fıkra

[sentaur]

Sümerler zamaninda adamin biri bir bilgeye sorar:
- Insanlar neden kuyruksuz?
Bilge kisi anlatmaya baslar:
"Bir zamanlar yalniz tanri vardi, bir süre sonra tanri Adem'i yaratti ve uzun süre beraber yasadilar. Adem'in cani sikilmaya
basladi ve tanriya:
-"Tanrim benim canim çok sikiliyor, bana bir eglence yarat" der.
Tanri Adem'in istegini anlayisla karsilar ve:
-Sana öyle bir sey verecegim ki, bir melek kadar iyi olacak, müsfik olacak, sevecen olacak, her an yardima hazir olacak, söyle olacak, böyle olacak diye, bildigimiz tüm iyi nitelikleri sayarak, adi da "KADIN" olacak der.
Adem bu kadar mükemmel bir seye kavusacagindan dolayi agzi kulaklarinda dolasmaya baslar; fakat hemen akli basina gelir. Cünkü Tanri bile olsa, hiç kimsenin karsiliksiz birsey vermeyecegini bilmektedir; ve Tanrinin yanina gidip sorar:
- Tanrim, verecegin kadin karsiliginda benden ne alacaksin?
- Bir kolunla bir bacagini vermelisin!
- Cok fazla, bir kadin için bir bacak ve bir kol veremem.
- Peki neyini verirsin?
- Ancak kuyrugumu.
- O zaman kaliteyi cok düsük tutarim!