komık fıkralar 167

[¢яєαмιηg]

OKUZLER VE KUSLAR

Üniversite yemekhanesine giren bir öğrenci tüm yerler dolu olduğundan gidip üniversite profesörünün oturduğu masaya oturmuş.
Profesör kaşlarını çatarak:
-"Okuzler ve kuslar ayni masada oturamaz!"
Ogrenci: "O zaman ben ucuyorum..." demis.

Profesor cevaba cok sinirlenmis, sinavda ogrenciye takmis ve sinavini basarisiz gecmesi icin elinden geleni yapmis.
Yanliz sinavda ogrenci tum sorulari mukemmel bir sekilde cevaplamis.
Profesor ogrenciye:
-"Sana son bir soru soracagim" demis.
-"Yolda yururken iki torba buldugunu hayalet, birinde akil var, digerinde ise para var. Hangi cuvali alirsin?"
Ogrenci: "Para olan cuvali secerdim..."
Profesor: "Ben akil olan cuvali secerdim..."
Ogrenci: "Normal! Kimde ne eksikse onu secer...
Profesor cok sinirlenmis, ogrencinin not defterini alip icine "Okuz" yazmis. Ogrenci nota bakmadan odadan cikmis.
Bir dakika sonra ogrenci kapiyi aralamis :

-"Sayin profesor, imzanizi atmissiniz, fakat notumu yazmayi unutmussunuz."
VERDIKCE VERIYOR

Adamın birine sayısaldan büyük ikramiye çıkıyor.
Karısına bile söylemiyor sabaha karşı ikramiyeyi almak için Ankara'ya yola çıkıyor.
Tam Elmadağ'a gelmişken bir telefon.
Arayan kayınbiraderidir.
-"Nerdesin enişte ?"
-"Dışarıdayım, hayırdır."
-"Çabuk eve gel"
-"Noldu ? çok mu acil?"
-"Hemen gel ablam.."
-"Yoksa hasta mı ?"
-"Yok sizlere ömür.."
Telefonu kapattıktan sonra adam koltuğa yaslanıp demiş ki :

-"Ey güzel Allah'ım, verdikçe veriyor, verdikçe veriyor"