|
10-29-2007, 09:18 AM
|
#1 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57915
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
AŞkin SerİnlİĞİnde BoĞ Benİ
AŞKIN SERİNLİĞİNDE BOĞ BENİ
bu şimdi yaz akşamın en tatsız saatidir. güneşkurusu hiç bir yolcu treninin uğramadığı istasyonhüznü bu şimdi benim sana yolum bağlıdır aşkın ırmak sanılan serinliğinde kendine çağlayış annemin gültadında kanadığı akşamdır. bu şimdi duvaksız beni toprak yerken yakaladığı yüzündeki telaş birden dallarından bütün yaprakların boşalması yağmurdur. sancıdır. üstesinden gelinmez bir başağrısı bu şimdi kurbağa bacaklı bir yazdır. akşamsız uzak kurmuşsa yuvasını kalbimize kırlangıçlar mekansızdır sır olmak. eriyen bulut. çözülen damla aşkın yüzünden yolunan aydınlık bu şimdi ellerini çözüp ayrılığa beni vurduğunda kanayandil annem elleri dağyası yüreği kartalçığlığı aşkı güzelleştiren telliturna bu şimdi birden uyanma hali çalan telefondaki kimliğibelirsizliğe biberin kızaran ucundaki taddir ilkyaz aşkı acı kekre ve iliğine kadar 'samış bu şimdi ayrılıkönü yakılmış bir sigaranın ilk nefesidir kentli oğlanların saksılardan kopardığı gülden damlayan kan yarim sevişmelerden artakalan buğunun yabanıl çıplaklığı adressiz postalanmış bir zarfta çürüyen pul bu şimdi akşamın alnıma bir izdüşümü yanıtsız sahipsiz yazın gizindeki nemin kurutulmuş resmi bu şimdi gitmek bülbül çıldırtan sabahın sisi solmuş bir insan yüzüdür ufukta silinen annem bir filozof benim aşkı koynunda dürülmüş mendil gelecekten değil daha çok geçmişten korkan bir türküdür annem benim cennetkuşu. süzülmüş kekik bu şimdi akvaryumda dolaşan bir oğulun boğulan gülümsemesidir bu şimdi beni de götür denilmesi gereken yerde dünyaya çarpan bir hoşçakal çığlığı sevgili beni yağmurun yüzüne as beni akşamın çürüğüne sar beni aşkın yelekcebine koy beni de götür... bu şimdi telefon kulübelerine sığmaz bir konuşmanın son anıdır bulutlar daha alçaktır turna sürüsünden ellerimizde büyüyen salkımsaçakdal kırlangıç yuvasıdır bu şimdi nereye gidiyorsun diyen bir serçenin canından düşen telek bu şimdi kıyısında durulan bir derenin içindeki çağlayanın kırdığı umut bu şimdi beni yolunun üstüne ser beni kanat... beni öldür... aşkın serinliğinde boğ beni
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|
|
|
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Threaded Mode