![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Ölüm uçurumdan kayan bir çiçektir.
Elbette ölümü her beden görecektir Ölüm kimilerimi işi başında Kimilerinin de şu genç yaşında Varıp kapısını çalacaktır. Ne kadar kaçarsan kaç Ölüm seni bulacaktır. Ölümü tanımıyorsan yaşamıyorsundur Ölüm bir yalnızlık korkusudur. Kimileri için son çare Kimileri içinse bir kere Ama sonunda bulur bedeni Giyersen o yırtılmaz kefeni Elin kolun bağlı olacak donacaksın Bir tabut içinde mezara konacaksın Sonra birer birer dostlar gidecek Ölüm korkusu o anda sona erecek O an belki de yeniden dirileceksin Artık ölümü sen de bileceksin Ölüm artık değildir sonsuzluk İnsanların asla engel olamayacağı boşluk Giderken ölüme hissettirir kendini Belli ki o da özlemiştir seni Ölüm bir yok oluş değil kurtuluştur. İnsanların asla icat edemeyeceği bir buluştur Yaşıyorsan ki dünyada kıymetini bil Bir kere sonsuzluğu kafandan sil Ecel ne bir an ileri ne de geridir Ecel ikinci hayat kapısının yeridir Ölümü tattığında seni sevdiğimi anlayacaksın Dost bildiklerin olmayacak yanında O kuytu köşede boşa geçen ömre yanacaksın
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|