Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Bıkmadın mı

Bıkmadın hâlâ bırakıp gitmekten
*******i gelip sabah gitmekten
Bıktım ardından yaşlar dökmekten
Bıkmadın hâlâ bırakıp gitmekten

Goncalar vardı gül yanaklarında
Masum tebessüm al dudaklarında
Gönlün hicrana kul sokaklarında
Bıkmadın hâlâ bırakıp gitmekten

Yüzün önünde yaşlı gözlerimin
Yollara düşen âşık sözlerimin
Kârı olmadı vuslat tezlerimin
Bıkmadın hâlâ bırakıp gitmekten

Geceye hasret sabah zor geçmekte
Gönül bu kendi inanıp seçmekte
Güneş görünce zehirler içmekte
Bıkmadın hâlâ bırakıp gitmekten

Dinlerken çalan o saza vurgundur
Gönül dermansız, sözlere vurgundur
Şafak dillenen niyaza vurgundur
Bıkmadın hâlâ bırakıp gitmekten

Gariptir gönlüm susmaktır çaresi
Kapanır senle ne çoktur yaresi
Toplanmaz olur sensiz bir paresi
Bıkmadın hâlâ bırakıp gitmekten

Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Bırak Ayrılığın Ellerini

Bırak ellerini ayrılığın
Bu hasret bitsin
Yüreğime çöken şu sensizliğin var ya
Hadi bırak,
Bırak gitsin.
Gökyüzünün bütün damlaları saklanmış
Ufacık bir seste damlayacak
Öylesine hassas ki gözlerim
Bir nefes bile sana benzese
Hemen ağlayacak.
Kelebekleri görmüyorum
Etrafta uçuşan hep sinekler
Bırak şu ayrılığın ellerini
Bırakmazsan, gelmezsen eğer
Beni bitirecekler.
Bırak ellerini ayrılığın
Bu hasret bitsin
Yüreğime çöken şu sensizliğin var ya
Hadi bırak,
Bırak gitsin.

Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Bırak Öleyim

Yüreğimde küllerden dünler
İçinde hep seni saklar
Yandıkça yandı bedenim
Bir türlü bana getiremedi
Kahrolası uzaklar.

Depremler çatırdamıştı göğsümde
Bir yerler yıkılmış, yükselmiş harabeler
Oysa filizlensin diyeydi kör tomurcuklar
Bunun için her şey sen olmuştu.

Ne izi kaldı, ne sesi türkülerinin
Bir masum bakıştı tek yaptığın
Goncamsı gülümsemelerinin ardına
Bilinmezdi ki bir ayrılığı sakladığın.

Sevinsin mahzun yüzün ardındaki gerçek
Tırnaklarının izi silinmez oldu yüreğimde
Nasıl aldandım Tanrım, nasıl
Hiç belirti olmaz mıydı gözbebeğinde.

Şimdi mahzun olan benim
Bana bıraktın tüm mahcubiyetini
Bari sevdamı bıraksaydın da öyle gitseydin
Alıp kemiğini, etini.

Köşkler hazırlamıştım gönlümde sana
Sensiz köşkü neyleyim
Madem gelmeyeceksin artık
Bırak kendi köşkümde köşksüz öleyim.

Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Bilirim

Bilirim
Her açan çiçek
Benim gülüm değildir
Ne her başlangıç ilk
Ne her son ölüm değildir.

Bilirim
Uzanan her dal
Ondaki kol değildir
Gidilen her yol ne gidilecek
Ne de dönülecek yol değildir.

Bilirim
Her kavuşma vuslat
Her vuslat kavuşma değildir
Kalbin heyecanla titremesi
Bilirim
Alışma değildir.

[GooD aNd EvıL]

Biliyor musun

Biliyor musun
Ayak sesini duysa kalbim
Bir başka çarpıyor
En güzel tonları sürünmüş
Nağmelerle bezenmiş sesini duyduğunda
Başı dönüyor kalbimin
Sarhoş oluyor.
Biliyor musun
Gözlerini görse gözlerim
Çiviler çakılıyor bir yerlere
Başka yönler yasaklanıyor
Başka şey yokmuş gibi dünyada
Sadece
Gözlerine bakıyor.
Biliyor musun
Saçların dalgalansa hafif bir rüzgârda
Kalbime kasırgalar doluyor
İçim eriyor
Parmaklarım
Hep “Okşasam! ” diyor.
Biliyor musun
Dudaklarına yaklaşsa dudaklarım
Güller tek renge bürünüyor
Ciğerlerim kokunla kendinden geçiyor
Dudaklarım büzülüyor
Şu fani dünyada
Hiç değilse bir defa
“Öpsem! ” diyor.
Çok kötüsün
Biliyor musun
Ne yaptın vücuduma bilmiyorum
Her hücrem
Gönlüm gibi seni istiyor
Sen hâla gelmiyorsun.

Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Bilmeyiz

Yaratan’ın emriyle gelir,
O’nun bir emriyle gideriz
Vademizle birlikte yaşar,
Hep vademizle bitmez miyiz?

Zamanı gelince hep ağlar,
Giden olunca kara bağlar
Bizimle gelir yapılanlar
Gidecekleri de bilmeyiz.

Gerisi boş, ne mülk, ne de mal
Bir çorap bize olur hamal
Çoğumuz birer hantal çuval
Neden boşmuşuz hiç bilmeyiz.

Ne mutlu Gül koklayanlara
Aşkı kurtçuğa duyanlara
Alevlerden yanmayanlara
Bir selamı bile bilmeyiz.

Dualar hak edenle olsun
Kavuşanlar rahmetin bulsun
Yanaklarına Gül dokunsun
Ne olduğun bile bilmeyiz.

Yaratan’ın emriyle gelir,
O’nun bir emriyle gideriz
Vademizle birlikte yaşar,
Hep vademizle bitmez miyiz?

Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Bilmez

Ayrılık acısı içimde bir köz
Yakar kendisini, sönmeyi bilmez
Labirentler gibi bırakıp bir iz
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez

Hep onun yüzünden, şu garip halim
Kalmadı ömrümde, başka melalim
Yüreğimde bir aşk, yakarak zalim
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez

Sesinden başka ses, duymaz sağırdım
******* yetmedi, gündüz bağırdım
Haykırdım, ağladım, onu çağırdım
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez

Gördüğüm tek oydu, gözbebeğimdi
Gülüm, bülbülümdü, kelebeğimdi
Aşkım ışığıydı, o meleğimdi
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez

Ne su içer gönlüm, ne sevda çeker
Yangına aşıktır, ne yapsın kader
Bu nasıl gidiştir, gitmekten beter
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Bilmezsin

Ne söylesem sana, nasıl anlatsam
O kadar dil döktüm, sevmek bilmezsin
Sivri diken olup eline batsam
Kızıp da yürekten sövmek bilmezsin.

Desem ki güzelsin yok sana benzer
Dereler çağlatır sendeki gözler
İstese bilirim ne güller dizer
Sevip de gönlünce övmek bilmezsin.

Usulca kalkarsın öyle oturup
Hayalinde olsun bir dünya kurup
Aşk ile vuslatı bir bir yoğurup
Gayrete gel desem evmek bilmezsin.

Karşında durarak kızdırsam seni
Arzuhalcilere yazdırsam seni
Ruhuma imbikten sızdırsam seni
Öfkeyle kükreyip dövmek bilmezsin.

Garibim aşk ile gezer dururum
Gönlümle uyumlu köşe bulurum
Kapar gözlerimi senle olurum
Başından bir türlü savmak bilmezsin.

Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Bilseydim

Bilseydim,
Bilseydim bakmazdım güzelim gözlerine,
Kendimi yakmazdım...
Bir ömür diyerek, bir ömrü bekleyerek
Umutlanmazdım.
Bilseydim,
Bilseydim baharı yasaklardım gönlüme,
Bir an önce unut derdim...
Ardından ağlamak yerine,
Eskiden olduğu gibi boş boş gülerdim.
Bilseydim,
Bilseydim gidecek bir dalga olduğunu,
Hiç sever miydim denizi?
Takip eder miydim hiç
Gönlümü çağıran ayak izlerini.
Bilseydim,
Bilseydim sonbahar gözlerime yerleşecek,
Ardından yaprak olup dökülmezdim...
Öylesine sever görünmüştün ki,
Avuçlarıma ayazlar bırakacağını bilemezdim.
Bilseydim,
Bilseydim bir gün vedâlaşacağını,
Elvedâyı yasaklardım...
Sözlüklerden bulup vedalara
Gözyaşlarımdan kurşunlar sıkardım.
Bilseydim,
Bilseydim seni bu kadar sever miydim,
Beni sevdi der miydim hâlâ gittiğin yollara bakıp,
Yarım yamalak bir ağızla
Belki, belki gelir der miydim…

Turgut Uzdu

[GooD aNd EvıL]

Bir Adam

Boynu bükük,
Solmaya az kalmış bir çiçek,
Son damlalarında gözyaşları
Adımlar sonu saymakta:
Bir adam,
Bir köşede oturmuş,
Yalnızlığına ağlamakta…
******* karanlık,
Şimşekler gözyaşı dolu
Çaresiz pişmanlıklar avuçlarında sımsıkı.
Bakışlar gelecek birini aramakta,
Adam,
Bir köşede oturmuş
Yalnızlığına ağlamakta..
Korku dağları aşmış!
Ya gelmeden gitmek,
Ya da gelir gelmez gitmek...
Mutluluk doyasıya sarılıp saçlarını okşamakta
Adam,
Bir köşede oturmuş
Yalnızlığına ağlamakta.
Kader bu pişmanlıklar,
Çaresizlikler değiştiremez yazgıyı.
Gelenler gidecek de,
Gidenler gelemez olmakta...
Adam,
Bir köşede oturmuş
Yalnızlığına ağlamakta.
Bir ayak sesi duyulur birden:
Kömür gibi gözleri siyah,
Güller açmış dudaklarında başka bir yalnızlık
Adama sevgiyi uzatmakta...
Adam,
Bir köşede oturmuş
Hâlâ yalnızlığına ağlamakta.

Turgut Uzdu