sinirin acıttığı anlar

[Tilki_Andre]

adam yeni kamyonuna bakmak için evden çıktığında,5 yaşındaki oğlunun gayet mutlu bir şekilde elindeki çekiçle kamyonun kaportasını mahvettiğini görmüş.
hemen oğlunun yanına koşmuş ve çocuğun ellerine çekiçle vurmaya başlamış.biraz sakinleşince oğlunu hemen hastaneye götürmüş.
doktor çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya çalışmışsada elinden bişey gelmemiş.ve çocuğun iki elindeki kemiklerini kesmek zorunda kalmış.
çocuk ameliyattan çıkıp gözlerini açtığında,bandajlı ellerini farketmiş ve çok sakin bir şekilde''babacığım kamyonuna zarar verdiğim için özür dilerim''demiş.ve sormuş^''baba parmaklarım ne zaman çıkacak''diye.adam eve dönmüş ve hayatına son vermiş......



birisi masaya süt döktüğünde yada bir bebeğin ağladığını işittiğinizde bu öyküyü hatırlayın.
çok sevdiğiniz birine karşı sabrınızı yitirdiğinizde önce durun ve düşünün.
kamyonlar onarılabilir ama kırılan kemikler ve incinen duygular hiç bir zaman onarılamaz.
herkes hata yapar hepimiz yaparız fakat öfkeyle yapılan şeyler insanı sonsuza kadar rahatsız eder.
harekete geçmeden önce sabırlı olun düşünün ve sevin...