Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Ermedi Aklım...!

Yazmadın adımı, bir tek gününe,
Bir ben kaldı bende, içimde saklım…
Uymadı bu fikrim, dönüş yönüne,
Sen nasıl furyasın, ermedi aklım…

Ne ondan ne senden, yüzüm gülmedi,
Yoruldum sevmekten, değer bilmedi,
Bu cana bir türlü, hayat gelmedi,
Sen nasıl hülyasın, ermedi aklım…

Başımı döndürdün, pervane oldum,
Aşkından akılsız, divane oldum,
Değiştim sayende, zamane oldum,
Sen nasıl rüyasın, ermedi aklım…

Gönlüme yıkılmaz, tahtını kurdum,
Peşinden yılarca, koşturdum durdum,
Uğrunda zavallı, kalbimi yordum,
Sen nasıl deryasın, ermedi aklım…

Yüzünde gül açar, gül sende solar,
Nicesi sen diye, saçını yolar,
Aşk ile koklasam, muhabbet dolar,
Sen nasıl fulyasın, ermedi aklım…

Bir yüzün cehennem, bir yüzün cennet,
Bir yüzün sükûnet, bir yüzün cinnet,
Bir yanda sevdasın, bir yanda lanet,
Sen nasıl riyasın, ermedi aklım…

Herkes senin için, üç günlük diyor,
Sevdana kapılan, ziyan ediyor,
Üstünden bir mecnun, geldi gidiyor,
Yalancı DÜNYA sın, ermedi aklım…

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

G i d i y o r u m.....! ! ! ! ! !

Bam telime dokundu, yine bu gaddar hayat,
Bilinmezlere doğru, savruldum gidiyorum…!
Avutmuyor gönlümü, bahanelerde bayat,
Bir girdâbın içinde, kıvrıldım gidiyorum…!

Dört bir yanım ihânet, vefânın eli bağlı,
Bahtımın yazısına, küskünüm gidiyorum…!
Hükmetmiyor adâlet, mazlûmun dili bağlı,
Çözemedim dengeyi, suskunum gidiyorum…!

Gündüzüm gece gibi, *******im yok zâten,
Uykusuz gözlerimi, doldurdum gidiyorum…!
Gülüme hâzan değdi, elimde kaldı diken,
Artık hayalimde yok, soldurdum gidiyorum…!

Çıksın biri desin ki, benim hakkım var sende,
Alnım açık, başım dik, yüzüm ak, gidiyorum…!
Mâzideki her günün, yorgunluğu var bende,
Söylemedim kimseye, susarak gidiyorum…!

Nefsime hoş gelene, uydurmadım bahane,
Yalan yere bir yemin, etmedim gidiyorum…!
Kötü lazımsa benim, herkes olsun şahane,
Hiç kimseye kin nefret, gütmedim gidiyorum…!

Adam gibi bir adam, olmaktır hep emelim,
Türlü türlü bedeller, ödedim gidiyorum…!
Kağıtların üstünde, fikriyâtım amelim,
Selâm olsun dostlara, söyledim gidiyorum…!

Kalem tutabildiysem, şair oldum demedim,
Şiir yazmak adına, çalıştım gidiyorum…!
Ağzımdan çıkan lafın, hiç birini yemedim,
Kader ile toz duman, karıştım gidiyorum…!

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Garip Ölen Aşk....!

Öldürdük aşkları, bir ceset kaldı,
Duygular firari, nerde gülen aşk..
Hazin bir romanda, nihayet kıldı,
Ruhsuz bir bedende, garip ölen aşk..

Yürekler erkini, maddeden aldı,
Samimi sevenler, hüznüne daldı,
Çıktı bir hayırsız, namazın kıldı,
Vefasız gönülde, garip ölen aşk…

Umutlar yok olup, hayale bindi,
Sahtekar bakışlar, gözlere sindi,
Nefretler çarpıştı, sevdayı yendi,
Bir savaş içinde, garip ölen aşk…

Akıllar kırmızı, bir güle kandı,
Eldeki o güle, bülbüller yandı,
Alan el mânalı, veren yavandı,
Yalancı bir elde, garip ölen aşk…

Şirin’in düşüne, dağlar delindi,
Leyla’sını Mecnun, çölde dilendi,
Aslı’da o Kerem, acı bilendi,
Zamâne yürekte, garip ölen aşk…

Uğruna nice can, toprağa girdi,
Krallar sultanlar, diyetler verdi,
Mücevher vâriyet, sana esirdi,
Pul oldu değerin, garip ölen aşk…

Kimsenin târife gücü yetmedi,
Bu canı vefâsız söküp gitmedi,
Daha biz ölmedik çağın bitmedi,
Sen bur da bâkisin, garip ölen aşk…

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Gel artık aşk….!

Yeter artık,
Dolaşıp durma
Yorgun yıllarımda..
Siyah elbisenle
Gezinme artık….
Kirletme daha fazla kendini…
Yıldızın düşmesin yüreğimden….

Ay hilalin de şimdi…
Bugün son…
Yarin on dördü….
Yine gece dem vurur,
En karanlık vaktinden…

Unutma ki karanlığın;
En zifiri saatinde şafak söker içinden….
Tan ağarmadan gel istersen ….

Güneş doğar zift erir,
Bulaşınca hayata,
Soyutlanır bütün renkler…..
Resim kalır siyah beyaz ….
Duvar ağlar hüznünden………

Gel artık aşk….!

Şafakla birlikte,
Ayaklanıp başkaldırayım ben….
Ve, güneşin bütün renkleriyle,
Zift bulaşan tablolara,
Hayatı çizeyim yeniden….

.....Gel artık…………! ! !
………Bendeki duyguların ölmeden;
...................Ve, yokluğunun belası gelmeden…....!

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Gelmedin.....!

Küsmelerin güz gibiydi,
Kapılıp deli fırtınalara, çeker giderdin…
Çırılçıplak, anlamsız kalırdım ardında...
Ayrılığın derinliğine düşerdim...
Karakışlar çökerdi üzerime,
Üşür,
Titrerdim….
Ölüm, bu olsa gerek derdim….!
Ümitlerimi, hayallerimi bahara bırakır,
Seni tekrar, umutla beklerdim,

Gelişin bahar gibiydi,
Tomurcuk olurdu bir merhaban,
Tekrar yeniden yeşerirdim…..
Dallarıma seni dizer,
Booy booy filizler sürerdim….
Sayende nefes alır, anlam kazanır,
Dallarıma neşeyle meyveler dizerdim…..

Yaza merhaba derdim…
Kavuran o sıcak sevdan gibiydi,
Susadıkça aşka bilenirdim….
Vurdukça güneşini yakardın,
Yangınına belenirdim….
Güz gelsin istemez,
Zamana direnirdim…..

Yine çattı o mevsim…
Sen sarardın hüzünlendim,
Yine gelecekmiş gibi son kez gidişindi,
Çırılçıplak kaldım şimdi….
Kar yedim, boran yedim, direndim,
Bahar geldi merhabanı bekledim….
Gelmişti umudum, özlemim….
Gelmedin….
Bahar geçti yeşermedim,
Yaz geldi kavruldum,
Dallarımdan kurudum, devrilmedim,
Sen gelmeden güz geldi,
Umudumu yitirmedim…..

Bekledim…
Ve bir sabah acılarla ürperdim….

Özüme bir balta değdi,
Direndim….
İçimdeki umutlarla,
Sevdam ile, feryadınla, devrildim….
Dallarımı ayırdılar gövdemden,
Ölmedim….
Doğradılar paramparça,
Ateşlere attılar,
Yandım, yandım ama direndim….

Dumanımda hasretler tüter şimdi
Yandım, bittim, küllendim….
Özümde ki yine sendin….!
Ben, bunu hiç hak etmedim….!

Dumanımı yeller aldı götürdü,
Savrulur küllerim, yine sana doğru…
Bâri yağmur olda gel,
Gelişini özledim…..

...Sen de iyi biliyorsun ki;
……..Ben,
............ Bir tek seni sevdim…….

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Git_me......!

Demek gidiyorsun…!

Son kez göreyim demişsin;
Ben de yine,
……….kıramadım..
………….Çıkıp geldim………

Gelmeyecektim aslında,
Yetmiyor ki gidişine mecalim………..

Görmüyor musun…?
Daha bir anons sesinde;
……Yüreğime düşen velvele….
………….Sanki yedi şiddetinde ki zelzele……

Daha sen çıkmadan bu şehirden;
Saatler gebe kaldı hüzünlere……..
Hayalin yapıştı,
Kömür siyahı sevmelere….!

Kim gidiyor sandın……..?

Kim ….?
Sen mi.. Yoksa ben mi….?
Şimdiden kimin gideceği belli değil mi….?

Kim çok seviyorsa….!
O gidiyor… O çekiyor….
Hasretin en acı yanından….

Kim çok seviyorsa…!
Hep ona düşüyor zaten…!
Nasibini almak ayrılıklardan……..

Kimi çok seviyorsam…!
Hep O incitiyor zaten yüreğimi….!
En hassas yanından……

Vakit geldi artık…..!
Haydi git….!
Otobüsün ayrılıyor perondan…

Haydi git utanıyorum….
Gözlerime hakim olamıyorum……
Pakette bir yolluğun var;
Bunu da al yanına, unutmadan…..

Acıdır biraz belki tadı ama….!

Acıkınca atıştırırsın aşk molalarında…..

………………V e b â l___Y a n ı n d a n…………!

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Gönül Bahçesi..!

Kuruttu gönlümde, zümrüt bahçeyi,
Küstürdü cihana, zalim bahçıvan…
Baykuşlar ne bilsin, bülbül lehçeyi,
Kar düştü goncaya, yükselir şivan…

Yaprağa umuttur, sabah çisesi,
Esince sam yeli, ecel busesi,
Zerrece rahmetten, yoktur hissesi,
Kor güneş vurdukça, nice can revan…

Bir günlük hayattan, bezmiş kelebek,
Arının yüzüne, gülmez bir çiçek,
Gözüken harabe, vahim bir gerçek,
Sararmış her yanı, solmuş tüm elvan…

Tenine el değmez, toprağı yasta,
Duvarı yıkılmış, yok ki bir usta,
Körpe servileri, çürümüş hasta,
Kuş konmaz dalına, viran ki viran…

Ey olmaz derdine, yokmudur hekim,
Perişan haline, ağlamayan kim,
Elbet bu hesabı, sorar bir hâkim,
Sabreyle sen gönül, kurulsun divan…

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Gördüm

Bu ne muğlak bir mekan,
Sevgide hüsran gördüm.
Gönül tezgaha çıkmış,
Pazarda buhran gördüm.


Gizler temiz ve durgun,
Açıldım Allah Kerim.
Sandalım sağlam ama,
Deryada tufan gördüm.


Ahde sadık kalarak,
Ektik biçtik bir gayret.
Umut meyve verecek,
Hasatta hazan gördüm.

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Göze Vuruldum...

Güzelim diyerek dikmiş başını,
Şu gelen vicdansız kıza vuruldum.
Kaldırıp bakınca hilal kaşını,
Cehennem ateşli, göze vuruldum…

Boyuna bak hele, saçları ipek,
İşvesi aklımı etti bir köçek,
Hayal mi der iken, geldi ki gerçek,
Ay gibi parlayan, yüze vuruldum…

Yakıyor cihanı zarif endamı,
İstese öldürür inan adamı,
Seslendim gözüme alıp idamı,
Efendim, diyen o söze vuruldum…

Bir güldü güneşler doğuyor sanki,
Doldurdu sevdayı bardağa sâki,
Gel dedim bu aşkı kılalım bâki,
Bilmem ki deyince, naza vuruldum…

Havalı bir selam, tebessüm ile,
Başımı döndürdü selamı bile,
Oturup karşıma, geçince hele,
Gavurun verdiği, poza vuruldum…

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Gücüm Yetmez ki...!

Deli bir bakışla, tetiği çeksen
Kurşunu sıkana, gücüm yetmez ki…
Söndürmez sineyi, denizi döksen,
Ateşi yakana, gücüm yetmez ki…

Manası olmuyor, aşkı sorgunun,
Kaçmakla çaresi, yok bu olgunun,
İçime dolup da, taşan duygunun,
Bendini yıkana, gücüm yetmez ki…

Sevdası komutan, kalbim neferi,
Sen diye attıkça, tükenmez feri,
Göz ile vurduğu, keskin hançeri,
Bağrıma sokana, gücüm yetmez ki…

Ne kadar görsen de, yine el gibi,
Yürekler sarılmış, iki tel gibi,
Baharda çağlayan, coşkun sel gibi,
Gönlüme akana, gücüm yetmez ki…

Ezelde yazılır, kulun kaderi,
Gelince yaşanır, zamanı, yeri,
Mevla’dır tek bilen, hayrı ve şer-i,
Bahtıma çıkana, gücüm yetmez ki…

Metin Yıldırım