Sabahin Demİ...

En sıcak düşlerle beslenen sokak soğukluğunda buğusunda isimler yazdığımız hayaller…Odanda yalnız,kimseler görmesin diye ona döndüğün mavi boyalı duvar…Ellerini kenetleyip çenenin altında gözlerinin daldığı tavandaki ışık huzmeleri…


Hüzün demir atmış gün ışığı iskelesine buyur ederken seni baş köşeye en rahat yeri aramaz nedense gözler.Şuracığa kıvrılıveriyim dersin kimsecikler bilmesin görmesin üzerimdeki ağırlığı.

‘Kimseye etmem şikayet ağlarım ben halime’dökülür gözlerinden yanaklarına…Ahh bu müzik neden hep kahırlara mülteci adımlar attırır seni?

Sebepsiz değildir her köşe başında vuruluşunun resmini görmen.Hiç unutamam dediğindir içinde en derininde yaralar açan…

Hayat çocuk olmak istiyorum sana karşı ilgi beklemek sevgini hissetmek adına…Bu telaşla kollarımdan tutmanı sıkıca kavramanı.O gözle bakmak istiyorum tüm senin olana sahip olduklarına…

Göğün maviliğinde demlemek istiyorum en ücra köşelerde saklanan gün yüzüne çıkmamışları itiraf etmek…Çam ağacındaki acı kokuyu çekmek istiyorum taaa içime…İnatla varlığını sürdüren yüz yıllık çınar ağacına dokunmak ona dair olanı hissetmek adına…

Gün ışığıyla olmak istiyorum koyu renkte bir çay bir simit tadında…Gecenin soğukluğuyla titremek üzerime aldığım en sıcak hayallerimle uyumak sonra…Güne en çok tebessümle en çok sıcaklıkla en çok sevgiyle en çok….larla gözlerimi aralamak istiyorum…Merhaba en güzel günüm yine ben geldim…