Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Acı Coğrafya

Balıkların gözyaşıdır deniz,
Kardeş karnında yem…

Dağların öfkesidir rüzgâr,
Özgürlüğüne vurulmaz gem…

Sevginin filizidir ağaç,
Dallarında yeşil cem…

Hüznün yoğunlaşmasıdır bulut,
Toprağın bağrında nem…

Sevdanın tutsağıdır gönül,
Aşk çiçeğinden dem…

Güvercin kanadıdır umut,
Oktur sırtında kem…

Uçurum kıyısıdır efkâr,
Karanlık kuyudur hem…

Acıların coğrafyasında doğum,
Ömür boğum boğum elem…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Aç Gönlünün Surunu

Gönül sarayımda Acem halısı,
Gel kurul üstüne candır nefesin…
Sinem sevda tahtı sevgi yalısı,
Güz gülüm bir tanem budur adresin…

Senden aldı gözüm bütün nurunu,
Aç baharım bana gönlün surunu,
Gül bahçende attım sevda turunu,
Dermandır derdime o tatlı sesin…

Kadife gülümsün tacım, ecemsin,
Güneşli günümsün Aylı gecemsin,
Gül yüzlü mısrada gülen hecemsin,
Mutluluk soframdır gönül kafesin…

Mercan gözün izi umut filizi,
Onura edelim aşkla biz bizi,
Sevginin bağrında sevdanın gizi,
Gönlüm gülün olur bitmez hevesin…

Cantekin der; sensin tatlı meltemim,
Gönülden gönüle sevgi istemim,
Görmediğim gün yâr başlar matemim,
Böyle yüce olsun aşkı herkesin…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Açık Cezaevi Lice

Açık cezaevi bu ilçe,
Sokağı yorgun,
Toprağı yorgun,
Yorgun bağ bahçe…

Açık cezaevi bu ilçe,
Havası durgun,
Suyu durgun,
Durgun karanlık gece…

Açık cezaevi bu ilçe…
Mehmet vurgun,
Memo vurgun,
Vurgun yaralı Hatice…

Açık cezaevi bu ilçe…
Suçsuzu sürgün,
Çulsuzu sürgün,
Sürgün canlar hasret kelepçe…

Açık cezaevi bu ilçe…
Nefret azgın,
Gaflet azgın,
Azgın Saddam’lar sanki Halep’çe…

Açık cezaevi bu ilçe…
Yüreğimde yangın,
Gözlerimde yangın,
Yangın yeri bu Lice…

LİCE 1993

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Adalet Mülk Temel

Bir bayan yazardır Adalet,
Yaşar İstanbul şehrinde…
Mülk Kâhta’nın bir köyü,
Ker**** evleri sararmış yokluktan…
Karadeniz’de horon teper Temel…
Daha hızlıdır balıktan…

Adalet sanki hayalet,
Kaldırımda güpegündüz,
Araba çarpar kendisine…
Kara bulutlar yutmuş ışığı,
Direksiyonda cehalet,
Darbedir yürek sesine…

Mülk’ün toprak damı,
Barındırır keder gamı…
Çağın ayağında pranga,
El atılmamış yokluk...
Saf güzel insanlar,
Hak etmiyor bu dramı…

Herkes ayrı anlatır Temel’i,
İnsanca yaşamaktır emeli…
Mesken tutmuş gurbeti,
Sanki Fadime’dir tek hasreti…
Maviye boyasa da düşünü,
Hırçın dalgalar yumruklar döşünü…

Etimi kanatır dişim,
Değişmeyen değişim…
Bir gün gülümser Adalet,
Baharı yaşar Mülk,
Muradına erer Temel,
Biter güneşe hasret…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Adam Değilsin

Döşediğim iyi niyet taşları,
Sundun bana cehennemin nârını…
Döndü sele iki gözün yaşları,
Kör kör baktın ilâh ettin kârını…

Kaç fatiha okudun sen vefaya?
Kurban ettin onurunu sefaya,
Yürek hazır her hançere cefaya,
Yitik benlik git arabul arını…

Uzattığım dost elini dişledin,
Kucak açtım gül bağrımı şişledin,
Sen kendine yakışanı işledin,
Sat kendini başa taç yap varını…

Adam olmak bence esas mesele,
Kalbin katran yüzün olmuş kösele,
El – etek öp her domuzu kesele,
Ruhun köle yarat kendi çarını…

Cantekin der; insanlıktır talebim,
Sevgi ile yoğrulmuştur edebim,
Saflığımdır derdim – çilem sebebim,
Bin kez düşün seç dostunu yârını…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Adam Olmadan

Yaşım on dört yıl 1966
Bir öğle vakti,
Beynimde şafak attı…
Bu gün yıl 1996,
Dile kolay koca otuz yıl,
Ömür sevdalanmış hümanizme…
Gönül aklın kucağına yattı,
Sevmenin güzelliğini tattı…

Halk aç perişan,
Eğleniyor yüzlerce uşak…
Balondan şeref şan,
Ellerinde her kavşak…
Nice fidan kondu yokluk rayına,
Gözyaşlarını lokmasına kattı…
Bu beden kendi payına,
Düşen nice acılar tattı…

Katran yürekli kişilikler,
Viski rakı şişelerinde,
Azıyorlar köşelerinde…
Halka kin nefret kusuyorlar,
Desteksiz ahkâm kesiyorlar…
Bu beyin bu yürek,
Sapmadı otuz yıl doğru bildiğinden,
İnsanlık uğruna izledi aynı hattı…

Yedi demir kapılı zindan,
Yürekleri halkın acılarına…
Zengin oluyor haramzadeler,
Adam olmadan...
Ar hayâ paspas işportada vicdan,
Yalanlara talan kattı,
Hortumlayıp halkını sattı…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Aday

Hani alkışlayan, el – kol sallayan,
Yağlı kemikleri zevkle yollayan,
Üç oy çıktı, hani seni oylayan,
Pirinç gelir sandın, oldun bulgurdan…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Adı Eylül

Durmadan dönüyor Dünya,
Dönüyor akrep, yelkovan…
Milyarlarca insan,
O kadardan da fazla sorun,
Almış canlıyı cenderesine…

Yüreklerde acı, hüzün,
Yaşları eksilmiyor birçok gözün…
Ayaz yemiş umutlar,
Birçok bedende…
Gölge olmuş kara bulutlar,
Can gelende, gidende…

Sonradan öğrendim adı Eylül’dü.
Dünya güzeli bir kız,
Sarılmıştı annesine…
Parkta, bir köşede,
Çökmüştü bir ağacın altına…

Eylül,
Kaldırdı Dünya güzeli kızı,
Yüzünü dayadı yüzüne…
Çığ düşmüştü sözüne,
Baban öldü Gizem!
Bıraktı gitti bizi…
Ev yok!
Para yok!
Kimsemiz yok!
Bu koca kentte yalnızım,
Çaresizim Gizem!
Çaresizim kızım!

Ağlıyordu Eylül,
Hüngür hüngür ağlıyordu,
Dünya güzeli küçük kız…
Dünya onlardan habersiz,
Onlar benden, gözyaşlarımdan,
Yanan yüreğimden habersiz,
Ağlıyordum sessiz sessiz…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Adıyaman

Figan eder Mahmut gurbet ellerde,
Uyan Adıyaman duy Adıyaman…
Sevdam türküm gezer bütün dillerde,
Uyan Adıyaman duy Adıyaman…

Kanımla sulandı güzel toprağın,
Canımla kardeşti ovanla dağın,
Hani havan suyun nerede bağın?
Uyan Adıyaman duy Adıyaman…

Körler yüreğimin gördü narını,
Sağır bile duydu ahu zarını,
Unutma toprağım evlatlarını,
Uyan Adıyaman duy Adıyaman…

Baykuşlar mı kondu toprak taşına?
Kargalar mı daldı ekmek aşına?
Söyle neler geldi senin başına?
Uyan Adıyaman duy Adıyaman…

Cantekin der; dinle benim sesimi,
Gurbette tüketme son nefesimi,
Canım seni ister bil hevesimi,
Uyan Adıyaman duy Adıyaman…

Mahmut Cantekin

[GooD aNd EvıL]

Adıyaman İçinde

Adıyaman Sokağı,
Parke taşlar döşeli…
Soldu gülün yaprağı,
Ben bu derde düşeli…

Adıyaman toz duman,
Yokluk düşmüş bir liman,
Arar gönlüm bir derman,
Ben bu derde düşeli…

Adıyaman dağ düzdür,
Alev düşmüş gündüzdür,
Garip gönlüm öksüzdür,
Ben bu derde düşeli…

Adıyaman bir güldür,
Ayaz yemiş melüldür,
Dört mevsimim eylüldür,
Ben bu derde düşeli…

Adıyaman çiçektir,
Tüm tarihe mercektir,
Yara kanar gerçektir,
Ben bu derde düşeli…
…

Mahmut Cantekin