeni yüzsüzlükler
ve deneysel girişimler
bir kenarda yine
hazır kıta bekliyorlar

[GooD aNd EvıL]

Kırılgan



yerin yedi kat dibine
girseydim de
sana
özenle hazırladığım duygularımın
toplamını sunmasaydım
ilgisizliğinin ve duyarsızlığının
ve hazmedilmesi
zor olan vurdumduymazlığının
altında ezilmeseydim
şimdi dokunsalar ağlarım
kendimi yakar
külümü savururum
uçuşur dururum
ıstırancalarda
bir kır tavşanını griye boyarım
bir gürgen yaprağında
demlenirim
kurtlar gelir saklanırım
arada bir küçük derelere
karışırım
seyr-ü sefer ederim
çingene kuşlarının kanatlarında
gözyaşlarımı da çiğ zamanlarından
kalma bir ustalıkla
yapıştırırım rüzgarın yanaklarına
ve
çocukluk zamanlarımda
üşüdüğüm gibi üşürüm
yine
.............
ayçiçek bezeli tarlalarda
kaybolur giderim
koynumda kemallettin tuğcu'dan
kalma bir hikaye
öylesine uyur kalırım.
rüyamda
bana vermiş olduğun
kırılganlığı
yapısında
gülün genetik özelliklerini
taşıyan bir ağaçın gövdesine
aşılarım
senin soysuzluğunu unuturum
unutmasına ama
beynimi deforme ederek
'kırılgan'yazısını
kazırım onun gövdesine

[GooD aNd EvıL]

Kırıntı nefesler



Lanetliyim;
neyi tutarsam elimde
kalıyor.
Gizli bir güçün
yazdığı bir senaryoda
başrolü oynuyorum.
Uğursuzluğun sembolüymüşüm
farketmeyecekmiş,
evrenin yada benim bitişim.
Evrenin kendini yokediş saati
benim ömrümün sonlanmadığı
bir zaman dilimine de gelse,
ya da;
benim ömrümün bitişi
evrenin daha kendini
bitirmediği bir zamana da
denk gelse,
farketmeyecekmiş.
Ensemden,şahdamarımdan
hiç uzak durmayacakmış,
beni lanetleyen güç.
o karakterin taşeronluğunu
her durumda yapacakmışım.
bunun böyle olacağını
anam bilirdi
fakat bana söylemezdi,
benim üzülmemi istemezdi.
ama bende bilirdim bunu
ona bilmiyormuş gibi
davranırdım
'anam üzülmesin'derdim.
lakin anamın beni doğururken
yaşadığı sıkıntıları hissetmiş,
ve yaşlı köy ebesinin
söylediklerini duymuştum.
Yorgun ve pürüzlü sesiyle
'bahtı kara olacak
bu çocuğun kızım' demişti.
Anamın nasıl çöktüğünü
bir ben görmüştüm;
ve yemin etmiştim
iki rol oynamaya.
Şimdi ne zaman anamın
yanına gitsem
hep dünyanın en mutlu insanı
rolünü oynuyorum;
anamın yüzünden anlıyorum
kafasının içindekileri
ve duyuyorum
'şükürler olsun yarabbim
yanılmış bizim köy ebesi'
dediğini.
Ve ben köyümden ayrılırken
bütün acılarımı da alarak yanıma
kaç kereler bağırmışımdır
kaç kereler kıvranmışımdır
kaç kerelerin zaferiyle
o gizli gücün anamı mağlup
edemeyişine çocuklar gibi
sevinmişimdir;
sonra ki zamanlarımı
kırıntı nefeslerle geçireceğimi
bile bile.

[GooD aNd EvıL]

Kıvılcım yoksunluğu



Eskiden hediyeler getiren
uçaklar geçerdi;
ayışığından müstakil perdesi olan,
loş tadında gizil düşlerimin,
ve gökteki yıldızların arasından,
Oysa şimdi darmadağın olmuşum,
elinde cetvelleri kırılan
işini yapamayan,
ölçüp biçemeyen
beceriksiz harita mühendisi
gibiyim artık.
Ruhum;
sonbahar adlı şehrin
varoşlarında dolaşan,
beti-benzi atmış,
ve de sararmış,
ve artık kurumuş
nemsiz nefesi olan bir ihtiyar!
........
Şehrin mezartaşı çöplüğüne düşer
hediyesi düş kıvılcımları olan uçak,
binlerce,
ateşböceği gibi yokolur;
artık kıvılcım yoksunu düşlerim.
Yaldızlı boyaları da dökülür kainâtın
sarı toprak sıvalı köy evleri gibi,
saman parçaçıkları karışır karayellere
silinip giden 'hiç' olan yıldızlar gibi
ve;
ellerime dökülür
gözyaşları ve makyajları,
bir sürü yalanı oynamaktan
yorgun düşen palyaçoların
............
Bir muhafız alayı eşliğinde
sirk maymunları gibi taşınırız,
kalın demir parmaklı
nakil araçlarında.
...........
Bir sürüngendir artık
aklımız ve bilinçaltımız.
..........
Çekiliriz neresi olacağını bilmediğimiz
ve de aslında merak etmediğimiz
ebedi dinlence yerimize;
düşlerimizden yoksun bedenlerimizle!

[GooD aNd EvıL]

Kiriş



Belki biraz daha
acıya sarmalıyım kendimi;
gelincik yaprağı ince astarıma,
özenle ve usulca yerleşmeliyim,
Birazda tütün gibi
sararmalıyım,
sararmalı ve için için yanmalıyım.
Her yerimden duman duman akmalı
anlatamadığım yalnızlıklarımın hikâyesi.
artık pusuda olsada farketmez,
umursamazlık ve vurdumduymazlık
ve bananecilik! ! ! ! ! !
ve piyesleri dinlememe alışkanlığı;
hebâ duygusuna alışmışımdır,
tükenmelere açıktır yüreğim,
neslimin son örneği oluşumu da
özümsemişimdir.
...................
Çaresiz ve nafile
bir salıncağım,
iplerimle bağlıyım
ve belkide zincirlerimle
dayanma gücümün kirişlerine.
......................
kurtuluş savaşından kalma
bu gümüş tabakada
unutulup giden;
ömrü yetmediğinden
belkide içilemeyen,
ölüp giden o kalpaklı
ve onurlu ihtiyarın ardından;
kalakalmış bu cıgara,
nasıl o ihtiyardan hatıra,
bedeninde, dilinden kalma
bir ıslaklığın kurumuş izlerini taşıyorsa,
bende deforme olmuş bir hayatın,
daha henüz sönmemiş yangın izlerini
mecburen taşıyarak bedenimde,
sallanır dururum
dayanma gücümün kirişlerinde,
Ve;
mumyalanmış acılarımla
tarihteki yerimi alırım.
Anlatamadığım
hebâ olmuş ve artık dondurulmuş
duygularımla.

[GooD aNd EvıL]

Kontrolsüz hamleler



Kendi üzerinizdeki sıkıntıları boşaltmanıza hayat ne kadar izin verir? Sinirlisinizdir,bozgunsunuzdur.Bir yılanın avına zehirini boşaltması gibi sizde
aynı duygularla zehirinizi boşaltacak bir kurban beklersiniz.Sizin kahırınızı omuzlarına alacak birini.
Sonra bu ruh halinin yaratmış olduğu kontrolsüz hamlelerle o insanın üzerine adeta saldırırsınız. Küçük şeyleri büyütür,pireyi deve yapmada üstünüze rakip tanımazsınız
Fren sisteminiz devre dışı kalır o saatten sonra ezmeye başlarsınız karşınızdaki insanı.
Öncesinde üzerinizde birikmiş bulunan negatif elektrik yükünü bir yılanın gömleğini üzerinden atması gibi zorlana-zorlana atmaya çalışırsınız. Çıkardığınız çığlıklar diğer insanları da mutsuz eder.
Ve bir bakarsınız sizin yükünüzü olgunlukla karşılayan size yardımcı olmaya
çalışan bir insanın kalbini kırmış olursunuz. Artık muradınıza ermiş sayılırsınız.
Ama sahip olduğunuz vicdan duygusu size öylesine bir cehennem hazırlamıştır ki o cehennemin kor ateşlerinde,kızgın sularında yanar durursunuz.
Bu saatten sonra ne söyleseniz boştur.Gözyaşı torbalarının ağzını büzüştürmeye çalışan bu adamın kalbi kırılmıştır. Ve sizin o kontrolsüz hamleleriniz sizi yine yanlış yerlere sürüklemiştir.

[GooD aNd EvıL]

Kuvözdeki bebeklerin ölümü



beyaz bez parçalarına sarılmış
bebeklerin ölü bedenlerini
babasının ellerine bırakıverdiler
kuvözde virajı almaya çalışan
yaşam mücadelesinde
yenik düşen bebeler
cahilliye döneminden kalma
insanların ellerinden
sofra bezi silkeler gibi
yada bir zehirleme operasyonundan
artakalan haşaratların
mekândan sokağa atılması gibi
atıldılar zavallı babanın kucağına
belliydi taş kesilmişti kalpleri
haince bakan donuk gözleri vardı
bu insanların
ellerinin arasında evlatlarının
ölü bedenlerini taşıyan adam
yaşlı gözlerle
kendisine uzatılan mikrofona
hayallerinden bahsetti
güzel beşikler
pembe battaniyeler
bebek resimleri ve çizgi film
kahramanlarıyla bezeli
duvar kağıdı kaplamalı oda
ama şimdi utanıyordu
sigortalı olduğundan utanıyordu
anlatıyordu
ne olursa olsun sigortalı bir iş olsun
parası az olsun
önemli değil böyle bir iş olsun
ona öyle demişlerdi
ama o şimdi
sigortalı olduğundan utanıyordu
röportajı yapan gazetecinin gözleri
hani o 'be ablası iyi olacak inşallah'
diyen kadını aradı
ama bulamadı
belki daha hala izmir'de
torunlarının hayırlı haberlerini
bekliyordu
..................
hastanenin ücra odalarında
konuşuyordu taş kalpli
donuk gözlü insanlar
genelev gülüşü atıyordular
biri diğerinin kalçalarını çimdikliyordu
'ne diyor kız manitan
fıs fıs telefonda' bana da söylesene
......................
kuvözde yaşamını kaybeden çocuklar
izmir'e defnedilmeye giderken

[GooD aNd EvıL]

Küçük bir şimşek



bir şairin tabiatın yaratıcısına
verdiği brifingi
anlatan oratoryo
bir ara sezsizliğe büründü
toprağın çatlak yüzünde
çıplak ve çatlak ayaklı
bir sürü insan
bir sürü umutsuz insan
hiç kımıldamadan
gözlerini kırpmadan
öylesine kalakaldılar
ellerinde buğday taneleri vardı
geçen seneden kalma
şu anda
hiçbirşeye bu kadar
hasret değildiler
ve hiçbirşeyi
şu anda bekledikleri şey kadar
beklemiyordular
..................
karmaşık insanlar değildiler
ihtiyaçlarına isim konulamaz
değildiler
onları çözmek ve anlamak
zor değildi
koca bir topluluk
aynı şeyi düşünüyor
aynı şeyi istiyordular
........................