Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Bir Turnanın Kanatlarında
Gözlerin geceydi karanlığına karıştığımda
Yıldızların hep gözlerimde sabahladılar
Masmavi bir dünyam vardı
Ağına düşene kadar
…
Fırtınalar esiyordu şu körpecik yüreğimde
Sulu bir yağmura kesmişti gözlerim
Duyulmuyordu sözlerim
Seni gördüğümde
…
Yandığımda çağla yeşili gözlerinde serinlerdim
Sonsuza uzanan durgun okyanuslar gibiydin
Gözlerinden korkar, kederlenirdim
İçine yutacak gibiydin
…
Gülünce yanaklarında pembe çiçekler açardın
Arasında şakıyan serçelere dönerdim
Mutlu olurdum, sense hep kaçardın
Şaşkınlara dönerdim.
…
Hüzünsüz yüreğim parlak dolunaya dönerdi
Islak toprak kakardı vuslatımın tadında
Hayallerim, düşlerim uçup giderdi
Yeşilbaşlı bir turnanın kanatlarında


Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Bitirdin Sen Beni
Güzelliğin serdin
Gözlerime verdin
Yüreğimi gerdin
Bitirdin sen beni
*
Şu gönlüme girdin
Aşklarını serdin
Hayatımı derdin
Bitirdin sen beni
*
Tek amacım oldun
Hep sevincim oldun
İlk baharım oldun
Bitirdin sen beni
*
Kaderine yazdın
Sen sevdikçe azdın
Azdıkça da sevdin
Bitirdin sen beni



Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Bu Gece
Bu gece tek başıma
Kendimi dinleyeceğim
Tutkusuz bir yürekle
Baş başa...
…
Umutlu bakışlarınla
Başladın aşktan konuşmaya
Ayrılıksız kavuşmayı,
Ben istemez miydim?
…
Gözlerim yüzlerinde dinlenirken,
Al al kızarırdı kirazlar dalında…
Dudakların ıslak ve tutkulu
Bıraktı, kendini ölesiye alında…
…
Gözlerinin deniz yeşili düşer,
Düşer, karışır mehtaba...
Bir nar ağacı ağlar, yapayalnız
Tenha gecenin serinleyen koynunda…
…
Kaygılı bir gölge düşer gözlerime,
Soyunmuş, çıplak hatıralarda…
Bir vedalık hükmü olur hayatın,
Doğacak günlük umutlarda…
…
Çiğdemleri rüzgâr okşar seherde,
Sarkar, söğütler ırmağa her seferde
Ne sen uyudun, ne beni uyuttun,
Mehtaplı şu serin *******de…
…
Güz elmasına benzerdi yanakların,
Kızarırdı, soğuk havalarda…
Rüzgâr eserdi hafiften gözlerinde,
Ceylan yavrusuna benzerdin…
…
Ne ben kalabildim tek başıma,
Yapayalnız bu gece…
Ne sen rahat durdun, ne de uyudun,
Sessizce bu gece…



Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Bu Ülkenin
Çoktur, bu ülkenin seveni…
Bitip tükenir mi, hırpalayıp döveni…
Dert ve davaları zedelemekti,
Türkiye’ye olan güveni…
…
Gizli servisler çıkardı namludan cini
Dün vurdular, ülkemizde renkli bir güvercini
İhmal, ihlal ve hezeyan, biraz da feveran
Görmeliydiniz cini çıkaranların sevincini…
…
Sıkılan her kurşun, bir gizli servisin buyruğu…
Hiç fark eder mi onlara ölenin uyruğu…
Dönen yangın yerinde
Sıkışın istiyorlar Türkiye’nin kuyruğu
…
Çözüp salsalar de itlerinin ilmiğini
Yine de ibretle seyrederiz itlerin birliğini
Hazırız haddini bildirmeye biz,
Bir bahaneyle onlara kimliğini
…
Olsa da onların kimi tellal, kimi bezirgân
İçimizde öfkeyle büyümekte kin ve isyan
Şu deyyus Amerikan’ın işleri yalan, dolan
Dünya bilsin ki haritaları çizecek olan kan
...
Talanda, yağmada, yangın yeri Kerkük
Kana bulanmış her ten, her ten bir cana yük
Hiçbir Türk ölümden korkmaz
Olsa da düşman ne kadar büyük…
…
Tüm itler ürse de bu kervan yürüyecek
Düşmanın yaptığını, her dost görecek
Her şeye rağmen, konuğunu bu topraklar
Yine de şefkatle bağrında koruyacak…
…
Artık, bitsin bu pis yalanınız, bu pis hileniz
Topyekûn canı cehenneme gide kafileniz
Dinlesin hem dirileriniz, duysun ölüleriniz
Dünyayı nizama geldiğimizi bilesiniz



Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Çanakkale
Ya Rap Celal’inin kahrını tez elden aşır
Şu Çanakkale yenilmez ibretini taşır

Kutsal ruhların ayakları da ağırlaşır
Şu topraklar ezelden ebede sırlar taşır

Gelir, yedi düvelin kan kusan gemileri
Yiğitler dönmek nedir bilmez, hedef ileri

Zulüm kılıcı yakıp yıkar genç bedenleri
Çanakkale alır vermez, harbe gidenleri

Ateş kusardı zırhlılar hep mavi sulardan
Yardıma gelirdi ruhlar, kavi ululardan

En samimi dualar ulaşır analardan
İbret levhası tarihe Anafartalar’dan

Gelibolu’da yılmaz yiğitler göğüs gerer
İçer ecel şerbetini, şehitliğe erer

Şu türbeleri, şu uyanık yıldızlar bekler
Gök kubbenin altından saçılan nurlar ekler

Çanakkale hakikat ışıklarıyla dolardı
Binlerce canlar bu vatan uğrunda solardı

Şu âlem Türkün yüceliğini kucaklardı
Şehitlik şerbetiyle mutlu olacaklardı

Emelleri de gömülmüş, her yer mezar olmuş
Vahdet bahçesinde şu yatanlar şehit olmuş

Düşman emeli suya gömülmüş, hayal olmuş
Deniz, gök ve yer susmuş, yatanlar çok mesutmuş

Güllere sinmiş şehitliğin, senin kokundur
Çanakkale geçilmez, düşmana korkundur

Çanakkale hürriyetin ve özgürlüğündür
Tarihe şan ve şerefle yazılan gücündür




Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Çankaya Rüzgarları
Kavgada bile söylenmez
Eğer söyleyen insan ise
Karşıdakinin kutsalına
Dil uzatıp söverek eğlenmez…
…
Kastı ortada… Belli!
Tasarlanmış hem de planlı
Çocuk değil, yaşı en azından elli
Söylerken de çok heyecanlı
…
En insafsızından hakarete uğruyor
Bağır Kal’ın dudaklarında
Koca bir toplum, koca bir ülke,
Koca bir inanç, koca bir ilke…
…
Bağır Kal,
Dil uzatıyor Harem-i İsmete!
Tek başına aşağıya çekiyor
Seviyesini siyasetin
İnanların payına düşen
Bakın şu kısmete…
…
Tecavüz var,
Hem inanca hem de mahreme
Çankaya Rüzgârları eserken,
Söylenen küfürdür,
Söylense bile namahreme…
…
Biliriz ki, rahatlık yoktur
Bu dünyada Müslüman’a
Eğer, rahatsa bu insan
Şüphe ederiz onun insanlığından
…
Ufukta görünen fecir midir?
Bin bir çileden sonra
Gamzeli Şafak’la gelen ecir midir?
…
Ciğerlerine kadar çürüyen düzenin
Bu milleti kendi vatanında parya görüp üzenin
Allah belasını versin
Müslüman’ın ağlayan haline gülenin
…
Gurur ve kibir ehramları altında
Ezilen tağutlara acımayın
Gündemde kalmak için
Kendi kalesine gol atanlara
Dönüp bile bakmayın…
…
Bir yanda ekmeğe muhtaç insan,
Diğer yanda parayla şaşıran şişman
Bir yanda sistemin kodladığı aydın
“Ey Müslümanlar, işgal edildiniz”
“Günaydın…! ”



Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Çeker Giderim
Yüreğimi yaralama
Gönlünden ıralama
Ele güne karalama
Usanır çeker giderim
…
Kar yağar *******ime
Ben ayazında üşürüm
Sevda düştü güllerime
Sever de çeker giderim
…
Dünyada gülmedi yüzüm
Çeşme gibi akar gözüm
Sızar yaram, ağlar özüm
Küser de çeker giderim
…
Çağrına koşar giderim
Hem de uçar giderim
Varımı satar giderim
Coşar da çeker giderim
…
Merhem olsan şu yarama
Girmesin gurbet arama
Daha çok söz var ama
Susar da çeker giderim
…



Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Çevrenin En Sevilen Gülü
Sıkıntı, bunalım, çaresizlik ve stres
Sen bul bir yolunu, al rahat bir nefes
Şöyle adam gibi al karşına kendini,
Konuş, ikaz et ve hesaplaş bir heves
Yalnızlık hissinden kurtar kendini
Koru sağlığını yaşayarak hak dini
Korkularını yen, güvenin tam olsun
Asla eksik etme yüzünden sevgini
Yapacaklarına müsait zaman ayır
Ziyaret ederek sevdiklerini kayır
Nasıl dinlendirebilirsin ruhunu
Her önüne gelene diyemezsen, hayır
Senin helalinden gelir temin etmen
Hayatına renk katar, aksi inkâr
Mutlaka ailenle beraber olmalısın
Yaşamalısın hem mesut hem tatminkâr
Haftada bir de olsa çık kır, bayırlara
Tıkayarak kulaklarını benze sağırlara
Şükürle yönel ki kalbin pas tutmasın
Hiç uzak kalmasın elin fakirlere
Kır kabuğunu başkalarına fırsat tanı
İçindekileri keşfederek yaşa her anı
Hayatı bir bütün olarak kabul et
Elbette mazhar kılar iltifat ihsanı
Her zaman geniş tutmalısın gönlü
Budur huzurlu yaşamanın formülü
Ki hele bir de affetmeyi biliyorsan
Sen olursun çevrenin en sevilen gülü




Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Çilelerine Ektin Beni
Kayalarımda ceylanımsın
Ak sularımda mercanımsın
Yüreğimde ki hey canımsın
Çilelerine ektin beni
*
Ne bulanır, ne durulursun
Övünerek de, kurulursun,
Bir görünür, bir kaybolursun
Çilelerine ektin beni
*
Yüreğimi yaralamasan
Gönlünden ıralamasan
Boş yere de karalamasan
Çilelerine ektin beni
*
Elemlerdendi nakışların
Cefalardandı bakışların
Keklik gibiydi sekişlerin
Çilelerine ektin beni
*
Kar beyazıydı bileklerin
Kıpır kıpırdı yüreklerin
Gönüllerimi kandırırsın
Çilelerine çektin beni




Hasan Kocamanoğlu

[GooD aNd EvıL]

Daşkend
Daşkend, Daşşeheri
Türkün gadim Daşşeheri
İpek yolunun üzerinde ki
En güzel medeniyet şeheri
Daş dövürine gadar inilen
İnsanın dünyaya gelişi gadar var yaşı
Ozbekisdan’ın şimal şargında
Tiyanşan vahasında
Çirçik nehrinin sahilinde
Möhkem şeher: Daşkend
Defelerce döşman hücumuna maruz galıp
Dagılıp, yeniden dirilebilen şeher
Goynunda mugaddes şahslara yer verir
Gızgın dövüşlerle Ruslar seheri aldı
Sehere su yerine gan galdı
Ruslar Türkün izini ittirmeye
Abideleri, mescidleri yerle yeksan etdi
Daşkend ölü sehere döndü
Daskend türk halglarının gelbiydi
Daskend ayaga galgarak güç tabdı
Şeher türkün hoş geleceyinden haber verir
Özüne gayıdışı, dirçeliş şeheridir.
Başın üstünden güneş heç vaht eskik olmasın,
Daşkend!
Daşkend!




Hasan Kocamanoğlu