“Ben seni unutmak için sevmedim..”

[KoJiRo]

Ey gönlümün has çiçeği..Issız sızım..Kelebek..!!
Bu gece sana en sevdiğin çiçekten buket yapıp gelmek isterdim sana ama biliyorsun bu mevsimde açmaz en sevdiğin çiçekler..Sana sadece gülümseyen yaşlı gözlerimle sevdamı buket yapıp geldim hiç postalanamayacak mektubumda..
Öyle kaybolmuştum ki az önce okuduğum kitabın satırları arasında..Radyomdan odaya yayılan melodi ile kendime gedim…Eşlik etmek istedim çalınan parçaya ama kelimeler dolanır dolanmaz dilime; sesim titremeye..gözlerim yükünü almış bir bulut gibi sağnak sağnak yağmaya başladı..Sadece şarkının nakaratından bir bir bukle dökebildim dudaklarımdan ve sustum...

“Ben seni unutmak için sevmedim..”

Elime kalemi alışlarım hep bu suskunluklarımın ardından gerçekleşiyor nedense..
Kalem yine elimde ve sensizliği ifade eden harfleri bir araya getirmeye çalışıyorum..

Şu an parmaklarım seni.. Sadece seni yazmak istiyor… Kalbimin seni istediği gibi.. Kelebek..!!
Seni yazmak ne kadar güzelse..bir o kadar da zor…

Kaç sene geçti biliyormusun..Kaç mevsim..Güneşi tek başıma karşıladığım kaç sabah..Ve seni belki rüyamda görürüm umuduyla,sensiz başımı yastığa koyduğum kaç gece…
Üzerinde senin adın yazılı postalanmamış kaç mektup biriktirdim bilirmisin....Sensizlik gerçeği beynime bir mıh gibi sapladığın da yüreğimin kaç parçaya bölünür bilirmisin..
Zemheri soğuklarda beyaz mermer taşlarla konuşmaya çalışmak ne zordur bilirmisin..
Sahi..Hala seni ne kadar sevdiğimi bilirmisin..
Bilirmisin sen gittikten sonra kaç gemi kalktı gönül limanından gözbebeklerine..

Hala her yağmur damlasında,rüzgarın uğultusunda,kar tanesinin her ipekten dokunuşunda seni arıyorum..Her sabah açan erguvanlarda,güneşin yeni bir umuda kuşandığı mavi atlasta,gönül dantelamda ve yüreğime kazıdığım hatıralarda seni arıyorum..

Bir damla yaş bıraktın ardından, kalbimin en körpe zamanında damarlarından fışkıran... Yokluğuna hazırlıksız yakalanmıştı ufacık bedenim... Suçlusu sen değildin elbet bu erkenden gidişin... Ne yazık ki erken düşmüştü alnına İlahi adalet.. Yüreğim yansa da bitmeyen hasretinle çaresi yoktu bu ebedi gidişinin, hep dilimde "Ya Sabır"…

Cevaplayamadığım sorulara hapsolmuş gidiyorum..Geçmişimden mi kaçıyorum,yoksa geçmişime mi koşuyorum..!!

Bak gecenin sonlarına varıyoruz yine.. Seni yazmakta direten parmaklarımda kalem ; duvardaki saate bakıyorum..
Saat sabahın 3'ünü gösteriyor..
Saatin akrep ve yelkovanı soğuktan üşümüş gibi birbirine sarılmış ve tüm şehir gibi yatmakta.. oysa ben kendimle cebelleşmekteyim cevabı olmayan sorularıma cevaplar bulmak için..
Ellerime bakınıyorum.. İpek dokusu saçlarını gezinirken bir zamanlar tiril tiril titreyen ellerime bakıyorum..
Ayaklarıma bakıyorum..Uzun yıllardır iki kişilik bir sevdayı tek başına yüklenmekte zorlanan yorgun ayaklarıma bakıyorum..

Oysa karanlıklardan..tutsaklıklardan koşarken sana ne kadar güçlüydüler..
Biliyormusun bu ayaklar senin beni beklediğin yerde olmadığını anlayınca çöktüler..

Bir elimde yüreğim..bir elimde bileme taşı..
Bileme taşı yüreğe her temas ettiğinde yürek incelmekte..hassaslaşmakta..
Ağlamaklıyım şu an...

Sadece acılarımı dindiriyor,rahatlatıyor beni..Biraz gözlerim ağrıyor ağlamaktan..bazende hafifçe kızarıyor..
Çok önemli değil üstelik..Yıkayınca yüzümü hemencecik geçiyor ağrısı..
Bir tek senin yokluğunun acısı geçmiyor..

Bir melek vardı masallarımda..Seni getirdi..Uzaklarda ağlasam da, geride bıraktığın aşkınla..Sen dualarıma mahzar oldun her gece.. Şimdi sensizlik bedel, günahla yıkanmış sevdaya.. Her aşk ardına saklar acısını ya.!!
Ben acılara sarıldım... Sen yanımda olmayınca..!

Kalbimde yıllardır kabuk bağladı yaralar
Ödüm kopuyor, bir gün hepsi birden kanamaya başlayacak diye,yenilirim diye..
Yenilmeyeceğim, boyun eğmeyeceğim hiçbir şeye
Hep direnen bir yanım kalacak..
En sevdiklerimin ölümünü gördüm;
En yakın dostlarımın birer birer
Vakitsiz açan çiçeklerin, vakitli doğan çocukların
Ölümünü gördüm, ama kimse
İnandıramaz beni öldüğüne sevgilerin,aşkların
Leylalar ölür,mecnunlar yüreklerinde yaşatır Leylaları.. alıntı..