Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Cennet Meleği

dalmak günü geldi sevdanın mavi derinliklerine
usulca sokulan tatlı bir rüya karışınca
sarsıntılara
ve yavaş yavaş eskiyince
saçlarımı ağartan yıllarım...

her köşe başında sen varsın dememek yalan olurdu
tufanın kucağında gözbebeklerine sığınırken,
kalbi, çırpıntıdan, durmayı bekleyen
usulsüz nizamlarla yaşayan bir kaosum ben

bir dökülse dilinden, dediğin kelimeler yok gülüm
hangi mazimin esiriyim bilmiyorum
sabahlar birbirini kovalar ama
ben hala sayarım yerimde

gördün ya, gidiyorum iz bırakmadan
sen uyurken
perdesini çekmediğin pencerene gül bıraktım
ve aklının kabullenemeyeceği sevdamı
rüyamı çelişkilerimi valizime basıp
dönüyorum dünkü tertemiz aşklarıma,
orda bana gözyaşından yapılmış ev verecekler
-gönlü tükenenlerin yurdu orası-
orda ruhuma aşk
özlemime teselli verecekler...
ben pak edilirken kaosumdan
yine melek gibi kalacaksın yerinde
yine saklı duracak kalbinde
kapısından günah girmemiş
bütün cennetler.

(Perşembe,11.01.2001/01:05)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Çilem

Sıkıntılarım
Seni unutturmuyor bana,
Aşklarım
Yalandır,
Anılarım
Çıramdır,
Umutlarım
Susandır,
Yollarım
Yürüdükçe çıkıyor sana.

Feryadım
İçimde,
Duyanım
Köşemde,
Varlığım
Neşende,
Arayışım
Koştukça geliyor sana.

Ey sevdiğim, dursana!
Koşmam
Yetişmiyor,
Uçmam
Erişmiyor,
Yollar
Kesişmiyor,
Diller
Konuşmuyor,
Eller
Getirmiyor
Senin aşkını bana.

Ağlayışım
Tesellisiz,
Bakınışım
Çaresiz,
Bahçem
Çiçeksiz,
Ağacım
meyvesiz,
İsteğim
Geçersiz,
Bekliyorum
Ümitsiz;
Çilem dolmamış daha...

(1997)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Çocuklar

doğuşları gün ışığı
serinlik
gurur
neşe saçar ruhlara
körpecik çocuklar

sevgi yumakları dağlardan büyük
şenlikleri bayramlardan kutsal
çisil çisil güneş yağmurundan tatlı
kabahatlerinde masumlukları saklı
ay yüzlü çocuklar

yüreğim alevlenir
alevlenir
külüm üstünde hep yangınlar çıkar
kötülerin zulmü
beni maziye salar
bir kurşun yarası ikiye
ikisi sonsuza katlanır
kötüler yuvamı
hiç durmadan yıkar
ey cehennemin
çocuk katili sakinleri
çocuklarınız yaşasın ebedi!

ve gül yüzlü çocuklarım,
neredesiniz?
Cennet'in hangi köşesindesiniz?

yaşarken kurtulamazsınız onlardan,
ölünce hiç! ...

özümden kopup giden
topraktaki çocuklar,
melek çocuklar!

(Cumartesi,17.07.1999/00:25)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Çöl Şarkısı

Sessiz gemi vuramazsın limana,
Susuz çölden ayrılırken kuraklık,
Ruhum erse Ahiret'in çağına
Reddedemem bu gerçeği bir anlık.

Sabredemem kuşlardaki hürlüğe
Sokaklarım sis içinde inlerken,
Revasın sen, ey toprağım, düzlüğe!
Rengi koyu bayrakların yanarken.

Simsiyahtır görüntüsü gecenin,
Sırlı mıdır her adımı bulutun?
Rağbet etmem 'gel' sözüne ecelin,
Rayihası 'gül' olamadan tabutun.

Sıyrıl artık şu durduğun limandan,
Serseri ki o kurşunlar utansın,
Rıhtım rıhtım sonbaharın ardından
Rüyamdaki çöl şarkısı susmasın!

(Pazartesi,15.12.1997)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Deniz Gözlerin

Ve yine dalgalar sarsar bedenimi, rüzgarım sensin, ellerin nerede?
Çisil çisil düşerken damlalar göklerden yüreğime
Yerler kayıyor ayağımın altından, benim denizlere mahkum olan,
Deniz gözlerine...
Hani gül kokusuyla buğusunu bıraktığın tebessümün?
Sen yoksun, ay canım, ellerin nerede?
Ölüm kutsaldı bana, sensiz resimler de mat,
Cihangirler fethi bıraktı, köpürmüyor artık kısrakların gövdesi,
Şimdi kızıla boyandı gökyüzü, deniz kızıla,
Renkler neden kararıyor gözümde?
Neden gülmüyor bebekler?
Bilemedim mi sandın adımlarının ayrılıkla nişanlandığını?
Esirler özgürlüğü sarsın,
Çiçekler rüzgarla açsın,
Duyguların gemin olsun, sevda limanına sür beni,
Ben tebessümü güllerde bir de dudaklarında,
Bahar sandım, hayalinmiş çiçek çiçek açılan,
Çocukların ıslıkları...
Kızıl tanyeri...
Mahzununum mevsiminde,
İnci inci dişlerin sarar mahzun çehremi, hüznüm bahtiyar...
Her yerde bahar...
Çocukların ıslıkları...
Kızıl tanyeri...
Yerler kayar ayağımın altından, benim denizlere mahkum olan,
Deniz gözlerine!

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Devinim

-Bir nefes mutluluk, gülüşün,
Ruhumu mest eden sıvazlama.-

yalnız, beni bu ıssızlık sıkar
karanlığımda kaybolmanla...

bir iğne batar tenime
vücudum büsbütün titrer

sazlıkların kuş konan bucağında mısın
fakat benimle tebessümün

terazideki ağırlığım hüznümden değil
gülüşünden
ben senle örgülüyüm

her karmaşıklık gözlerinde biter
başımı çevirince hislerim
dağınıklık

şekillerin kirlendiği devinimdir
hiçbir manası keşfedilemeyen
hayat

hayat/benim gibiyse anlamsızdır/
seninkilerden gülüşlere muhtaç

şiirlerim kadar sessiz ve isyan dolu
bulanık ve somurtmuş
diğer yandan
mutluluğuna köle olmaya umutlu

(Cumartesi,18.09.1999/00:45)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Dilin Yıkar

dur, yapma! orda güzellik var,
dilin o duvarı yıkar
kristal yataklı gönlüm tuz buz ve tuhaf
tutsan elimi ne yazar ki af dilemek için
harabende eriyen toprağım...

kalbimin direği söküldü yerinden
parçalandı kayboldu
insafsız mı desem çok mu ağır
ruhum sırtını ne duvarlara dayamış
derdimin taşları kabarır ta derinden

masal bitti çocuk uyandı ve masum
çiğnenen toprağın ne anlamı var
kaç dilenci çaldı da kapını bana benzer
savruldu nefesinle tüyden gönülleri
dur dedim yapma orda güzellik var
var olan her şeye senin kinin mi var

ağzından zehir akıyordu
gözlerin mezar taşı
gövdemi kaskatı ve bir esir hissettim
ben sevginin elindeki sevgiden bir çiçektim
sildin

tutsan elimi ne yazar ki af dilemek için
insafsız mı desem çok mu ağır
dilin o duvarı yıkar

(Salı,21.09.1999/01:56)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Doremifasol

OMK-RMK
-Kalk da gidelim bu yerden
Bizi tutacak el kalmamış-


uykuyu unutan gözlerinle
çıkınca sabah karşıma
benim gibi bitap
ve umutsuz

güller varmış bahçelerde solmayı unutmuş
güler açarmış bülbüle bülbül sarhoşmuş

gün geçer bülbül öter sonsuz bahara
gün geçer bülbül öter sonsuz bahara

her gül bülbülü öldürür sonbaharda
her bahar acı çeker bülbül art arda

masallar vardı ya arkadaşım
hani ölümle biten
biz de öldük

deniz mavisi gözlerin nerde
ayakların yerdeydi
başın gökte
hayır
bu bizim masalımız değil
bizim masalımız olmasın
biliyorum
beraber yaşadık tufanı
sevincimiz alıp başını götürürken
birden
akıttık kanımızı yüreğimizden

şimdi sen niye bana bakar durursun
vakit geldi solma bir daha
bu baharda
anbean gözlerin fırtına
bedbin

mutluluğu istiyorsan yolun başına geldin
bilmiyorum bilemem beni unutur musun artık
beni ağlatmadan hemen yola çık
ölemedim
bari sen gül
en yakın zamanda al beni de götür

uykuyu unutan gözlerinle
çıkınca sabah karşıma
benim gibi bitap
ve umutsuz
ve gülünü kaybetmiş

(Mayıs-Eylül 1999)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Döngü

dünyanın sonunda
ince sesleri biter
aşk şarkıları söyleyen kızların,
yıldızlara koşa koşa,
silik varlığımı terk edip
kainata karışırım.
yüklü, ağır ve masum,
evren dolusu aşklarla yaşarım.
her bir nağmesidir dünyaya gelişim,
ince sesli kızların.

(Çarşamba,22.12.1999/01:35)

Rıfat İlkaya

[GooD aNd EvıL]

Dünya Ruhumda Değil

seni özlüyorum
deli rüzgarlar eser de yüreğimden
derdimi kimseye söyleyemem
kurşun dökülmüş kalbimin
ve gasp edilmiş emellerimin
soğukluğuyla
bir böcek gibi ezilmiş
umutlarımla özlüyorum
çocuk bahçesi gözlerini

dünya ruhumda değil

zehirlenmiş sığınaklarım
tutsaklığında
kirası ödenmemiş aşkların
hacziyle karşı karşıyayım
zaman paspas olmuş ayaklarımın altında
ben onu çiğniyorum o beni çiğniyor
bodrumdan çatıya kadar moloz dolu evim
ve çöp bidonumda saygısız kelimelerim şiirlerim

dünya ruhumda değil

sen yoksan
yoksan eğer fani vitrinlerde
keçi kıran iklimlerinde
namus zimmetlerinde
ben var mıyım acep
güzel resimlerde
ben kayboldum gözlerindeki alemde
ve adressiz denizlerde

dünya ruhumda değil

başımdan belime değin seninim
al
al; gözlerim sözlerim ve kalbim sana emanet
aşkın ateşiyle devrildiğinde yasaların
o anda al beni ruhunun kapısından
maddem senin manam senin

dünya ruhumda değil

(Cuma,02.07.1999/16:06)

Rıfat İlkaya