![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57913
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Ne zaman düşsem İtalyan çukuru misali girdaba
ellerini arıyorum uzanacak; beni kurtaracak ama hangi iklim hangi neden engelliyor bilmiyorum sen yoksun . İzmir’in güneşiymişsin gibi sevdim seni oysa yoklukların şehrinde içimize umut veren denizi bir de yeşil gözlerini düşledim olmayacak dualara amin derken balıkçı barınaklarında öptüm seni gizlice kimseler görmeden parkların en kuytu köşelerinde saçlarını okşadım ben sevgi nedir diye sorsalar seni söyledim seni anlatım içimdeki kuşkulara seni dinlettim susan kuşlara adını ezberlettim sokaktaki çocuklara yalan demenden korktum içimdeki volkana sensizliğe hazırladım kendimi sen olmadan da sevebileceğime inandırdım kendimi seni yaşadım seni dilendim yaşamı sana adadım ben seni çok sevdim İzmir gözlüm.
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|