![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57910
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Aydınlanma
evin ruhu evin ruhu senin hayaletin Vicdan abla yatalak bir anneye tutsak senin kanatsız (bedensiz) melek kalbin, tığ işliyorsun içimizde ihtirasla bir geceye inanırız biz sarışınız gece mucize istiyor senden ihtirasının diri tuttuğu adeta ilerleyen bir at istiyor sarışınız; ne kadar da yakışsak gecenin kakarşısındaki mahcubiyetimize ihtiras, ak kirecin suda sönme sesidir nihayet gece mucize istiyor Vicdan abla sessizlik kendi ablalığına, iyiliğine katlanamıyor beyaz bir at eşkin gidiyor gecenin vicdanına evin ruhu, evin ruhuna şahlanıp yatışan bir deniz sesi dolduğunda alaca bir anın resmini çekiyor bellek; sarışın bir kadın rakı içiyor! Yatalak bir geleneğe tusak Zarif bir cumhuriyet tebessümüyle Yanan magnezyum kamaştırıyor Karanlığa gömmek için yeniden Soluk alıp veren şampanya rengi salonu O kısa aydınlanma anında Eşyanın yokluğundan yankılanan Salonda bir at kişniyor! salonda bir at kişniyor, beyaz Keskin bir kireç kokusu bırakarak genzimizde.
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|