GerÇek Dostlara

[вσυя∂¢αη]

GerÇek Dostlara

Hani, diyorum da, insanin gercekten mükemmel bir dostu olsa... "Onu", söyle, icine sindire-sindire, kocaman bir sarilsa... yok. yüreklilikle söylediginiz. "Canim benim! dediginiz... Telefonda bile saatlerce konuştugunuz, sicacik biri... özlediginizde, hayal kurdugunuzda yaninizda o var mi? Sizi hic yalniz birakmayan biri... Cesur, sempatik, azimli, kararli,.. Arayan, soran,"Seni özlüyorum"diyen biri. Böyle bir canli ile her şeyi konusabilir, paylasabilirsiniz. Yaniltmaz!



Anlayisla karsilar her seyi... Hatalari, günahlari-sevaplari, her bir seyi konusabilirsiniz onunla. bir arayis icinde olmaniza gerek yoktur. O kendiliginden cika gelir zaten. Bir gün bir bakarsiniz karsinizda... Bir de bakmisiniz simsicak sohbetler, derin konular, sirlar, paylasimlar... Kimseye söyleyemediginizi, en yakininiza anlatamadığınizi, gecmisteki izleri, gelecegedairlerinizi, sadece ona anlatir olursunuz.



Kadin, erkek Bir dost bulun! Ama gercek olsun. Aradiginda isinizi degil, sizi soran... Kötü gününüzde ev sahibi, iyi gününüzde kiraciniz olsun. Anlatsin, konussun, acik-secik, korkmadan yasasin. Güvensin! Cinsiyeti olmasin! Bir kartal kadar hasin, bir maymun kadar saklaban, bir ceylan kadar narin olsun. Dogrulari söylesin. degil gözleriyle ve kalpten konussun.



Yasasin! Doya-doya yasasin, doya-doya yasatsin. Beyninden değil, yüreginden versin. "Olsun varsin! Paylasirim." desin. Bir dostunuz olsun. Sizi ve benliginizdekileri paylaşsın...



Dost olsun! Ama... Gercek bir dost..



D O S T C A K A L I N.........



CAN DÜNDAR