yoklugun buz gibi soğuk

**WrAtBoY** · 01-20-2007, 05:10 PM

Uzaklardan bir ses olmani isterdim, bir selam, bir nefes... "Üsüme" diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... "Özledim" deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düslerimin çıkıp gelmeni isterdim. Kınalı bir bahar gibi, umut ısıgı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım basımı omuzuna, aglasaydım doya doya ... Geçerdi üsümesi yüregimin, geçerdi üsümesi içimin, kirpiklerimde yagmurlar dumanlanmazdı biliyorum...

Seninle suları yesil bir ırmagın kıyısında bulusmak, saçlarının kokusundan öpmek, içime çekmek ve serin solugundan içmek, sana sarılmak, kucaklamak, uçmak isterdim…

Ama nafile, aramizdaki bütün yollar kapalı... Bütün dallar kesik... Yoklugun buz gibi soguk... Üsüyorum... Yüregim de donmus sanki. Gözlerimde...
Atesler içinde bedenim... Öyle bir üsüme ki, hiç bir sey isitmiyor artik. Bütün uzuvlarım uyusmus. Ezip geçiyor ruhumu acılar...

Yoksun iste, kalbimin kuyusu en hazin sesle inliyor simdi. Kirpikleri kırılan bir zamanın teninde, agrılı siirler topluyorum *******e simdi...
Bilirim, sevmek ve özlemek bir atese dokunmaktır; yakmaktır yüregini yangınlarda. Ama ben üsüyorum. Yoklugun buz gibi soguk. Yakacak bir seyimde yok…
Aglıyorum, buza dönüsüyor gözyaslarım… Aglıyorum, akıp gidiyor gözyaslarım çaglayanlara… Bakakalıyorum ardından çaresiz…

Ah! bir el olsan dokunsan alnıma, oksasan saçlarımı bir anne sefkatiyle.. Geçerdi agrısı basımın, geçerdi biliyorum... Bir gül olsaydın bahçemde, koklasaydım nefes nefes, çekseydim içime derin derin... Bir göz olup baksaydın gözlerime, çekip alsaydın içindeki hüznü... Ah! bir bilsen nasıl sevinirdi yüregim, nasıl sevinirdi dudagımdaki gelincik, kapımdaki akasya...

Susuyorum artık derin derin... Ve sessizce soluyorum bir hazan yapragı gibi... Oysa ne kadar çok hasretim konusmaya, anlatmaya anlasılmaya... Oysa ne çok istiyorum, tüm bedenimden söküp almanı yalnızlıgımı, hicran'ımı bir tılsımla...
Yüregim kanrevan, dikenler acımasız, ayaklarım kırık kosamıyorum artık doruklara, menzil uzak...

Gel. Yüregim ol seher gülüm, her ölümümde bana yeniden hayat ver. Elim ol, ayagım ol, canım ol... Gecem - gündüzüm ol... Aglayan gözlerim ol her damlada yeniden dogur beni, yeniden dogur umudumu. Her öldügümde yeniden yarat ki, seni ne kadar özledigimi anlatayım yeryüzündeki bütün canlı cansız varlıklara, ne kadar çok sevdigimi ...

Önce sen gel sevgilim solmadan resimler, siirler sislenmeden... Islenmeden ******* ... Sonra ölüm gelsin...

Yoksun iste, kalbimin kuyusu en hazin sesle inliyor simdi

01-20-2007, 05:10 PM	#1
WrAtBoY Forum Demirbaşı Üyelik Tarihi: Jan 2007 Konum: İstanbul Yaş: 31 Mesajlar: 5,860 Teşekkür Etme: 70 Thanked 42 Times in 30 Posts Üye No: 26495 İtibar Gücü: 2551 Rep Puanı : 2488 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	yoklugun buz gibi soğuk Uzaklardan bir ses olmani isterdim, bir selam, bir nefes... "Üsüme" diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... "Özledim" deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düslerimin çıkıp gelmeni isterdim. Kınalı bir bahar gibi, umut ısıgı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım basımı omuzuna, aglasaydım doya doya ... Geçerdi üsümesi yüregimin, geçerdi üsümesi içimin, kirpiklerimde yagmurlar dumanlanmazdı biliyorum... Seninle suları yesil bir ırmagın kıyısında bulusmak, saçlarının kokusundan öpmek, içime çekmek ve serin solugundan içmek, sana sarılmak, kucaklamak, uçmak isterdim… Ama nafile, aramizdaki bütün yollar kapalı... Bütün dallar kesik... Yoklugun buz gibi soguk... Üsüyorum... Yüregim de donmus sanki. Gözlerimde... Atesler içinde bedenim... Öyle bir üsüme ki, hiç bir sey isitmiyor artik. Bütün uzuvlarım uyusmus. Ezip geçiyor ruhumu acılar... Yoksun iste, kalbimin kuyusu en hazin sesle inliyor simdi. Kirpikleri kırılan bir zamanın teninde, agrılı siirler topluyorum *****e simdi... Bilirim, sevmek ve özlemek bir atese dokunmaktır; yakmaktır yüregini yangınlarda. Ama ben üsüyorum. Yoklugun buz gibi soguk. Yakacak bir seyimde yok… Aglıyorum, buza dönüsüyor gözyaslarım… Aglıyorum, akıp gidiyor gözyaslarım çaglayanlara… Bakakalıyorum ardından çaresiz… Ah! bir el olsan dokunsan alnıma, oksasan saçlarımı bir anne sefkatiyle.. Geçerdi agrısı basımın, geçerdi biliyorum... Bir gül olsaydın bahçemde, koklasaydım nefes nefes, çekseydim içime derin derin... Bir göz olup baksaydın gözlerime, çekip alsaydın içindeki hüznü... Ah! bir bilsen nasıl sevinirdi yüregim, nasıl sevinirdi dudagımdaki gelincik, kapımdaki akasya... Susuyorum artık derin derin... Ve sessizce soluyorum bir hazan yapragı gibi... Oysa ne kadar çok hasretim konusmaya, anlatmaya anlasılmaya... Oysa ne çok istiyorum, tüm bedenimden söküp almanı yalnızlıgımı, hicran'ımı bir tılsımla... Yüregim kanrevan, dikenler acımasız, ayaklarım kırık kosamıyorum artık doruklara, menzil uzak... Gel. Yüregim ol seher gülüm, her ölümümde bana yeniden hayat ver. Elim ol, ayagım ol, canım ol... Gecem - gündüzüm ol... Aglayan gözlerim ol her damlada yeniden dogur beni, yeniden dogur umudumu. Her öldügümde yeniden yarat ki, seni ne kadar özledigimi anlatayım yeryüzündeki bütün canlı cansız varlıklara, ne kadar çok sevdigimi ... Önce sen gel sevgilim solmadan resimler, siirler sislenmeden... Islenmeden *** ... Sonra ölüm gelsin... Yoksun iste, kalbimin kuyusu en hazin sesle inliyor simdi __________________ ¢єρ тєℓєƒσиℓαяı вöℓüмü güη¢єℓ нαвєяℓєя νє σℓαуℓαя яєνιя вöℓüмü**

Benzer Konular
Konu	Konuyu Başlatan	Forum	Cevaplar	Son Mesaj
millet sizde soğuk yerde *****irken ısıtıcı kullanın bu çift gibi karıda hal kalmas y	axe86	Türk Video	1	03-28-2009 11:06 PM
Sevdigim yoklugun sigmiyor *******e	GooD aNd EvıL	Eskiler (Arşiv)	0	02-17-2008 06:14 PM
Engin denizler gibi sakin ve soğuk	GooD aNd EvıL	Eskiler (Arşiv)	0	02-07-2008 10:18 PM
yokluğun Buz Gibi Soğuk	aLeMDaR	Eskiler (Arşiv)	0	10-04-2006 06:08 AM
Yokluğun Buz Gibi Soğuk.....	Stinq	Eskiler (Arşiv)	5	07-08-2006 09:29 PM

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)