Dün geceye bu kadar şeyi sığdırdım. Senin eksikliğini hep duydum. Ve sen dün gece yok

[WrAtBoY]

Daha önce hiç görmediğim yerlere gittim dün gece. Yeni yeni insanlar tanıdım. Kimisiyle dost, kimisiyle düşman oldum. Beraber konuştum, güldüm, ağladım. Farklı şeyleri sahiplendim. Bu kimi zaman unutulmuş bir söz, kimi zaman çok sevdiğim biri oldu. Farklı farklı sokaklara girdim. Kimisi yeni yeni yollara açıldı, kimisinden geri döndüm. Sonunda mutfağa girdim. Tatlı yapıp yemeğe fazla sarınca mecburen vazgeçtim. Sahne korkumu yendim. Aylar aldı, kim bilir kaç kişinin önünde şekilden şekle girdim. İlk defa bir palyaçoya selam verdim, ilk defa karanlıkta denize girdim. Eski korkularımı yendim, yeni korkular edindim. Nietzsche’yi bir kerede doğru yazmayı öğrendim. Ondan başkalarının söylediklerine de değer verdim. En çok bana bir şey öğretenleri sevdim, peşlerini bırakmadım. Birçok hobi edindim. Yatakta uyurkenki fotoğraflarımı çektim. Hepsi yalandı, bunu sevdim. Birkaç resim yaptım, seni bir türlü çizemedim. Eve piyano aldım, öğretecek birini bulamadım. Yüzdüm, gezdim, tozdum, tozuttum. Bir türlü huzur bulamadım. Defterler aldım; kırmızı, mor, yeşil kâğıtlarla güzelce kapladım. Her birine farklı cümleler yazdım, resimler yapıştırdım. Sonunda hepsini yarım bıraktım. Renk renk hamurlardan adamlar yaptım. Hiçbiri mükemmel olmadı, ben de vazgeçtim. Farklı tatlar tattım. Hiçbiri alıştığım gibi değildi, bunu sevmedim. Eski alışkanlıklarımdan vazgeçtim, yenilerini edindim. Bir kere sarhoş olur gibi oldum, ayıkken daha sarhoştum. Kuşları, güneşi ve çocukları gözlemledim en çok. Meğer en çok dikkat gerektiren büyüklermiş, bilemedim. Kimi zaman hayata küstüm, uykudan uykuya koştum. Bazense güldüm güldüm coştum. Bir sevindim bir üzüldüm. Sıra dışı kitaplar okudum, eski kitapları gözden geçirdim. Yeni bir şey öğrenemedim. Öyküler yazdım, sordum, aradım durdum, bir şey bulamadım. Hoş vakit geçirdim, bir o kadar da yoruldum. Kimi prensipler edindim, bazen olmayacak ödünler verdim. Olmayacak insanlara kendimi ezdirdim. Kahraman da oldum korkak da. Hem kahraman, hem korkak olamadım.

Dün geceye bu kadar şeyi sığdırdım. Senin eksikliğini hep duydum. Ve sen dün gece yoktun.