|
10-29-2007, 05:51 PM
|
#1 |
|
Aşmış Üye
 
Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57896
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
  Cinsiyet : Erkek
|
Bağlanma
Bağlanma
Varsam dedim varamadım Bir kararda duramadım Ben kendimi aramadım Yazık bana vahlar bana Devleşen içimin tedirginliği beslenir kuduran sancılarımla Bir kara duvardır gök çadırları Baharlar zulmetle kolkola gelir Bu yılan caddeler zehirli vitrin dolaşır kanımda bir ifrit gibi Nefsimin sırçası dolanır elde ne kırarım onu ne de korurum Köprüsü atılan ninnilerimle yıkıntılardayım tuzaklardayım Hangi rüyalardır sığınağımız Hangi köpüklere binmeli ruhum Sesimi biçen bu paslı dehlizden nasıl kurtarmalı damarlarımı Bir eteği tutmaz isem Köle cam satmaz isem Teneşirde yatması isem Yazık bana vahlar bana. Toprağa konuk olalı gölgem göklerin gözleri üzerimdedir Buzul yangınlardan alıp kalbimi bağladın alnının emziklerine Bir nazarla kırdın küreklerimi Buhar kıldın nefsin denizlerini Yollayarak hikmet kervanlarını donattın gömlümün dükkânlarını Aşıladın cibril emanetinden hantal aklımın kanatlarına Sesindir büyüten gözyaşlarımdan umudun bembayaz türkülerini Sohbetin bir rahmet bulutu gibi iner hasretimin tarlalarına Kazıdın putların sikkelerini Şimdi her yan celâl levhalarıdır Sesinin yankısı dinmez içimden eş olmuş kalbimin atışlarına Arkanda yürürüm gözlerim yerde sonsuz bir telaşla titrek ve ürkek Nisbet kokun gezer ciğer tahtımda zemzemle yıkanmış şehirlerdeyim Unuttum bilcümle anılanının o sensiz oluşan bölümlerini Her avuç su senin çağlayanından ve her lokma senle bereketlidir Guruplar ki mercan tarlalarındır Kuşların uçuşu adımlarındır İniler yağmurun darbelerinden tedirgin uykumun çelik telleri Yücelerden yücelerden gündüzlerden *******den sessiz dilsiz hecelerden sütler sağar gönlümüze Kelâm yağar gönlümüze Işık ağar gönlümüze Dağılan eczamı toplayan cihaz ruhumun gövdemi çağıran sesi Saldın külhanlara bütün bilgimi yüksek fırınlarda yanar geçmişim Erittin dünyayı zamanı sözü bir köpek derisi giysilerimi Sıyrıldım tüm yaban kuşatmalardan atarak canımı gölgelerine Bulutların nabzı kalbimdir şimdi yıldızlar konuğu mekânlarımın Gözlerin ne kadar yakın ye kesin dindirdi fitnenin şimşeklerini Zanların yıkılan mazgallarını bir ibret kentine döndürdü cezben Açarak bir çiçek denizi gibi can üfledin çorak alanlarıma Gör ne tek ve tenha bir ömür olur duymazsam içimde ayak sesini Hiç cevabım yoktur bükük boynum ve gözyaşımdan başka sorularına Ölümlerden korkar isem Gönül evi yıkar isem Ben bu yoldan çıkar isem Yazık bana vahlar bana
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|
|
|
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|
Threaded Mode