Bu Gece

[F.S.Mehmet1453]

BU GECE


Sağıma döndüm uyuyamadım .
Soluma döndüm uyuyamadım .
Avazım çıktığınca bağırdım ...
Seni sevdiğimi duyuramadım .

Kalkıp odada kelebek gibi dolandım .
İçimdeki aşk ateşiyle yanıp korlandım .
Bir örümcek gibi duvarlara tırmandım .
Bu gece değil yatağa eve bile sığmadım .

Bir mum gibi sabaha kadar yanıp eridim .
Sanki aşk şarabından içen bir deliydim .
Aşkından , gece boyu mecnun gibi gezindim .
Hasretinden çok yandım , fakat geç sezildim .

Şair , hasretinden Ferhat gibi, hep ağladı .
Göz yaşı eriyen mum gibi yanağını dağladı .
Bakmayın yüzünün güldüğüne , içi yanıktır .
Hasretinden ne çektiğine melekler tanıktır .

Çile çeken O ise , çektiren de sanıktır .
Onun lisanı hali buna en güzel kanıttır .
Zaten O zat görüyor melekleri de tanıktır .
Bayram ’ ın yüzü gülse de içi çok yanıktır .

Bu gece uyuyayım dedim , uyuyamadım .
Eskileri unutayım dedim , unutamadım .
Unutamadım , o eski yaşadığımız günleri .
Unutamadım o eski vefakar - cefakarları .

Bu gece hasretinden inleyerek ağladım .
Bana yaptıklarını da kaderime bağladım .
O yaraladığın kalbimin sesini dinledim .
Her şeye rağmen daha kalpten silmedim .

Sanma ki sadece bu gece hasretinden yandım .
Ta o günden beri senin hasretinle kavruldum .
Sanma ki sadece bu gece hasretinden inledim .
Ta o günden beri , hasret göz yaşımı silmedim .