Ey sevgili...

[Bostandere]

Gidişin mecburiyetin koynuna girdiğinde
Buz kesmiş duyguların soysuz yalnızlığında
Şehir gibi çürüdüm / Bir hoyrat sancı kaldım
Ahlarım kadar 'vahh'ların muhasebesini de yaptım
Kurumuş çiçeklerin dal ucu kadar
Soğumuş bir ceset gibi
Her akşam hüzün donuk bakış kaldım
Düş gölgesi...İçimin sancıları
Acıtılmış yanlarıma hançer gibi saplanırken
Her gece
Ölümü haklı çıkaran uykuda
İntihar kaygılarının perdesi kapandıkça
Salgın bir hasretin kötürüm duyuşunda
Delişmen bir vuslatın susuşunda sen kaldım
Ey sevgili...
Murat almamış mevsimlerin göç serüvenlerinde
Mülteci dramı...
Tomurcuğu koparılmış gül dikeni
Kan revan yürüyüşlerde / Gece karanlığına

Alişan Satılmış