Ay Işığına Vuruldum Ben..

[WrAtBoY]

Ay ışığına vuruldum ben
Çok uzaklarda olsada
Sonumuzu bile bile seviştim ben
Artık gece hiç olmasada...

Ay ışığı gibi doğmuştun içime bana bir ömür kadar uzaktın her şey seninle anlam buluyordu her şey sen varken güzel oluyordu, sen yoksan ay ışığıda olmuyordu çünkü sensiz hiç gece olmuyordu buraları.. Sana olan özlemim ve hasretim her geçen gün dahada artıyordu ama sen farkında değildin.. Her gece ay ışığına baktığımda seni hatırlar ve renkli hayallere dalardım içinde sen olan hayallere.. Çünkü bilirdim ki hayaller benim en büyük eğlencem hayal kurmak seni bana daha da yakınlaştırıyordu sanki yada ben öyle sanıyordum.. Ben sana değil ay ışığına vurulmuştum o başka yerlerde yansada.. Onu görebilmek seni görmekti belki de..

Ay ışığına vuruldum ben
Başka dünyaya yansada
Çok zor geçen günün ardından uyurken ben
Odam hep ışıksız kalmışsada...

Sensiz ve yapayalnız ömrümü geçirdiğim ışıksız odamda tek ışığım sen olmanı istemiştim.. Tek seni sevmek, tek senin olmak ve tek seninle bir ömür geçirmek istemiştim.. Ama ben hep ışıksız ve sensiz kaldım karanlık odamda.. Şimdi sana desem ki yine bana yaslan ay ışığında başın göğsümde nefes al elini ellerimle kenetle öylece duralım.. bilmem ki ne dersin gerçi sen herşeyi baştan dedin seni çok sevdim ama kıymet bilmedin ve terk ettin..

Bu ev artık yuva değil!
Bütün eşyalar üst üste
Terketmeden önce...