Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Marmara

Ohh! dedim
içime çektim göğün üzerine uzanan
marmaranın yeşilliğini
iyi oldu geldiğimiz dedim
görmüyordum denizi bayağıdır..
bakıyordum,
ama görmüyordum.

Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Martı

İyot sarhoşu
bir martı geldi pencereme...
Seni sordum ben de..
Ne konuşulur ki bir martıyla
şiir ve şehirden başka?
Sen ki,
şiirisin bu şehrin...

Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Mavinin Delisi

sesime vuran dalganın
öte yanından geldi
mavinin delisi.
ve ne güzel ölümmüş ki
bu yalnızlık;
denizi bile vazgeçirmiş
kıyıların en güzelinden..
şimdi
gün ışığı dalgalarını
gömmüş sulara,
bekliyor lodosun
poyraz olmasını..

Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Metamorfoz

Sesler boğuşuyor.
Yeryüzü,
yerinden sıkılmışçasına
atılıyor kollarına
beyaz taçlı kraliçesinin.
Fırrr--döndü!
Bileniyor yaşlı dişlileri
zamanın;
sahi,
en son ne zaman vurmuştu
saat onikiyi?
Gülünecek halimizle
geleceğimiz
sıradan,boş bir müsvedde...

Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Mutluluk

ben,hep güldüm ama
hiç mutlu olmamışım.
şaşkınlığına ver çocukluğumun,
zamansız,yersiz öpüşlerimi..

Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Nazire

Yıldızlar
bu gece yağmayın sakın
kalkıp gideceğim diye...
Belki siz
-göremediğinizden olacak-
beni yalnız sanıyorsunuz bu gemide.
Ama
biz daha fazlayız
sizin olduğunuzdan
ve sandığınızdan.
Işığımız da
yetecek elbet bir gün
karanlığa isyan etmeye.
Belki ben
okşayamayacağım
inanmış yüzleri,
yine de varlığımın hatrına
yakacağım bu ateşi.

Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Nevbahar

su birikintisine iştahla dalıp,
baharı müjdeleyen
şu pervasız iskete kuşuna bak hele..
nasıl da güneş saçıyor kanatları! ..
böyle tadılırmış hayat demek..
bir isketenin kanadında göreceğimiz varmış
nevbaharın güzelliğini..

Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Nisan

Yağmura kesti yine hava..
Islak pırıltıların içinden
bir el uzanıyor yüzüme..
Nasıl da çocuk,
nasıl da sevdalı dokunuşu..
Alıyorum eli avuçlarıma,
sımsıcak bulutlar sarıyor dört yanımızı,
yaklaşıyor elini uzatan,
toprak rengi gözleri görünüyor önce,
ardından susuz,çatlamış dudakları..
Sarıyorum muhtaç bedeninden;
uçsuz bucaksız bir orman oluyorum gözlerinde;
ve yapraklarımın duasıyla getiriyorum
gecikmiş yağmuru güzelliğine..

Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Oğlum`a

Sen, oğlum Deniz,
daha doğamadan anandan üryan
doğuruyorsun bana güneşleri..
Ala kor bir kuşağız ama biz
balmumundan gözlerimizle,
aramıyoruz aydınlığı,
dalıyoruz boşluklara;
çağıran seslere, ağlayan içlerimize
aldırmadan kapılıyoruz bilinçsiz ereklere..
Sen, sen ol oğlum Deniz,
dört açılsın gözlerin, yüreğin
yaşamının her deminde..
Sevmeyi de bil hayatı
uğruna savaşmayı da,
ola ki büyürsen yanılıp
günün birinde...

Özkan Özdoğan

[GooD aNd EvıL]

Okyanus

En son
seni balık ağlarından çekip
çıkardığımı hatırlıyorum..
Şaşkınlıkla,
biraz da isteyerek
maviye atmıştın hani kendini..
Kırılan güneş ışığı
yolunu şaşırtıp da
çekmeseydi seni açığa
nasıl bulurduk birbirimizi?
Pul pul olmuş gözlerinle
tuz yarası ellerinle,
uzanıp beni de çekivermiş,
ortak etmişsin meğer
soluksuz bir derinliğe...
Saçlarım yosun
gözlerim deniztaşı şimdi,
ve ben bir damlasıyım
'sen' dediğim
bu koskoca okyanusun..

Özkan Özdoğan