... sadece ölüyorum ...

[whitewolf]

Bir gün sensiz ölmenin acısını bırakacağım satırlara..
Tabutum olacak gözbebeklerinden düşen gözyaşın.
Kefenim olacak susmaların.
Şimdi varlığın kepenklerini indirip sensizliğinde uyumaya gidiyorum.
Ve sabah kalktığımda değişten bir şey olmayacak..
Her zaman ki acılar düşecek paydalarıma..
Uyandığımda perdelerime hep yokluğun doğacak tıpkı gecelerimin alnına yalnızlığın soğuk çığlıkları örtüldüğü gibi..
Yoksun işte..
Canım acıyor sadece. Neden diye sorma.. Sadece yoksun.
Soluyor taze baharlarım..
Sebep arama ne olur. Sadece yokluğun ile varlığın arasında yavaş yavaş ölüyorum; ötesi yok inan.

Bir tek adın kaldı dudaklarımda,
Bir de gözlerimde hatıraların...
Hani dik duracaktık acıya,
Hani aynı yürekle gülüp
Aynı gözlerde ağlayacaktık sevdaya...
Şimdi yalnızlığın ipi geçti boynuma.
Yokluğun yükledi sırtıma...

Bir tek acıların kaldı gözyaşlarımda..
Güneşi bile ağlatacak acıların..
Oysa ben yemin etmiştim,
Acıların icin sırtımı semer bileceğim diye.
Söz vermiştim,
Sensiz ölmeyeceğim diye...
Şimdi sensizlik duruyor başucumda..
Şİmdi ayazlar yüregimi sorguluyor
Ayrılığınla yüzüme vurduğun kapımda..

Söyle ne olur...
Beni unuttuğunu söyle...
Hiç sevmediğini haykır..
Yeminlerinin yalan olduğunu,
Sevginin sahte olduğunu vur yüzüme...
Yemin olsun ki,
Bir damla gözyaşı düşmez artık..
Çünkü gittiğin gün,
Ayak uçlarında
" Sana " ölmüştüm sevgili..

" Unutma ki; ölenler, hiçbir zaman yaşayanlar icin gözyaşı dökemezler..."