Senmişsin

Nasıl ki gökyüzü yıldızsız sevilmiyor
Toprak nasıl ki kuraklıkta susuz aç kalıyor
Ağaçları çıplak yapraksız seyretmek zevk vermiyor
Sen olmayınca içimden aynalara bile bakmak gelmiyor

Gökyüzünde seyrederken kuşları
Bir düşün yüreğimizdeki atışları
Göz göze bakışırken kıskanırdı toprak
Çimlendirirdi tohumları
Buseler sunarken dudaklarına
Bir bir açardı çiçek yaprakları
Sanırdım çiçekleri kokluyorum koklarken tenini
Okşarken o siyah saçları

Sensiz seyretmenin hazzı yok
Deryasına daldığımız gök yüzünü o yıldızları
Derbeder ettin beni gönlüm suskun duygularım öksüz
Aç bıraktın arzuları

Sen yokken sevemedim kimseyi
Eğdim başımı önüme
Tersledim adını soranları
Meğerse senmişsin bu sevginin
Bedeni yaprakları
Senmişsin hayat damarları